روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم بهمن کشاورز نوشت:چندی پیش پرونده ابوالفضل قدیانی از فعالین سیاسی در اختیار شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران قرار گرفت.
دادگاه در حکمی (ظاهرا به صورت غیابی) او را بابت عنوان اتهامی توهین به رهبری به دو سال و بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس محکوم کرده است. دادگاه همچنین در حکم خود از باب مجازات تکمیلی، متهم را به مطالعه و رونویسی کتاب حکایت زمستان نوشته سعید عاکف، کتاب داستان سیستان به قلم رضا امیرخانی و کتاب دشمن‌شناسی نشر انتشارات انقلاب اسلامی محکوم کرده است.
در خصوص رای صادره علیه آقای قدیانی به نحوی که شنیده شده رای اصلی مبنی بر سه سال حبس بوده است که احتمالا درباره هر دو عنوان مجرمانه حداکثر حبس بدون تخفیف داده شده که این مساله جنبه موضوعی دارد و موکول به نظر قضایی قاضی است لذا متعرض آن نمی‌شویم اما در مورد مجازات تکمیلی که مجازاتی است حسب مورد دادگاه می‌تواند از باب تتمیم و تکمیل مجازات صادر کند. گفتنی است تعیین چنین اقدامی به عنوان مجازات به نظر صحیح نمی‌آید.
هرچند که در برخی قوانین دیگر نیز نظیر این مورد مشاهده می‌شود مثلا در قانون تشکیل محکمه عالی انتظامی قضات یکی از مجازات‌های متخلفان را بازنشستگی اعلام کرده است حال آنکه می‌دانیم بازنشستگی حاصل و نتیجه سال‌ها خدمت است و با گذراندن مراحلی، فرد به این مرحله می‌رسد و معمولا گفته می‌شود فلان کس به افتخار بازنشستگی نائل آمد. بنابراین اینکه متخلفی را با بازنشستگی مجازات کنند صحیح نیست. ایضا وقتی کتب و مقالاتی و مطالبی علی‌الاصول به منظور ارتقای علمی و تعالی فکری خوانندگان یا حداقل آگاهی رساندن صحیح به آنان نگاشته شده است...
اینکه در حکم دادگاه مقرر شود مجازات کسی صرف نظر از نوع جرم و صرف نظر از جنبه‌های موضوعی و صرف نظر از اینکه عدله به تحقق جرم دلالت داشته باشد یا نه، مطالعه و خلاصه کردن تتبع در این نوشته‌ها باشد غیرقابل قبول و توجیه ناپذیر است زیرا مجازات به هر حال باید موجب تعذی مجازات شونده بشود هرچند که مساله تنبه نیز مطرح است. حال اگر حتی هر دو احتمال وجود داشته باشد اولی این است از تعیین چنین موردی به عنوان مجازات اکیدا خودداری شود.
- 17
- 2
