ایرادهای قانونی مراسم تحلیف

ایرادهای قانونی مراسم تحلیف رئیس جمهور در مجلس که باعث اعتراض بنده شد و اجازه‎ای برای تذکر و اخطار در آن روز به من ندادند، عبارتست از:

۱- از آنجایی‎که جلسه مجلس رسمی بود، نمایندگان حق تذکر و اخطار داشتند، اما مانیتور نمایندگان قفل بود که با اعتراض اینجانب، این اجازه داده شد متذکرین و آنهایی که خواهان اخطار قانون اساسی بودند، ثبت نام کنند. اما کرامات و لطف هیات رئیسه به پایان نرسیده، هنگ کرد! این در حالی است که از این دست معجزه‎ها در جهان سوم زیاد می‎بینیم!

۲- بر اساس آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در تمامی جلسات رسمی به جز ایام بررسی بودجه و برنامه رای اعتماد و استضیاح، سه نفر از نمایندگان باید سخنرانی داشته باشند و دو نفر هم می توانند نطق اضطراری ارائه کنند. این حق نمایندگان هم سخاوتمندانه از طرف هیات رئیسه به باد فنا سپرده شد. شاید برخي به علت عدم اطلاعات کافی، جنس این نشست را از نوع دیگر بدانند. اما مستحضر باشید ما در قانون جلسه ای به نام پروتکل نداریم که قانون در دریای تشریفات غرق شود! جلسه نشست رسمی ۱۴ مرداد مجلس شورای اسلامی دستور داشت و قانون اساسی هم در تشکیل جلسه برای انجام تحلیف تاکید دارد.

۳- اصل ۱۲۱ قانون اساسی صراحت دارد و با کنایه هم به جایی دیگر اشاره ندارد. در این اصل قانون، غماضی نیست و گرفتار کرشمه هم نشده است و می‎گوید رئیس جمهور «با حضور » نه «در حضور » رئیس قوه قضاییه و اعضای شورای نگهبان سوگند زیر را می خواند و امضا می کند.

آقایان شورای نگهبان برای معادل سازی برخي واژه‌ها مجلس را تحت فشار قرار می‌دهند و مصوبه‎های مجلس را در بسیاری از موارد تایید نمی کنند. در عجبم که اين شورا در این مورد چطور به وظایف قانون اساسی خویشتن عمل نمی کند و حضورشان در پارلمان که معادل فارسی آن مجلس شورای اسلامی است نه برای اعمال نظارت برای ادای سوگند بلکه میهمان وار حاضر می شوند و وقتی به دو تن از آن بزرگواران در صحن تذکر دادم که به وظیفه قانون اساسی خود عمل کنند، فرمودند: «رویه این طور بوده است» آیا رویه غلط را باید نگه داشت؟! شهید دکتر بهشتی و آیت الله موسوی اردبیلی در مراسم تحلیف سخنرانی نداشتند و چرا رویه آنها را به خاک سپردیم؟

۴- در قانون اساسی و آیین نامه داخلی مجلس برای سخنان رئیس قوه قضاییه و حتی رئیس جمهور در مراسم تحلیف جوازی داده نشده است تا هیبت و شاکله تحلیف که یک مراسم نمادین جهت انجام تعهدات بین ملت و رئیس جمهور با حضور نمایندگان مجلس، رئیس قوه قضاییه و اعضای شورای نگهبان است، حفظ شود.

اما در این اواخر صحبت آقایان هم یک موضوع مداخله گرایانه است. آقای رئیس جمهور در رای اعتماد، استیضاح، طرح ها و لوایح می توانند صحبت کنند و برای رئیس قوه قضاییه هم نه در این حد،بلکه مواردی در آیین نامه پیش بینی شده است. برخي فکر می کنند که با صحبت زیاد، جامعه را می توان ساخت، اشتغال را حل کرد و برای بحران های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی چاره ای اندیشید! اما هیهات همه این گرفتاری ها در این است که قانون را رعایت نمی کنیم.

جهانبخش محبی‎نیا