فصل جوایز به آخرین مراحل خود نزدیک می شود و در آستانه اختتامیه باشکوه خود قرار دارد که مثل همیشه مراسم اسکار است و چهارم مارس (۱۳ اسفند) برگزار خواهد شد. نودمین دوره جوایز آکادمی علوم و فنون سینمایی به مرحله ماقبل پایانی رسیده است و نامزدهای بخش های اصلی اش اعلام شده اند. فهرست منتشرشده مثل هر سال، برندگان و بازندگانی دارد که در این میان از «شکل آب» می توان به عنوان پراقبال ترین فیلم یاد کرد که با ۱۳ نامزدی، با اقتدار در صدر نامزدها قرار گرفته است. «پست» اسپیلبرگ هم در ادامه ناکامی هایی که در فهرست نهایی گلدن گلوب تجربه کرد، این بار هم با دو نامزدی، بازنده بزرگ فهرست نامزدهای اسکار است. با تحلیل فهرست نامزدهای اسکار امسال همراه ما باشید:
شانس هیولای آبی در رقابت بهترین ها
اگر جوایز اسکار را به سه دسته جوایز بازیگری، جوایز فرعی (عمدتاً فنی) و جوایز اصلی تقسیم کنیم، عنوان بهترین فیلم سال معمولاً به اثری می رسد که جوایز اصلی، یعنی بهترین کارگردانی و یکی از اسکارهای بهترین فیلم نامه (اقتباسی یا غیراقتباسی) را کسب کرده باشد. در این میان سه فیلم «شکل آب» ساخته گیرمو دل تورو، «لیدی برد» اثر گرتا گرویک و «برو بیرون» جوردن پیل از بیشترین شانس در کسب جایزه بهترین فیلم برخوردارند؛ چرا که فقط این سه فیلم هستند که در هر سه رشته بهترین فیلم، بهترین فیلم نامه و بهترین کارگردانی نامزد شده اند. در کنار این سه اثر شاخص، نام آثاری چون «مرا به نام خودت صدا بزن»، «تاریک ترین ساعت»، «دانکرک»، «رشته خیال»، «پست» و «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» هم دیده می شود.
در این میان شانس اصلی مجسمه بهترین فیلم، بالطبع با «شکل آب» است. فیلمی که اولاً با ۱۳ نامزدی پیشتاز فهرست است و ثانیاً موفقیت سال گذشته «لالا لند» هم نشان داده که رأی دهندگان از آثار فانتزی بسیار استقبال می کنند. اما از سوی دیگر حواشی ماه های اخیر درباره رسوایی های اخلاقی و مسائل مربوط به حقوق زنان، باعث شده تا اسکار امسال بیشتر از همیشه رنگ و بوی حمایت از زنان هالیوودی را داشته باشد. همین موضوع باعث می شود بتوانیم شانس مهمی هم برای «لیدی برد» و کارگردان و بازیگران زن این فیلم قائل شویم؛ فیلمی که فضایی کاملاً زنانه و لطیف دارد.
اقبال بازیگران میان سال
ترکیب نامزدهای بخش های مختلف بازیگری در این دوره نشان می دهد که به احتمال فراوان، غالب برندگان مجسمه طلایی امسال در بخش بازیگری، میان سال هستند. در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن شانس اصلی کسب اسکار متعلق به فرانسیس مک درموند است که در آستانه ۶۰ سالگی همین چند روز پیش جایزه گلدن گلوب را هم برای بازی در «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» از آن خود کرد. شانس دوم کسب این جایزه هم، سالی هاوکینز برای فیلم «شکل آب» است که او هم در پنجمین دهه از زندگی اش به سر می برد.
مریل استریپ کهنه کار که پای ثابت هرساله فهرست اسکار است نیز برای «پست» در کنار دو بازیگر جوان یعنی سیرشا رونان برای «لیدی برد» و مارگو رابی برای «من، تونیا»، فهرست نامزدهای بهترین بازیگر نقش اصلی زن را تشکیل می دهند. ضمن این که نامزدهای بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن نیز همگی بیشتر از ۴۵ سال سن دارند. در این فهرست نام مری جل بلایج برای «مادباند»، الیسون جنی برای «من، تونیا»، لسلی منویل برای «رشته خیال»، لوری میت کالف برای «لیدی برد» و اوکتاویا اسپنسر برای «شکل آب» دیده می شود.
در بخش بهترین بازیگر نقش اصلی مرد شانس اول همچنان با گری اولدمن برای بازی در نقش چرچیل در فیلم «تاریک ترین ساعت» است که به تازگی در ۵۹ سالگی، گلدن گلوب را هم برای ایفای همین نقش برده است. دنیل دی لوییس برای ایفای آخرین نقش دوران حرفه ای خود در «رشته خیال» دیگر نامزد مسن این دوره است. دنزل واشنگتن هم برای بازی در فیلم «آقای رومن جی اسرائیل» دیگر نامزد باسابقه این بخش محسوب می شود.
اما در میان نامزدهای این بخش نام تیموتی شلمی پدیده جوان فیلم «مرا به نام خودت صدا بزن» هم وجود دارد که به همراه دنیل کالویا، بازیگر ۲۸ ساله فیلم کم هزینه «برو بیرون»، نامزد بهترین بازیگر نقش اصلی مرد شده است که البته با توجه به رویکرد جوایز پرشمار اهداشده در فصل جوایز امسال، بعید است برنده باشد. ویلیام دفو برای «پروژه فلوریدا»، وودی هارلسون و سم راکول برای «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری»، ریچارد جینکینز برای «شکل آب» و کریستوفر پلامر برای «همه پول های جهان» هم نامزدهای بهترین بازیگر مکمل مرد هستند که همگی بیش از پنجاه سال سن دارند.
اعاده حیثیت از نوع نولان
«دانکرک» اثر پرهیاهو و متفاوت کریستوفر نولان که در گلدن گلوب امسال با سه نامزدی و بدون جایزه، بسیار کمتر از حد انتظار ظاهر شده بود، مطابق انتظار در اسکار که جشنواره فنی تری محسوب می شود، بازگشت قابل توجهی داشت و با نامزدی در ۹بخش بهترین فیلم، کارگردانی، تدوین، موسیقی متن، صداگذاری، فیلم برداری، طراحی لباس، طراحی تولید و تدوین صدا، پس از «شکل آب» که با ۱۳ نامزدی پیشتاز است، بیشترین شانس را برای شکار اسکارها دارد.
رده های سوم تعداد نامزدی نیز به موفق ترین فیلم گلدن گلوب اخیر یعنی «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» اختصاص یافته که در هفت رشته نامزد است. باید توجه داشت موفقیت «سه بیلبورد...» هرچند با توجه به کیفیت آن، کمی غیرمنتظره است، اما به هر حال فیلم داستان یک زن قدرتمند را روایت می کند که با بی عدالتی مبارزه می کند.
بنابراین با توجه به فضای حاکم بر این روزهای هالیوود، می توان انتظار داشت رأی دهندگان آکادمی هم راه مطبوعات خارجی هالیوود (اهداکنندگان گلدن گلوب) را بروند و فیلم را جایزه باران کنند. دو فیلم «تاریک ترین ساعت» و «رشته خیال» هم با شش نامزدی در تعقیب این اثر هستند. «بلید رانر ۲۰۴۹» هم که در گلدن گلوب به هیچ موفقیتی دست نیافته بود، با نامزدی در پنج شاخه، بازگشت قابل توجهی به رقابت جوایز داشته و در کنار «لیدی برد» در رتبه بعدی قرار گرفته است.
آکادمی سیاست گریز
تا قبل از اعلام برندگان گلدن گلوب امسال، احتمالاً همه فکر می کردند «پست» اثر جدید و سیاسی استیون اسپیلبرگ که در شش رشته نامزد گلدن گلوب شده بود، یکی از موفق ترین فیلم های امسال خواهد بود. اما تیره روزی های این فیلم با اعلام برندگان گلدن گلوب و خالی ماندن دست عوامل اش از تمامی جوایز آغاز شد. در ادامه همین روند ناکامی، حالا «پست» با حذف نام مهمی مثل تام هنکس، در اسکار هم فقط در دو بخش بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش اصلی زن برای مریل استریپ نامزد شده است. باید منتظر تحلیل های منتقدان بمانیم و ببینیم که آیا واقعاً این اثر ضعیف است یا هالیوود دیگر علاقه اش به فیلم های سیاسی را از دست داده؟
دور از هیاهوها
در میان فهرست نامزدهای اسکار، دو جایزه مهم هم هست که نامزدهای آن، جای زیادی در بقیه فهرست ندارند و حضورشان معمولاً به همین دو جایزه ختم می شود. پنج فیلم «یک زن شگفت انگیز» به کارگردانی سباستین للیو (نماینده شیلی)، «در جسم و روح» به کارگردانی ایلدیکو اینیادی (نماینده مجارستان)، «توهین» به کارگردانی زیاد دوهیری (نماینده لبنان)، «بی عشق» به کارگردانی آندری زویاگینتسف (نماینده روسیه) و «میدان» به کارگردانی روبن اوستلوند (نماینده سوئد) فیلم هایی هستند که برای جایزه بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان اسکار، نامزد شده اند.
در این فهرست جای «محوشدگی» برنده گلدن گلوب امسال، عجیب به نظر می رسد و تقریباً هیچ کدام رقیب قدری برای نماینده سوئد نیستند و این فیلم که امسال به جوایز پرشماری دست یافته است، احتمالاً برنده اسکار امسال خواهد بود. «نفس» نرگس آبیار هم که نماینده امسال ایران در این شاخه بود، در همان مرحله اعلام نامزدهای اولیه از رقابت حذف شد و طبیعتاً در فهرست نهایی نامزدها هم حضور ندارد.
دیگر بخش مهم که دور از هیاهوی بخش اصلی است هم تکلیف اش با خودش مشخص است. «کوکو» که در فصل جوایز، هرچه جایزه پویانمایی بوده، درو کرده است، احتمالاً در بخش بهترین پویانمایی بلند برنده خواهد بود. رقبای این فیلم یعنی «بچه رئیس»، «نان آور»، «فردیناند» و «وینسنت دوست داشتنی» اگرچه همگی آثار تحسین شده ای هستند، اما به وضوح در رقابت با «کوکو» شانسی ندارند و تنها می توانند به نامزدی اسکار، افتخار کنند.
مراسم اسکار به عنوان آخرین جایزه مهم فصل جوایز سینمایی جهان، ۱۳ اسفند با اجرای جیمی کیمل در سالن دالبی تئاتر لس آنجلس برگزار می شود و بهترین آثار سینمایی ۲۰۱۷ جهان مشخص خواهند شد.
محمد عنبرسوز
- 18
- 3
