«مردم را چرا نمی‌بینید؟ ؛ آیا حکومت ناتوان از مهار فقر شده یا نمی‌خواهد ببیند؟»

روزنامه جهان صنعت نوشت: یکم- با توجه به تیتری که انتخاب شده به نظر می‌رسد باید موضوع مهمی در میان باشد. آیا همینطور است؟ بله. واقعیت این است که روزگار سخت ایرانیان تهیدست‌شده و فقرای ایرانی از سوی نهادهای حاکمیتی دیده نمی‌شود. هنگامی که خبرهای اعضای دولت و مدیران ارشد کشور در بخش‌های دیگر را می‌خوانیم و می‌شنویم همه از مردم می‌گویند و تاکید دارند همه نیروی خود را به  بهتر شدن وضعیت مردم تخصیص می‌دهند و یک‌سره از اولویت برطرف کردن نیازهای مردم می‌گویند.

دوم- آیا آنهایی که این ادعا را دارند صدای گروه‌های گوناگون اجتماعی را نمی‌بینند یا نمی‌شنوند؟ کدام گروه‌های اجتماعی اعتراض دارند؟ گردهم آمدن بازنشستگان در بیشتر شهرها و درخواست آنها برای ارزان‌تر شدن هزینه‌های درمان را ندیده‌اید؟ گردهم آمدن کارکنان بازنشسته مخابرات و شرکت‌های فولادی را ندیده‌اید؟ گردهم آمدن پرستاران را ندیده‌اید؟  البته اما اینها اکثریت مردم به حساب نمی‌آیند‌؟ بله اما این صداهای کم و اندک به مرور بزرگ و بزرگ‌تر خواهند شد اگر به خواسته‌هایشان رسیدگی نشود.

سوم- مساله اما این نیست که دولت دیگر همانند سال‌های گذشته درآمد چندانی ندارد که به همه گروه‌های اجتماعی رسیدگی مناسب داشته باشد؟ اگر چنین است و دست دولت بسته شده چرا این را با صداقت و صراحت به مردم ایران نمی‌گوید؟

چهارم- دولت چهاردهم در شرایط دشواری گیر کرده و در عمل از پشتیبانی دیگر نهادهای حکومتی چندان بهره نمی‌برد. آیا این می‌تواند دلیل اصلی بی‌توجهی در عمل به مردم باشد؟  بدون تردید این یک موضوع قابل تامل است اما دولت می‌تواند با بازگشت اصیل و واقعی به مردم و دل بریدن از دیگر نهادها به مردم یاد‌آور شود در اندیشه آنهاست اما اختیار کافی و پول لازم را ندارد.