به گزارش باشگاه خبرنگاران، گجت ها ابزارهای جدیدی نیستند و در حال حاضر این فناوری در حال افزایش و پیشرفت خوبی است. اکوسیستم گسترده اینترنت اشیا (IoT) نیز همین است. اگرچه در حال حاضر استفاده از سیلیکون کریستالی سنتی به عنوان پایه یا بستر تراشه های واقعی استفاده می شود، ولی در مقابل، دستگاه های الکترونیکی انعطاف پذیر بومی از لایه هایی مانند کاغذ، فویل فلزی یا ماده ای مانند پلاستیک PlasticARM استفاده می کنند.
ترانزیستور های (TFT) در بالای آن بستر پیوند می خورند و در نتیجه تراشه های قابل انعطاف ایجاد می شوند و مزایای این فناوری فراتر از انعطاف پذیری است و TFT ها را میتوان روی لایه های قابل انعطاف با هزینه بسیار کمتری که ترانزیستور های میدان اثر اکسید فلزی- نیمه هادی (MOSFET) ساخته شده بر روی ویفر های سیلیکون کریستالی ساخت. محصولات نهایی همچنین تمایل دارند که نازک تر و راحت باشند و روی سطوح مختلف قرار بگیرند.
توجه به این نکته مهم است که PlasticARM یک اثبات واقعی و کاربردی از مفهوم دارد که توسط ARM ایجاد شده و مساحت آن ۵۹.۲ میلی متر مربع (بدون پد) است و شامل ۵۶۳۴۰ دستگاه (نوع TFT بعلاوه مقاومت) یا ۱۸۳۳۴ دروازه معادل NAND۲ بوده که حداقل ۱۲ برابر بیشتر از بهترین مدار مجتمع قبلی و شبکه (BNN) FlexIC) است. میکروپروسسور میتواند تا ۲۹ کیلوهرتز کلاک شود و فقط ۲۱ مگاوات مصرف می کند که عمدتاً(> ۹۹ ٪) توان استاتیک دارد، پردازنده ۴۵ ٪، حافظه ۳۳ ٪ و لوازم جانبی ۲۲ ٪ را تشکیل می دهد.
SoC از ۲۸ پایه استفاده می کند که شامل ساعت، تنظیم مجدد، GPIO، پین و سایر پین های اشکال زدایی هست و به زبان ساده تر، این یک تراشه ۳۲ بیتی ARM کاربردی است. نه تنها پردازنده، بلکه حافظه، ورودی- خروجی کار می کند.
- 9
- 1
