روزنامه اطلاعات نوشت: مردم به تماشا نشسته این جنگ زرگری اما که این روزها درگیر تبعات اقتصادی و اکثراً روانی بازگشت تحریم‌ها بر معیشت و زندگی روزمرّه خود هستند، از خود می‌پرسند آیا واقعاً این جماعت درد مردم و کشور را دارند یا از حالا در سودای کسب قدرتی هستند که معلوم نیست اقبالی برایشان بیاورد یا اصلاً قدرتی در کار باشد.
مهم‌تر از مسأله بازگشت تحریم‌ها و اسنپ‌بک، استمرار و ادامه و بازگشت همین جنگ قدرتی است که اصولاً برای مردم و جامعه و حتی حاکمیت و نظام، خیری ندارد که هیچ، سرشار از خسران و زیان است.
مردم اما به درستی می‌گویند هرکدام از شما گرامیان، راست و چپ و اصولگرا و اصلاح‌طلب، در طول دهه‌های اخیر در مصدر کار و قدرت بوده‌اید و سهمی در ساختار داشته و در آنچه که به دست آمده یا نیامده، مسئولیت داشته و دارید. لااقل به قدر سهمی که در ایجاد وضع موجود داشته‌اید قبول مسئولیت کنید و دست از این بازی‌های بیهوده بردارید و به حرف رئیس جمهور و به اعتراف زیبای او تن دردهید که همه ما کم‌کاری کرده‌ایم و همه ما مقصریم، حالا حداقل بیشتر به درد مردمی برسیم که نهایت وفاداری و صبوری و عزتمندی خود را حتی در همین جنگ ۱۲روزه با احترام به پرچم و استقلال و تمامیت ارضی کشور با انسجامی مثال زدنی نشان دادند و با قدرت و صلابت نقشه‌های شوم دشمن را نقش برآب کردند.
آیا راه حل خروج از بحران این است که همچنان به دعواهای حیدری، نعمتی ادامه دهیم؟ یکی بگوید برجام خیانت روحانی و ظریف بود و باید آنان را محاکمه و اعدام کرد و آن طرفی‌ها هم بگویند لااقل ده سال همین تحریم‌ها را به تأخیر انداخت. این یکی علم مناظره برافرازد و دیگری کودک دبستانی‌اش بخواند. این حرف‌ها در کجای وضع موجود و الزامات آن جای می‌گیرد؟
آن هم در حالی که هر دوطرف منازعه هنوز در دایره قدرت، حیات سیاسی دارند؟ شما را به خدا حالا، همه این دعواها را به کناری نهید و همه همت خود را به کار گیرید و دل و دید و فکر و تدبیر و اندیشه یکی کنید برای رفع دردها و رنج‌ها و مشکلات جامعه در این شرایط اضطرار و انتظار. خدا می‌داند که تهدید اصلی و مهم‌تر، اسنپ‌بک و بازگشت تحریم‌ها نیست، بلکه همین افتراق و دعواهای بی‌فرجام و جنگ زرگری و گم کردن مسأله و صورت مسأله است.
به فکر آستانه تحمّلِ به شدت پائین آمده‌ی مردم باشید و باشیم که از ملاحظه و استمرار بی‌برنامگی‌ها و سوء مدیریت‌ها و ترک فعل‌ها و سکوت‌ها و به تماشا نشستن‌ها خسته شده‌اند. و از همه ارکان قدرت و دولت و حاکمیت انتظار دارند بهترین و مناسب‌ترین نقشه راه را برای عبور از بحران و ساختن فرصت از تهدید، جستجو و اعلام و اعمال کنند. حال حداقل این فرصت مقدر پیش آمده تا برای بستن راه‌های نفوذ، سوء استفاده، رانت، فساد، افزون طلبی و زیاده‌خواهی اقدام عاجلانه صورت دهیم و از رشد بیشتر فاصله‌های طبقاتی آزار دهنده جلوگیری کنیم.
فاصله معنادار سبد درآمد و هزینه بخش اعظم جامعه را کم کنیم و در انجام اصلاحات ساختاری در اقتصاد کشور بیش از این تاخیر روا نداریم.همین امروز اگر گشتی درفضای مجازی بزنید با کلیپ‌های هنرمندانه‌ای روبرو می‌شوید که شما را با آپارتمان‌ها، خانه‌ها، برج‌ها و پنت‌هاوس‌های ماورایی و فوقِ اشرافی‌یی آشنا می‌کنند که از رویا هم فراتر است.
ارقامی که هوش از سر می‌برد و نشانگر فاصله‌های طبقاتی وحشتناکی است که یکی از مهمترین دردها و رنج‌های جامعه‌ای است که اکثریت آن در حال نزول از طبقه متوسط به طبقه فقیراند. راستی با خانه ۴۵۰۰ میلیاردی، چند صد یا چند هزار خانه می‌توان برای زوج‌های در انتظار آلونکی برای آغاز زندگی مشترک تهیه کرد؟ عالی جنابان! لطفاً اندکی به خود آئید و به دردهای اصلی مردم اندیشه کنید.
- 12
- 3
