به گزارش "ورزش سه"، نباید از حق بگذریم. والیبالیست ها چند ماه سخت و دشوار را سپری کردند. از قاره پیمایی در جریان لیگ ملت ها بگیر تا حضور فشرده و پشت سرهم در بازی های آسیایی و سپس مسابقات قهرمانی جهان. قهرمانی در بازی های آسیایی جاکارتا آن هم بدون اینکه حتی شاگردان کولاکوویچ یک ست به حریفان بدهند، رکورد ویژه ای محسوب می شد؛ اما در مسابقات قهرمانی جهان و به ویژه در دور دوم هیچ چیز بر وفق مراد بلندقامتان ایرانی پیش نرفت.
نرسیدن به جمع ۶ تیم پایانی برای والیبالیست هایی که رویای حضور روی سکوی جهانی را در سر می پروراندند، باعث شد تا نتیجه ای که آنها در بلغارستان گرفتند، یک ناکامی تلقی شود.
حالا بعد از گذشت چند روز با یکی از بازیکنان اصلی و پرکار والیبال ایران همکلام شدیم. علی شفیعی که نه در دسته بازیکنان مسن و نه بازیکنان جوان قرار ندارد، حالا دیگر یکی از ملی پوشان باتجربه والیبال محسوب می شود. او که با اعتماد کولاکوویچ در اکثر دقایق بازی های تیم ملی در مسابقات قهرمانی جهان در زمین حضور داشت، از دلایل نتایج نسبتا ضعیف ایران در این رقابت ها برایمان گفت و درد دل هایی نیز پیرامون وضعیت باشگاهی بازیکنان والیبال مطرح کرد.
در ادامه مشروح گفت و گوی خبرنگار "ورزش سه" با علی شفیعی را می خوانید.
* چند ماه سخت را پشت سر گذاشتید؛ اما در نهایت در مسابقات جهانی به چیزی که می خواستید، نرسیدید.
بازی های تیم ملی در ماههای اخیر فشرده بود. از لیگ جهانی کارمان را شروع کردیم که پر از مسافرت و مسابقه بود و چند بار از این قاره به قاره دیگری رفتیم. سپس برای بازی های آسیایی استارت زدیم و خدا را شکر قهرمان شدیم. فرصتی برای استراحت نداشتیم و در یک تورنمنت تدارکاتی شرکت کردیم و به مسابقات قهرمانی جهان رفتیم. در این مدت خیلی از بچه ها مصدوم شدند چون تورنمنت های پشت سرهم را سپری کردیم. در مسابقات جهانی با توجه به گروهی که داشتیم و آمادگی که در خودمان می دیدیم، فکر می کردیم می توانیم به جمع ۶ تیم نهایی برسیم؛ اما متاسفانه نشد.
* این خستگی و آسیب دیدگی بازیکنان چقدر در نتیجه نگرفتن تیم ملی تاثیرگذار بود؟
قطعا خستگی و مصدومیت بازیکنان بی تاثیر نبود. خودمان هم نمی دانیم چه شد. وقتی بازی با بلغارستان را باختیم، روحیه ما از دست رفت. اصلا بلغارستان را دست کم نگرفتیم و از اهمیت بازی مطلع بودیم؛ اما آنها با سرویس های خوبی که زدند، ما را سورپرایز کردند. دیگر نتوانستیم در بازی های بعدی به خودمان بیاییم و از نتیجه ای که گرفتیم، راضی نبودیم.
* در طول بازی ها و بعد از آن انتقادهایی نسبت به عملکرد بازیکنان و کادرفنی صورت گرفت. چقدر این انتقادها را به حق می دانی؟
ما ۳، ۴ روز است از مسابقات آمدیم و من بیشتر کنار خانواده بودم. خیلی از انتقادها خبر ندارم؛ اما باید ببینیم که انتقاد از سوی چه کسی مطرح می شود. اینکه یک پیج اینستاگرامی با دنبال کنندگان محدود انتقادی مطرح کند با اینکه یک کارشناس باسابقه صحبت کند، متفاوت است.
* درباره گزارش بازی های ایران و انتقادهایی که از سوی گزارشگران تلویزیونی در حین مسابقات مطرح می شد نیز بحث های زیادی به وجود آمده است؟
من که نمی دانم چطور در تلویزیون گزارش می کردند. خیلی هم به من انتقال نمی دادند چون می دانستند روحیه ام به هم می ریزد. با این حال باید بگویم گزارشگر حق انتقاد ندارد و وظیفه اش گزارش کردن بازی است. گزارشگر والیبال باید به بازی هیجان بدهد و حس خوبی منتقل کند، نه اینکه برای خودش کارشناسی کند. اگر کارشناسی بیاورند و آن کارشناس این صحبت ها را مطرح کند، ما هم می پذیریم.
* با اینکه نتیجه دلخواه در این دوره کسب نشد؛ اما برخی معتقدند جوانگرایی در ترکیب تیم ملی می تواند آینده بهتری را بسازد؟
بله، والیبال ایران دچار پوست اندازی شده و ما الان جوان های خوبی در تیم داریم. برخی از بازیکنان که سن و سالشان به المپیک ۲۰۲۰ نمی خورد، کنار رفتند و این جوان ها اضافه شدند تا در سال های آینده پخته شوند. من که جوان محسوب نمی شوم؛ اما بازیکنان با ۱۸ و ۱۹ سال سن در تیم بودند که جلوی قدرت های جهان ایستادند. همین که دست و پایشان در این بازی ها نلرزید و توانستند بعضا عملکرد خوبی هم داشته باشند، اتفاق بزرگی است.
* مثل همیشه برخی شائبه ها نیز درباره کم کاری و یا بهتر بگویم انگیزه نداشتن برخی بازیکنان مطرح شده است.
کم کاری اصلا یعنی چه؟ کسانی که این صحبت ها را مطرح می کنند، باید برایش دلیل داشته باشند. جوان ها که با انگیزه تمام در زمین حاضر بودند و بازیکنان باتجربه تر مثل سعید معروف، فرهاد قائمی و محمد موسوی هم که شخصیتشان اصلا طوری نیست که بخواهند برای تیم ملی کم بگذارند. آنها آنقدر انرژی و انگیزه دارند که به جوان ترها نیز این انرژی را منتقل می کنند. در ضمن جو تیم ملی با وجود اختلاف سنی که بین برخی بازیکنان وجود داشت، کاملا دوستانه بود. شاید اختلاف سنی برخی بازیکنان باتجربه با جوان ها به ۱۵ سال هم می رسید؛ همه سعی می کردند به هم کمک کنند. من به عنوان برادر بزرگتر و باتجربه ترها حتی با حسی پدرانه به بازیکنان جوان کمک می کردند.
* به عنوان یکی از بازیکنان تیم ملی اگر بخواهی یک دلیل برای نتیجه ضعیف تیم ملی بیاوری، چیست؟
من نمی توانم دلیل خاصی بیاورم. فشردگی مسابقات امسال شاید اصلی ترین دلیل بود. همانطور که گفتم بعد از بازی های آسیایی ما نتوانستیم تمرین منسجمی داشته باشیم.
* در روزهای اخیر و به ویژه در طول مسابقات انتقادهای زیادی به نحوه سرویس زدن بازیکنان مطرح شد. اینکه چرا بازیکنان ایران نمی توانند با سرعت بالا سرویس بزنند؟
فکر می کنم این طرز فکر را هم یکی از گزارشگران در ذهن مردم جا انداخته چون در روزهای اخیر من زیاد شنیدم. اینکه چرا ما سرویس پرشی نمی زنیم، به والیبال پایه برمی گردد. دوره ای که ما والیبال را شروع کردیم، کسی روی سرویس پرشی تاکید نداشت. در ضمن سرویس پرشی پرقدرت فیزیک مناسبی هم علاوه بر تکنیک می خواهد. البته الان می بینیم بازیکنان جوانی مثل توخته، شریفی و کاظمی سرویس های خوبی می زنند که جای خوشحالی دارد؛ اما کسی در دوره نوجوانی به ما سرویس پرشی یاد نداد. البته این را قبول دارم که در این دوره در سرویس و دریافت اشتباهات زیادی داشتیم؛ اما بیشتر به خاطر این بود که قبل از مسابقات جهانی فرصت زیادی برای تمرین نداشتیم.
* انتقاد دیگری که مطرح می شود، نسبت به کادرفنی است. از آنالیروز و مربی بگیر تا شخص کولاکوویچ که می گویند به موقع تصمیم نمی گیرد؟
تیم آنالیز که فکر می کنم از دوره ولاسکو همین نفرات بوده اند. کمک های کولاکوویچ هم که مربیان بادانشی هستند. درباره خودش هم باید بگویم که رزومه خوبی دارد و مربی سطح بالایی محسوب می شود. مدل مربیگری کولاکوویچ اینطور است که دیر زمان استراحت می گیرد و تعویض می کند. من نه از او دفاع می کنم و نه انتقاد می کنم. فقط معتقدم مدل مربیگری کولاکوویچ اینگونه است.
* کولاکوویچ به ایران بازنگشت وقتی که از شما جدا می شد، حرفی درباره آینده نزد؟
خداحافظی کولاکوویچ با بازیکنان مثل همیشه بود. او فقط گفت نمی دانم سال بعد چه اتفاقی می افتد؛ اما دوست دارم که بازهم سرمربی شما باشم.
* با شرایط فعلی که در والیبال ایران وجود دارد، به نظرت در سال های آینده می توانیم به رویاهایی مثل سکوی جهانی یا المپیک دست پیدا کنیم؟
برای اینکه به سکوی المپیک برسیم، هنوز خیل زود است. مدال گرفتن در المپیک زیر ساخت می خواهند و با روندی که ما داریم، قطعا طول می کشد تا به آن سطح برسیم. باید یک کار پایه ای و درازمدت انجام شود تا بتوانیم موفقیت های خودمان را تداوم ببخشیم.
* اما نگرانی اینجاست که تیم های دیگر مثل بلژیک، آلمان، اسلوونی و کانادا هم در حال پیشرفت هستند و شاید والیبال ایران از آنها هم عقب بیفتد؟
تیم های دیگر هم بیکار ننشسته اند و در حال پیشرفت هستند. تیم ما هم جوان شده و من معتقدم این بازیکنانی که در ۱۸، ۱۹ سالگی چنین تجربه ای را پشت سر گذاشتند، ۳، ۴ سال دیگر پخته می شوند. در والیبال روز دنیا امکان ندارد، شما هر سال نتیجه بگیرید. همین برزیل الان تیمش پیر شده و مطمئن باشید در سال های آینده به مشکل می خورد. اگر الان تیم ملی ایران بالا و پایین دارد، هزینه آینده را می دهد.
* از تیم ملی بگذریم و به وضعیت باشگاهها بپردازیم. خبری از وضعیت تیم ها داری؟
وضعیت والیبال باشگاهی ما بسیار بد است. شاید بازیکنان جوانی که سال قبل اولین بار در لیگ برتر بازی کردند، امسال ۲۰، ۳۰ درصد بیشتر قرارداد بستند؛ اما بازیکنان خوب و باتجربه قراردادشان نسبت به سال قبل کمتر هم شده است. با این وضعیت گرانی ارز باید قراردادهای ما افزایش هم پیدا می کرد؛ اما کمتر شده است. هیچ ضمانتی هم وجود ندارد که باشگاهها با بازیکنان تسویه حساب کنند. می بینید که ۷،۸ بازیکن ملی پوش هم از لیگ ایران رفته اند و این باعث می شود سطح لیگ ما پایین تر بیاید.
* خودت هنوز با تیمی برای فصل جدید توافق نکردی؟
با چند تیم صحبت کردم؛ اما هنوز قراردادم قطعی نشده است. واقعا وضعیت جالب نیست. اگر سال قبل یکسری نوجوان و جوان در لیگ بازی کردند و امسال توانستند به تیم ملی کمک کنند، حاصل لیگ پویایی بود که داشتیم. امسال هیچ تیمی برای قهرمانی نبسته و اگر وضعیت همینطور پیش برود، نمی توانید انتظار داشته باشید از دل لیگ بازیکنان خوبی به تیم ملی اضافه شوند.
* با این شرایط شاید در سال های آینده تعداد لژیونرهای والیبال هم افزایش یابد؟
قطعا همینطور است. خودم از باشگاههای خارجی پیشنهاد خوبی داشتم؛ اما فکر نمی کردم وضعیت لیگمان اینطور شود. اگر می دانستم که قطعا من هم لژیونر می شدم. سال بعد دیگر هیچ کسی ریسک نمی کند و شاید ۲۰ بازیکن به لیگ های خارجی بروند. این اتفاق چند سال قبل در بسکتبال رخ داد و باعث افت این رشته شد. متاسفانه برخی از افت قراردادهای والیبالیست ها خوشحال هستند و شنیدم برخی از باشگاهها می گویند شاخ بازیکنان را شکستیم! از نظر من این وضعیت اصلا به نفع والیبال نیست.
حسین جمشیدی
- 23
- 3
