هیچ کس مسوولیت قبول نمی کند؛ نه فرمانده یگان ویژه اصفهان زیر بار می‌رود نه باشگاه سپاهان

آنچه چهارشنبه شب در ورزشگاه نقش جهان رخ داده، اتفاق ساده‌ای نیست که بخواهیم به دست زمان بسپاریمش تا خود به خود از یاد برود و حل شود. دیگر موضوع از کری‌خوانی‌های تیمی یا باشگاهی فراتر رفته. بحث پرسپولیس، استقلال، سپاهان یا هر تیم دیگری نیست، صحبت از جان آدم‌هاست که این روزها در ورزشگاه‌ها به‌شدت در معرض خطر است. صحبت از چشمانی است که دیگر نمی‌توانند ببینند. صحبت از تکرار دردی است که سال‌ها پیش چشمان سرباز احمدی را گرفت و چون علاج نشد، حالا چشم سه نفر دیگر را می‌گیرد.

آنچه چهارشنبه شب در ورزشگاه نقش جهان رخ داده، اتفاق ساده‌ای نیست که بخواهیم به دست زمان بسپاریمش تا خود به خود از یاد برود و حل شود. دیگر موضوع از کری‌خوانی‌های تیمی یا باشگاهی فراتر رفته. بحث پرسپولیس، استقلال، سپاهان یا هر تیم دیگری نیست، صحبت از جان آدم‌هاست که این روزها در ورزشگاه‌ها به‌شدت در معرض خطر است. صحبت از چشمانی است که دیگر نمی‌توانند ببینند. صحبت از تکرار دردی است که سال‌ها پیش چشمان سرباز احمدی را گرفت و چون علاج نشد، حالا چشم سه نفر دیگر را می‌گیرد.

چه کسی مسوول اتفاقاتی است که در ورزشگاه نقش‌جهان رخ داده است؟ شورای تأمین، یگان ویژه، باشگاه سپاهان، کمیته اخلاق و کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ، بازیکنان دو تیم سپاهان و پرسپولیس یا خود هواداران؟!

شاید در تعریف فوتبال حرفه‌ای یا براساس آنچه در لیگ‌های حرفه‌‌ای فوتبال رخ می‌دهد، باشگاه میزبان مسوولیت تمامی این اتفاقات و تأمین امنیت ورزشگاه را عهده‌دار باشد اما اینجا ایران است و منطقی‌ترین پاسخ به این سوال که چه کسی مسوول اتفاقات ورزشگاه بوده، رأی به همه گزینه‌هاست. از شورای تأمین و مأموران یگان ‌ویژه تا باشگاه سپاهان. از فدراسیون فوتبال و اعضای دو تیم تا خود هواداران! همه ما بابت آنچه در نقش جهان رقم خورده مقصریم و باید این را بپذیریم. واقعیت تلخ اما این است که هیچ یک از نهادهای فوق مسوولیت آنچه در ورزشگاه نقش‌جهان رخ داده را نمی‌پذیرد! تا زمانی هم که هیچ‌کس مسوولیت چنین اتفاق تلخی را نپذیرفته، امیدی به اصلاح شرایط نیست.

جانشین فرمانده یگان ‌ویژه اصفهان: اتفاقی نیفتاده

سرهنگ نصیری، جانشین فرمانده یگان ‌ویژه اصفهان در پاسخ به این سوال که چرا در نیمه نهایی بازی سپاهان - پرسپولیس، شاهد اتفاقات ناگواری در ورزشگاه نقش‌جهان بودیم، تنها به بیان همین جمله اکتفا می‌کند: «در نقش‌جهان اتفاقی نیفتاده است.» اشاره ما به هوادارانی که مجروح شده‌اند و آنها که چشمان خود را در این اتفاقات از دست داده‌اند، چنین واکنشی را از سرهنگ نصیری در پی دارد: «من نباید درباره این مسائل مصاحبه کنم. به صورت تلفنی نمی‌توانم مصاحبه کنم.» او در نهایت حاضر به صحبت درباره آنچه در اصفهان رخ داده نشد.

باشگاه سپاهان: امیدواریم فرهنگ‌سازی شود

صحبت‌های مسعود تابش به‌عنوان مدیرعامل باشگاه سپاهان، درباره خسارت‌هایی که به خبرنگاران و عکاسان وارد شده بود، مشخص کرد که باشگاه سپاهان حاضر نیست در این ماجرا مسوولیتی به گردن بگیرد. تابش هنوز هم در مصاحبه‌هایش می‌گوید ما گفته بودیم که کسی با اتومبیل شخصی به ورزشگاه نیاید. او حتی درباره مصدومانی که از نظر جانی آسیب دیده‌اند گفته است: «آمار مصدومان را می‌توانید از اورژانس بگیرید. در تهران هم خیلی مسائل برای ما پیش آمد. امیدوارم فرهنگ‌سازی شود تا دیگر شاهد این اتفاقات نباشیم.» تابش در شرایطی امیدوار است فرهنگ‌سازی انجام شود که خودش به‌عنوان مدیر یک باشگاه فرهنگی، یکی از مسوولان همین فرهنگ‌سازی است. جالب است از او پرسیده شود که در سال‌های اخیر دقیقاً برای فرهنگ‌سازی هواداران سپاهان چه اقداماتی از سوی این باشگاه انجام شده است؟

کمیته اخلاق در سکوت محض!

از زمانی که مرتضی تورک به ریاست کمیته اخلاق منصوب شده، شما هرگز نمی‌توانید انتظار پاسخگویی از رییس یا اعضای کمیته اخلاق داشته باشید. در شرایطی که از ابتدای لیگ اخبار ناگوار ورزشگاه‌ها هفته‌های متمادی قاب‌های خونینی از سکوها به جای می‌گذاشت، کمیته اخلاق تنها به ابلاغیه‌ای در آخرین هفته‌های لیگ بسنده کرده و حاضر نیست درباره جزییات آن توضیحی ارائه دهد. تورک هر بار می‌گوید: «من وظیفه ندارم مصاحبه کنم و بهتر است درباره مسائل کمیته اخلاق از سایر مسوولان فدراسیون فوتبال سوال کنید.»

کمیته انضباطی و مماشات‌هایی که تمام نمی‌شود

یکی از اصلی‌ترین مقصران شیوع خشونت در ورزشگاه‌ها، مماشات‌هایی است که مدت‌ها کمیته انضباطی به خرج داده است. کمیته انضباطی معمولاً کمترین مجازات‌ها را برای جرم‌های سنگین در نظر می‌گیرد و همین موضوع باعث شده که احکام کمیته انضباطی به اندازه کافی بازدارنده نباشد. زمانی که سرباز احمدی چشمانش را از دست داد، عبدالرحمن شاه‌حسینی، رییس وقت کمیته انضباطی حتی دیه‌ای برای او در نظر گرفت و باشگاه سپاهان را ملزم کرد تا آن دیه را به سرباز احمدی بپردازد. هرچند بعدها گفته شد که باشگاه سپاهان دیه را نپرداخته اما موضوع این است که احکام کمیته انضباطی گاهی حتی تا جایی پیش رفته که باشگاهی را محکوم به پرداخت دیه کرده است. حالا اما احکام کمیته انضباطی از دو جلسه و سه جلسه محرومیت فراتر نمی‌رود و همین موضوع باعث می‌شود تأثیر چندانی بر جلوگیری از وقوع جرایم نداشته باشد.

حسن‌زاده: افراد دفاعیات خود را ارسال کنند

اسماعیل حسن‌زاده، رییس کمیته انضباطی تازه گزارش اتفاقات نقش جهان را خوانده و تأکید داشته که با بررسی تخلفاتی که گزارش شده با قید فوریت تخلف به افراد حقیقی و حقوقی ابلاغ می‌شود تا ظرف مهلت قانونی دفاعیات خود را ارسال کنند. او در مصاحبه‌ای که روی خروجی سایت رسمی فدراسیون فوتبال قرار گرفته، می‌گوید: «موضوع گزارش شده از رفتار تماشاگران درباره باشگاه پرسپولیس فحاشی بوده ولی رفتار تماشاگران باشگاه میزبان تخلفات گسترده‌ای بوده که مهم‌ترین آن فحاشی، پرتاب نارنجک، درگیری با نیروی انتظامی و ایراد خسارت به اموال دیگران بوده است.» او به موضوعات دیگری که در این پرونده آمده هم اشاره می‌کند: «موضوع دیگری که در این پرونده علیه باشگاه میزبان وجود دارد شکایت و مطالبه خسارت از سوی چند نفر از اصحاب رسانه است که به دلیل ورود خسارت‌های سنگین به اتومبیل‌های خود، با ارائه مدارک و مستندات از باشگاه میزبان شکایت کرده‌اند که در این زمینه نیز فرصت دفاع به باشگاه میزبان داده خواهد شد. بخشی از تخلفات گزارش شده نیز مربوط به مصاحبه افراد بعد از بازی است که در این پرونده به این موضوع نیز پرداخته خواهد شد.»

حسن‌زاده تأکید می‌کند: «یک نکته مهم در گزارش مقامات رسمی وجود دارد. آن‌هم همکاری موثر سرمربی تیم میزبان با مقامات رسمی این دیدار بوده که همکاری‌های ایشان در کاهش تشنج و برقراری آرامش از سوی مسوولان اعلام شده است که جای تقدیر دارد.

فراموشی ابتدایی‌ترین وظایف انسانی

مشکل دقیقاً از همانجا شروع می‌شود که ما منتظر می‌مانیم تا دستی از بالا برسد و همه مشکلات را حل کند تا ما مردمی مهربان، منظم و قانونمدار باشیم. مشکل از همانجا شروع می‌شود که برای انجام دادن ابتدایی‌ترین وظایف انسانی‌مان هم منتظر قانون یا چوب و چماقی می‌مانیم که بالای سرمان باشد تا مبادا از این وظایف ابتدایی تخطی کنیم! به خاطر همین است که در فهرست مقصرانی که از یگان ویژه و باشگاه و بازیکن و فدراسیون پر شده است، هیچ جایی برای هواداران و بازیکنان باز نمی‌کنیم.

در حالی که بازیکنان در این ماجرا بی‌تقصیر نبوده‌اند و البته که تخلف اصلی را هم هوادارانی مرتکب شده‌اند که در کنار بازیکنان خشم خود را به گردن اوضاع نامناسب ورزشگاه و تحریک بازیکنان حریف و مدیران خودی می‌اندازند. اینها هم که جواب نداد مشکلات معیشتی جامعه بهترین بهانه برای خشمگین شدن‌شان می‌شود! حال آنکه چرا باید بپذیریم مشکلات معیشتی یا صحبت‌های یک بازیکن و مدیر از انسان‌ها چنین موجوداتی بسازد که با چوب و زنجیر به جان انسان دیگر بیفتند و به جرم هواداری از تیم رقیب‌شان چشم در بیاورند؟‌!

بهناز میر مطهریان