عامل انقراض دایناسورها چیزی جز بدشانسی نبود

در چند دهه اخیر، باستان‌شناسان تمام تلاش خود را برای کشف عامل انقراض دایناسورها به کار بسته‌اند. به نظر می‌رسد دلیل نابودی دایناسورها فقط بدشانسی بوده است!

بر اساس نتایج مطالعه گروهی از دانشمندان دانشگاه توهوکو (Tohoku University) و موسسه تحقیقاتی تسوکوبا (Tsukuba Institute of Meteorological Research) در ژاپن، عامل انقراض دایناسورها فقط و فقط بدشانسی بوده و در غیر این‌صورت، این دسته از دایناسورها همچنان بر زمین حکم‌رانی می‌کردند! تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ۶۶ میلیون سال پیش وقتی که یک سیارک مشهور با سرعتی سرسام‌آور به زمین نزدیک می‌شد، قرار نبود موجب انقراض دایناسورها و از بین رفتن گونه‌های مختلفی از گیاهان شود! در واقع اگر این سیارک عظیم، در جایی به غیر از شبه‌جزیره یوکاتان برخورد می‌کرد، دایناسورها همچنان بر روی زمین در حال زندگی بودند!

کونیو کایهو (Kunio Kaiho) و ناگا اوشیما (Naga Oshima) به عنوان رهبران اصلی این مطالعه، مقاله جدیدی را ارائه کرده‌اند که در آن محل اصابت سیارک مشهور و تغییرات اقلیمی حاصل از آن مورد بررسی قرار گرفته است. این گروه از دانشمندان، معتقدند که برخورد سیارک مذکور، پتانسیل بسیار کمی برای انقراض دسته‌جمعی موجودات زمین داشت. در واقع می‌توان گفت که احتمال وقوع این انقراض جمعی بر اثر برخورد سیارک مشهور، تنها یک دهم بوده و عامل انقراض دایناسورها را باید در زمینه دیگری مورد بررسی قرار داد.

به هر شکل، رویداد برخورد عظیم سیارک غول‌پیکر به وقوع پیوست و منجر به ایجاد دهانه چیکشلوب (Chicxulub Crater) شد و حدودا ۷۵ درصد از موجودات ساکن سیاره زمین را به کلی از بین برد. از این رویداد، امروزه با عنوان انقراض کرتاسه-پالئوژن (Cretaceous-Paleogene) شناخته می‌شود. حال در نتایج یک مطالعه جدید، دانشمندان مدعی هستند که وقوع چنین انقراض عظیمی در پی برخورد این سیارک، بسیار بعید بوده است!

بر اساس مقاله جدیدی که توسط این گروه از دانشماندان منتشر شده، سیارک مشهور اگر به هر نقطه دیگری از دنیا اصابت می‌کرد، چنین فاجعه عظیمی را در پی نداشت! به عنوان مثال، اگر این سیارک به مرکز برخی از قاره‌ها و یا حتی اقیانوس‌ها برخورد می‌کرد، تغییرات اقلیمی ناشی از آن به اندازه‌ای نبود که این رویداد انقراض را رقم بزند. دانشمندان در این رابطه اظهار کردند:

محققان استدلال می‌کنند که برخورد این سیارک غول‌ پیکر به نواحی سرشار از هیدروکربن و منابع نفت خام در زیر پوسته زمین، سبب بروز یک انفجار عظیم شده که دوده ناشی از آن، تا مدت‌ها بر زمین سایه افکنده بود.

به بیان دیگر، انرژی حاصل از این برخورد مقادیر بسیاری از خاکستر و گوگرد را در استراتوسفر زمین قرار داد که این امر سبب شد سیاره زمین تا مدت‌ها از دریافت نور خورشید محروم گردد. چنین پدیده‌ای، کلیه اکوسیستم‌های موجود بر زمین را تحت تاثیر قرار داد و در نهایت موجب نابودی سه چهارم از موجودات و ساکنین سیاره زمین شد.

به گفته دانشمندان، احتمال وقوع این انقراض گسترده در پی برخورد سیارکی به اندازه چیکشلوب، بسیار ناچیز بوده است؛ چرا که منابع سرشار از هیدروکربن در سطح زمین بسیار نادر و کمیاب هستند. به بیان دیگر، اگر این سیارک به منطقه دیگری از کره زمین اصابت می‌کرد، این انقراض بزرگ هرگز اتفاق نمی‌افتاد!

طبق محسابات پیشین، دانشمندان بر این باورند که انرژی آزاد شده بر اثر اصابت سیارک چیکشلوب ، یک میلیارد برابر مجموعه انرژی حاصل شده از انفجار اتمی هیروشیما و ناکازاکی بوده است! دانشمندان می‌گویند که تقریبا ۸۷ درصد از سطح سیاره زمین و مناطقی همچون آفریقا، چین، هند و آمازون، مقادیر ناچیزی از هیدروکربن را در خود داشته‌اند و اگر سیارک مذکور به این مناطق برخورد می‌کرد، انقراض دایناسور ها هرگز صورت نمی‌گرفت!