به گزارش دنیای اقتصاد، مسیر مبهم تورم در فضای اقتصادی آمریکا، این مولفه را به پارامتر مجهولی تبدیل کرده است که مقادیر مختلف آن تاثیرات متفاوتی بر آینده بازارها خواهد گذاشت. برخی از تحلیلگران، پیدایش چشم‌انداز تورمی را دلیل ریزش وال‌استریت عنوان می‌کنند؛ اما گروه دیگر معتقدند نرخ تورم هدف فدرال رزرو هنوز محقق نشده و امکان دارد کمیته بازار آزاد، شتاب اعمال سیاست انقباضی را به همین دلیل کاهش دهد. شاخص تورم بر اساس داده‌های وزارت کار نزدیک به ۲ درصد برآورد می‌شود؛ اما معیار متفاوت فدرال رزرو (شاخص PCE) این نرخ را تا پایان سال ۲۰۱۷ حدود ۷/ ۱ درصد نشان می‌دهد.
شواهد زیادی نشان می‌دهند، «معمای تورمی» در آمریکا، نبض بازارهای جهانی را به دست گرفته است. ریزش همزمان وال‌استریت و بازارهای جهانی بورس، تقویت شاخص دلار و افت قیمت اونس طلا با رویکردهای متفاوتی تحلیل شده‌اند؛ اما بررسی اشتراک این تحلیل‌ها، کلیدواژه تورم را دارای جلوه خاصی کرده است. از طرف دیگر، پیش‌بینی‌های هفتگی که روند آتی دلار، طلا و سایر بازارها را منتشر می‌کنند، همگی بر گزارش شاخص قیمت مصرف‌کننده آمریکا تمرکز ویژه‌ای داشته‌اند.
خرابی قطب‌نمای تورمی؟
یک رویکرد، پیش‌بینی فضای تورمی را در آینده میان‌مدت دلیل اصلاح وال‌استریت و رفتار معامله‌گران این بازار (فروش شدید سهم‌ها در روزهای دوشنبه و پنج‌شنبه هفته گذشته) در نظر می‌گیرند؛ در حالی که رویکرد دوم، بر نارسایی تورم به نرخ هدف ۲ درصدی تاکید دارد. وجود این دو دیدگاه متناقض نشانگر عدم همگرایی کارشناسان درباره روند رشد تورم است. چهارشنبه شب این هفته، گزارش مربوط به شاخص قیمت مصرف‌کننده منتشر خواهد شد.
در صورتی که رشد تورم در ماه ژانویه (ماه قبل میلادی) در حد انتظار باشد و بتواند نرخ تورم هدف را محقق کند، فضا برای اعمال سیاست پولی انقباضی فدرال رزرو مهیا خواهد شد. در چنین حالتی، شاخص دلار در میان‌مدت تقویت می‌شود. اما، چنانچه تورم بازهم از هدف عقب بماند، افزایش نرخ بهره ممکن است با علامت سوال مواجه شود.
شاخص قیمت مصرف‌کننده، با اینکه ملاک محکمی از روند تورم است؛ اما فدرال رزرو و کمیته بازار آزاد، نرخ رشد مخارج شخصی مصرف‌کنندگان (PCE) را معیار تورم در نظر می‌گیرند. نرخ رشد نقطه به نقطه این شاخص در ماه پایانی سال ۲۰۱۷ میلادی نسبت به مدت مشابه سال پیش از آن، نزدیک به ۷/ ۱درصد ثبت شده است. با این اوصاف، معمای تورمی که برخی را به رشد پیش‌بینی نشده تورم و برخی دیگر را به ادامه ضعف در رشد قیمت‌ها معتقد کرده، تا چهارشنبه شب در فضای بازارها وجود خواهد داشت.
دلار برق طلا را ربود
در هفته‌ای که گذشت، طلا بیش از ۲/ ۱درصد افت کرد و نزدیک به ۱۳۱۶ دلار بسته شد. با اینکه بازار فلزات گرانبها می‌توانست به‌عنوان محل سرمایه‌گذاری جایگزین برای معامله‌‌گرانی که بازار سهام را ترک کرده بودند، مورد استقبال قرار بگیرد؛ اما این استقبال تنها چند ساعت به سود فلز زرد پیش رفت و پس از آن طلا نیز وارد پروسه اصلاح شد.
سرمایه‌گذاران بیش از آنکه به بازار فلزات گرانبها علاقه نشان دهند، به بازار اوراق گرایش داشتند؛ چراکه بازدهی اوراق خزانه با سررسید ۱۰ ساله علاوه بر اینکه در سقف ۴ساله؛ نرخ ۸۳/ ۲درصدی، به سر می‌برد، ریسک کمی برای معامله‌گران داشت. همان‌طور که در گزارش هفته گذشته «دنیای‌اقتصاد»، رشد بازدهی اوراق و تاثیر آن بر رشد شاخص دلار پیش‌بینی شده بود، اسکناس آمریکایی در رقابت با ۶ ارز رایج دنیا رشد هفتگی ۴/ ۱ درصدی را به ثبت رساند. شاخص دلار تا همین دو هفته پیش، در کف ۳ساله به سر می‌برد؛ اما بالاخره تقویت شده و به بالای مرز حساس ۹۰ واحدی بازگشت. ادامه تقویت شاخص دلار می‌تواند اونس را بازهم نزولی نگه دارد.
- 11
- 1
