آغاز با شكست، سناریوی تكراری والیبال ایران!

والیبال ایران نبردهای خود در سال ۲۰۱۸ را ،‌اوایل خرداد امسال با حضور در مسابقات لیگ ملت‌های والیبال آغاز كرد. مسابقاتی كه در واقع همان لیگ جهانی سابق اما با سبك و سیاق و البته نام جدید بود. مردان والیبال ایران بر اساس برنامه باید در مرحله مقدماتی ۱۵ مسابقه را برگزار می‌كردند. ۱۵مسابقه‌ای كه باید در چارچوب پنج هفته و در كشورهای فرانسه، آرژانتین، روسیه، آمریكا و ایران برگزار می‌شد. تمرینات تیم ملی والیبال ایران برای حضور در مسابقات سال ۲۰۱۸ از میانه‌های فروردین و در سالن فدراسیون والیبال آغاز شد.

ایگور كولاكوویچ، سرمربی تیم ملی والیبال در مرحله نخست این اردو تركیبی بازیكنان جوان و با تجربه را دعوت كرد و در نهایت نفرات نهایی خود را برای حضور درمسابقات لیگ ملت‌ها انتخاب كرد. در حالی كه به نظر می‌رسد بازیكنان رده امید و جوانان در تیررس انتخاب ایگور باشند اما نگاهی به این لیست نشان می‌داد كه این مربی مونته‌نگرویی بیش از اینكه به بازیكنان جوان و امیدها اعتقاد داشته باشد، تمركزش روی بازیكنان نوجوانی است كه سال قبل در بحرین جام قهرمانی جهان را بالای سر برده بودند و حالا بعد از عبور از رده سنی نوجوانان، پا به تیم بزرگسالان گذاشته بودند. ایگور كولاكوویچ پیش از سفر به فرانسه كه اولین كشور میزبان ایران در مسابقات لیگ ملت‌های ۲۰۱۸ بود در آخرین تمرین تیمش اظهاراتی داشت كه نشان می‌داد نباید انتظار زیادی از این تیم در بحث كسب نتیجه داشت. او در جمع خبرنگاران بارها به سختی شرایط مسابقات، طولانی بودن مسافت‌ها و عوامل اینچنینی اشاره كرد و گفت این تیم در وهله اول برای كسب تجربه به مسابقات لیگ ملت‌ها پا خواهد گذاشت. البته عملكرد تیم ملی ایران در هفته نخست و استفاده از تركیب سابق تیم ملی –همان تركیبی كه همه بازیكنان باتجربه‌ را در دل خود داشت- این فرضیه را بر هم ریخت كه ایگور و تیمش برای كسب تجربه به مسابقات پا گذاشته‌اند.

آغاز با شكست، سناریوی تكراری والیبال ایران!

اینكه تیم ملی والیبال ایران همواره در نبردهای جهانی خود آغاز خوبی ندارد،‌به یك سناریوی تكراری تبدیل شده است. این بار مسابقات لیگ ملت‌های والیبال برای ملی‌پوشان كشورمان از این قاعده مستثنا نبود. تیم ملی والیبال ایران در هفته نخست لیگ ملت‌ها در شهر روئن فرانسه باید به مصاف تیم‌های فرانسه، ژاپن و استرالیا می‌رفت. با توجه به اینكه كولاكوویچ همه بازیكنان اصلی خود از جمله سید محمد موسوی، سعید معروف، امیر غفور، میلاد عبادی‌پور و ... را با خود به فرانسه برده بود و از طرفی اكثر تیم‌های دیگر حاضر در مسابقات بازیكنان جوان خود را به همراه آورده بودند، به نظر می‌رسید باید شاهد كسب نتایج خوب برای تیم ملی والیبال ایران باشیم. اما حاصل تلاش تیم‌ملی ایران در نبرد فرانسه دو شكست و كسب تنها یك پیروزی بود. تیم ایران در هفته اول این مسابقات علاوه بر فرانسه‌ای كه همیشه مقابل ایران برنده است، برابر تیم ژاپن كه حریف آسیایی به شمار می‌رفت و در سال‌های گذشته همواره مقابل ایران تن به شكست می‌داد، بازنده شد و تنها توانست استرالیا را شكست دهد. در هفته نخست هر چند ایگور چند بازیكن جوان را با خود به فرانسه برده بود اما از این نفرات استفاده نكرد تا ماجرای جوانگرایی ایگور در لیگ ملت‌ها به هفته دوم كشیده شود.

كانادا، آرژانتین و ایتالیا سه حریف تیم ملی والیبال ایران در دومین هفته لیگ ملت‌ها بودند. حریفانی كه در كشور آرژانتین و در شهر سن خوان این كشور باید مقابل ایران صف‌آرایی می‌كردند. بازیكنان تیم ملی والیبال ایران بعد از فرانسه راهی آرژانتین شده بودند و بعد از سفری نزدیك به ۲۷ساعت بالاخره به شهری رسیدند كه باید هفته دوم مسابقات را سپری می‌كردند. در این هفته نیز تیم ملی والیبال ایران كه حالا دو بازیكن جوان دیگر را همراه خود داشت، دو شكست مقابل كانادا و ایتالیا كسب كرد و تنها توانست تیم آرژانتین را شكست دهد. پیروزی مقابل آرژانتین در شرایطی رقم خورد كه مردان والیبال ایران باید مقابل سرمربی اسبق خود، خولیو ولاسكو به میدان می‌رفتند، انگیزه بالای بازیكنان ایران در این مسابقه موجب شد در نبردی نزدیك و پایاپای كه پنج ست به طول انجامید، برنده شوند و دست خالی كشور آرژانتین را ترك نكنند. هر چند نمایش پر اشتباه این تیم در دیدار با كانادا و ایتالیا انتقادات زیادی به همراه داشت و نشان داد مدت‌هاست از آن تیم قدرتمند ایران در سطح جهان خبری نیست. در هفته دوم نیز آن طور كه باید و شاید خبری از تیم جوان نبود.

بن بست ایگور در سرزمین تزارها!

كشور روسیه كه روزهای پر تب و تاب جام جهانی را سپری می‌كرد، در هفته سوم لیگ ملت‌های والیبال میزبان تیم ملی والیبال ایران و تیم‌های برزیل و چین بود. تیم ملی والیبال ایران به روسیه رفته بود تا طلسم تنها یك برد در هفته را در سومین هفته مسابقات بشكند و در بیش از یك بازی برنده شود. دیدار با چین اولین مسابقه تیم ملی ایران بود كه در نهایت موجب برتری ایران و كسب سومین پیروزی در این مسابقات شد. چین هرچند مقابل ایران تن به شكست داد اما نمی‌شد به طور حتم ادعا كرد كه تیم برتر این مسابقات تیم ایران بود. در كشور روسیه و در هفته سوم مسابقات امیرحسین توخته در پست مدافع روی تور و پوریا یلی در پست پشت خط زن، تیم ملی ایران را همراهی می‌كردند. این دو بازیكن جوان در دیدار با برزیل و زمانی كه به نظر می‌رسید ایگور كولاكوویچ به دلیل آسیب دیدگی امیر غفور و عدم همراهی سید محمد موسوی به بن بست رسیده است، در تركیب تیم ایران به میدان رفتند. نمایش خوب این دو بازیكن و دیگر بازیكنان جوان نظیر علی شفیعی و سامان فائزی مقابل تیم ملی برزیل امید را به اهالی والیبال بازگرداند. امید به اینكه تیم ملی والیبال ایران آینده خوبی پیش رو دارد و نباید چندان هم نگران پا به سن گذاشتن ستاره‌های پیشین والیبال و خداحافظی برخی از آن‌ها از والیبال بود. با این حال برزیل هم با وجود نمایش خوب جوانان ایران در نهایت برنده نبرد با تیم ملی ایران بود. تیم روسیه نیز موفق به پیروزی مقابل ایران شد تا حاصل تلاش مردان ایگور در هفته سوم نیز تنها یك پیروزی و كسب دو شكست باشد.

لهستان، صربستان و آمریكا سه حریف بعدی تیم ملی والیبال ایران بودند كه در هفته چهارم و در كشور آمریكا و شهر شیكاگو به مصاف ملی‌پوشان ایران رفتند. در این هفته هم مانند سه هفته ابتدایی دو شكست و یك پیروزی نصیب والیبالیست‌های ایران شد. امیر غفور در هفته چهارم به كل مصدوم بود و پوریا یلی در نبردهای تیم ملی در پست پشت‌خط‌زن در تركیب تیم ایران به میدان رفت. در آمریكا تیم ملی آغازی كوبنده داشت و به راحتی مقابل تیم لهستان به پیروزی سه بر صفر رسید. اما دو بازی دیگر ایران در ادامه روند پر فراز و نشیب خود با منوال قبل پیگیری شد و دو شكست را برای تيم‌مان به همراه داشت. ابتدا مقابل آمریكا متحمل شكست شد و سپس در نبرد با صربستان تن به شكست سه بر دو داد. با این نتایج تیم ملی والیبال ایران در هفته چهارم نیز روند سه هفته پیش را طی كرد و دو شكست و یك پیروزی را در كارنامه خود ثبت كرد. با پایان هفته چهارم این مسابقات،تیم ملی ایران بعد از قاره‌گردی و سفر به كشورهای مختلف به ایران بازگشت تا هفته پنجم این مسابقات را در ایران و پیش چشم هوادارانش سپری كند. این در حالی بود كه تیم ملی ایران با قرار گرفتن در رتبه دوازدهم در پایان هفته چهارم، دیگر شانسی برای صعود به فینال و قرار گرفتن در جمع ۶ تیم برتر مسابقات نداشت. در واقع هفته پنجم هفته اعاده حیثیت برای مردان كولاكوویچ به شمار می‌رفت كه بتوانند نتایج نه چندان خوب خود را در هفته پایانی و با كسب پیروزی در مسابقات این هفته جبران كنند.

هتریك در هیاهوی آزادی

مردان والیبال ایران به كشور بازگشتند تا آخرین هفته مرحله مقدماتی لیگ ملت‌ها را در ورزشگاه ۱۲ هزارنفری آزادی برگزار كنند. تیم‌های كره جنوبی، بلغارستان و آلمان، سه میهمان ایران در این هفته بودند كه با توجه به نتایج كسب شده در چهار هفته ابتدایی هیچ‌كدام شانسی برای حضور در فینال نداشتند و تنها برای ارتقاي جایگاه و كسب پیروزی‌های بیشتر به مصاف هم می‌رفتند. تیم ملی والیبال ایران از حمایت هواداران خود كه سالن ۱۲ هزار نفری را مملو از جمعیت كرده بودند، بهره می‌برد و همین موضوع یك امتیاز خوب برای این تیم به شمار می‌رفت. كره جنوبی نخستین حریف ایران در این هفته بود كه با نتیجه سه بر یك مغلوب ایران شد. بلغارستان نیز با همین نتیجه مقابل تیم ملی ایران تن به شكست داد تا ایران با دو پیروزی پیاپی و روحیه مضاعف به مصاف آلمان برود. آلمانی‌ها هر دو بازی هفته پنجم خود را مقابل كره جنوبی و بلغارستان با پیروزی پشت سر گذاشته بودند و برای تكمیل عملكرد خوب خود در هفته پایانی نیاز به پیروزی مقابل ایران داشتند. اما شاگردان كولاكوویچ با حضور هواداران خود شرایط بهتری نسبت به آلمان داشتند. هرچند تیم آلمان نبردی نزدیك و پایاپای با ایران داشت اما در نهایت و در حالی كه بازی به ست پنجم كشیده شده بود، تیم ایران برنده بازی شد تا در هفته پایانی بتواند سه پیروزی كسب كرده و با خاطره خوش مسابقات لیگ ملت‌های والیبال را به پایان ببرد.

پایان ِشیرین و واقعیت تلخ!

هرچند این سه پیروزی در تهران هواداران حاضر در سالن را خوشحال كرد و راضی نگه داشت اما واقعیت این است كه نمی‌توان با پنهان شدن پشت نتایجی كه تیم ایران در تهران و مقابل تیم‌هایی كه امیدی به صعود نداشتند و به هفته پایانی به چشم هفته تداركاتی نگاه می‌كردند به دست آورد، فراموش كرد كه این تیم ملی برای بازگشتن به اوج نیاز به ثبات بیشتری دارد. تغییرات مداوم تركیب و نفرات تیم ملی در پنج هفته لیگ ملت‌ها نشان از این داشت كه كولاكوویچ هنوز در استفاده از بازیكنان به ثبات نرسیده است. هر چند می‌توان به مسابقات لیگ ملت‌ها – همان‌طور كه خود ایگور پیش از آغاز رقابت‌ها به آن اشاره كرده بود – به چشم بستری برای كسب تجربه نگاه كرد و با نگاهی خوشبینانه ادعا كرد كه كولاكوویچ در این مسابقات به دنبال رسیدن به یك تركیب ایده آل بوده است. اما به راستی واقعیت این است؟ برای پاسخ به این سوال باید تا آغاز مسابقات قهرمانی جهان كه اواخر تابستان در كشورهاي ایتالیا و بلغارستان برگزار می‌شود، صبر كرد. مسابقاتی كه عیار واقعی كولاكوویچ و دستیارانش را نشان خواهد داد. اگر تیم ملی والیبال ایران این سبك از بی‌ثباتی و نوسان را در مسابقات قهرمانی جهان ادامه دهد، بدون شك دیگر بهانه‌ای از سوی كولاكوویچ قابل قبول نیست. مربی با تجربه‌ و رزومه‌داری كه حضورش در ایران به دو سال نزدیك شده است و به اندازه كافی نسبت به بازیكنان و والیبال ایران شناخت پیدا كرده است.