روزنامه اعتماد نوشت: پرونده پرابهام قتل داریوش مهرجویی، کارگردان سرشناس ایرانی و همسرش وحیده محمدی‌فر با رسیدگی قضایی به پایان رسیده و محکوم به قصاص، توسط اولیای دم بخشیده شده است. شامگاه ۲۲ مهر ماه ۱۴۰۲، مهرجویی و همسرش در ویلای شخصی خود در زیبادشت کرج به قتل می‌رسند.
دو، سه روز بعد از این جنایت، پلیس بیش از ۱۰ مظنون را دستگیر و یک هفته بعد چهار نفر از اتباع (کریم، میرویس، اسکندر و داوود) را عاملان این جنایت معرفی و انگیزه آنها را سرقت اعلام می‌کند، اما بررسی پرونده قتل مهرجویی و همسرش نشان می‌دهد که انگیزه متهمان برای قتل کافی نبوده و پرونده ابهامات زیادی داشته که هرگز برای اولیای دم و وکلای آنها مشخص نشده است.
کریم متهم ردیف اول نیز که به قصاص محکوم شده بود بارها در جلسات دادگاه منکر حضورش در صحنه جرم می‌شد. با این حال و با گذشت حدود دو سال، رسیدگی قضایی به پرونده پایان یافته و اولیای دم خواستار مجازات جایگزین برای محکوم به قصاص شده‌اند.
وکیل مادر وحیده محمدی‌فر می‌گوید: «گذشت از قصاص به معنای چشم‌پوشی از مجازات نیست؛ خواهان اجرای اشد مجازات جایگزین هستیم. آنچه به عنوان تاریک‌ترین و پرابهام‌ترین بخش این پرونده باقی مانده، غفلت از پی‌جویی ریشه‌ها؛ انگیزه‌ها و علت‌های ناپایدار ارتکاب جرم است؛ امری که اگر در مسیر تحقیقات به‌طور دقیق‌تر پی گرفته می‌شد، شاید مسیر عدالت به افقی روشن‌تر می‌انجامید. مجازات مباشر، بی‌شناخت مسبب، نه تنها ناقص، بلکه گاه گمراه‌‌کننده است. همچنین انگیزه‌های منتسب شده به محکومان به‌هیچ‌وجه تناسبی با شدت و عمق این جنایت هولناک ندارد. این عدم تناسب، هر ذهن جست‌وجوگری را به این سمت سوق می‌دهد که آیا در پس این جنایت اراده‌هایی فراتر از عاملان مستقیم وجود داشته است؟»... .
با وجود رسیدگی‌های صورت گرفته، همچنان تناقضات متعدد در اظهارات محکومان وجود دارد
«نوبان فشندی»، وکیل مادر وحیده محمدی‌فر با تایید این نکته که تمامی اولیای دم با تصمیم مشترک و آگاهانه از حق قصاص صرف‌نظر کرده‌اند می‌گوید: «در پی صدور رای قطعی دیوان عالی کشور در تایید حکم صادره از دادگاه کیفری یک استان البرز، مبنی بر قصاص نفس یکی از متهمان و محکومیت دیگر متهمان به مجازات حبس در پرونده قتل مرحومان داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر، اولیای دم با اعلام گذشت از حق قصاص، خواهان اجرای کامل مجازات‌های جایگزین با توجه به جنبه عمومی جرم شده‌اند. گذشت از قصاص به معنای نادیده گرفتن جرم و جنبه‌های کیفری آن نیست.
اولیای دم مصرانه خواهان اجرای مجازات‌های حبس مقرر برای سایر جرایم ارتکابی در این پرونده و همچنین اعمال مجازات جایگزین برای محکومی هستند که مشمول حکم قصاص بوده است.» او ضمن تاکید بر مخالفت اصولی اولیای دم با مجازات‌های سالب حیات می‌گوید: «حق قصاص، حقی خصوصی است که قانونگذار آن را در اختیار اولیای دم قرار داده است. با این حال، گذشت از این حق به معنای چشم‌پوشی از مسوولیت کیفری محکومان نیست.» نوبان فشندی در بخشی دیگر از اظهارات خود به یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های اولیای دم اشاره کرده و می‌گوید: «با وجود رسیدگی‌های صورت گرفته، همچنان تناقضات متعدد در اظهارات محکومان وجود دارد و بسیاری از ابعاد این پرونده از جمله نحوه ورود به خانه؛ چگونگی استفاده از چاقوها و سایر آلات قتاله؛ نحوه مشارکت و معاونت در قتل و آثار به جا مانده از جرم در فضای خانه و بدن مقتولان هنوز مشخص نشده است. از این رو اجرای حکم قصاص، نه تنها منجر به کشف حقیقت نمی‌شود، بلکه چه‌بسا زمینه‌ساز خاموش شدن بخشی از حقیقت باشد که هنوز در ابهام باقی مانده است.»
وکیل مادر محمدی‌فر در مورد نوع پوشش مرحوم مهرجویی در شب وقوع جنایت نیز می‌گوید: «به هر حال مرحوم مهرجویی لباس بیرون از خانه به تن داشته و آن لباس را به‌طور معمول در خانه به تن نمی‌کرده. البته یک احتمال دیگر وجود دارد که تازه از بیرون به خانه بازگشته، اما با توجه به اینکه تلفن‌های همراه، ترددی ثبت نکرده و کسی هم این زوج را در بیرون ندیده این احتمال ضعیف است.»
مغفول‌ترین بخش پرونده فقدان پاسخی روشن و قانع‌کننده در مورد انگیزه ارتکاب جرم است
این وکیل دادگستری در مورد تصمیم‌گیری دادگاه مبنی بر گذشت اولیای دم از قصاص می‌گوید: «در حال حاضر پرونده در مرحله اجرای احکام کیفری شهرستان فردیس قرار دارد و تصمیم‌گیری در خصوص جنبه عمومی جرم، نحوه اعمال مجازات جایگزین قصاص و تعیین نوع و میزان حبس بر عهده دادگاه اجرای احکام است. اولیای دم، خواهان اعمال اشد مجازات قانونی در چارچوب اختیارات دادگاه هستند.»
او می‌گوید: «حقیقت آن است که در مقام دفاع از حقوق اولیای دم مرحومه محمدی‌فر، هم اینجانب و هم سایر همکاران، تمامی ایرادات قانونی اعم از شکلی و ماهوی را مکررا و طی مراحل مختلف دادرسی مطرح کرده‌ایم. با این حال باید به نکته‌ای تاکید شود که به گمان اینجانب، مهمترین و در عین حال مغفول‌ترین بخش این پرونده محسوب می‌شود و آن فقدان پاسخی روشن و قانع‌کننده در مورد انگیزه ارتکاب جرم است؛ یعنی انگیزه شخصی کافی و قانع‌کننده‌ای برای ارتکاب چنین جنایتی آن هم با این درجه از سبعیت و بیرحمی در پرونده برای ما محرز نشد.»
نوبان فشندی، وکیل مادر وحیده محمدی‌فر همچنین در پاسخ به اینکه علت اصلی تصمیم اولیای دم مبنی بر گذشت از قصاص چه بوده، می‌گوید: «بررسی دقیق اوراق و مستندات پرونده و بازخوانی اقاریر، دفاعیات و شواهد گواه آن است که انگیزه‌های منتسب شده به محکومان به هیچ‌وجه تناسبی با شدت و عمق این جنایت هولناک ندارد. متاسفانه، روند دادرسی به نحوی طی شد که این شبهه بزرگ، از کانون توجه خارج ماند و این در نظر خانواده داغدار، بزرگ‌ترین خلأ پرونده محسوب می‌شود.»
شب هولناک وقوع جنایت
شب جنایت، مونا مهرجویی؛ دختر مرحومان هنگامی که به خانه بازمی‌گردد با جسد غرق در خون پدر و مادر خود مواجه و گزارش این قتل فجیع به پلیس اطلاع داده می‌شود. یک هفته قبل از این جنایت، وحیده محمدی‌فر، همسر داریوش مهرجویی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام از تهدید فردی ناشناس با چاقو از پشت در ویلا که لهجه غیر ایرانی داشته، خبر می‌دهد. محمدی‌فر همچنین چند روز قبل از اینکه به قتل برسد مصاحبه می‌کند و محتوای این گفت‌وگو در گزارشی تحت عنوان «دزدان سنتور علی سنتوری را دزدیدند» منتشر می‌شود.
بعد از این حادثه، «محمد قنبری»، رییس پلیس آگاهی کشور با حضور در صحنه جرم اظهار می‌کند: «آثاری پیدا شده که احتمالا مربوط به قاتل است و هیچ اثری دال بر ورود به اجبار قاتل یا قاتلان به خانه دیده نشده است. گرد ویلا اکثرا دیواری ساخته نشده و جایی که دیوار هست کوتاه است و قاتلان بدون مانع احتمالا با باز بودن در وارد خانه شدند.» همچنین پزشکی قانونی علت مرگ را خونریزی شدید به دلیل جراحات وارده به واسطه برخورد چاقو یا جسم برنده و نوک تیز اعلام می‌کند.
یک هفته بعد از این جنایت، مقامات قضایی و پلیس، متهم ردیف اول پرونده و سه همدست دیگر او را باغبان و سرایدار سابق خانه مهرجویی معرفی می‌کنند. با این حال متهم ردیف اول پرونده چه در دادسرا و چه در دادگاه منکر حضورش در صحنه جرم می‌شود و در اعترافاتش ضد و نقیض‌هایی وجود داشته است. این رسانه از زمان روند رسیدگی به پرونده تاکنون نیز که پایان رسیدگی قضایی اعلام شده با وکلای اولیای دم گفت‌وگوهای مفصلی داشته که نشان می‌دهد؛ پرونده ابهامات زیادی داشته است.
- 12
- 6
