رییس ما در باشگاه (اولی هوینس) همیشه می‌گوید ما بازیکن جوان و پیر نداریم. ما بازیکن خوب و بد داریم. من دیگر جوان نیستم و دست‌کم در فوتبال بازیکن جوانی به‌شمار نمی‌روم، ولی همچنان اینجا هستم و در یکی از بهترین باشگاه‌های اروپا در پست بال بازی می‌کنم. این برای من خاص است به همین دلیل از حضورم در بایرن لذت می‌برم.
گواردیولا عاشق فوتبال و در اختیار داشتن توپ است. نمی‌خواهد تیمش به دنبال توپ بدود. او در طول ۲۴ ساعت روز فوتبال را زندگی می‌کند و نفس می‌کشد. همیشه انتخاب بهترین دوران بازی‌تان سخت است اما من واقعا از آن دوران لذت بردم.
در فرانسه برای این حرکت اصطلاحی دارند؛ «لو روبن». در هلند و آلمان هم همینطور. این را بارها دیده‌اید. روبن توپ را می‌گیرد و به سمت مدافع کناری حرکت می‌کند، انگار می‌خواهد از بین او و خط طولی زمین عبور کند، ناگهان جهت حرکتش را عوض می‌کند و به سمت داخل زمین و محوطه جریمه می‌رود و تعادل مدافع را به هم می‌زند.
حرکت مخصوص
او حالا ۳۵ سال دارد. مدافعان این حرکت او را ۱۹ سال است که تماشا می‌کنند، با این حال نتوانسته‌اند مانع او شوند. روبن لبخند می‌زند: «خب، اگر در زمان مناسب این کار را انجام دهید غافلگیرشان می‌کنید!
نکته مهم، زمان مناسب است. همسرم گاهی می‌گوید من می‌توانم به این موضوع خیلی افتخار کنم، چون مردم می‌گویند این حرکت مختص من است؛ اینکه به داخل زمین بزنم و توپ را وارد دروازه کنم.»
پایان دوران
روبن از ۱۰ سال گذشته در بایرن‌مونیخ است و اخیرا گفته در پایان فصل از این تیم جدا می‌شود. ۱۵ سال پیش بود که ژوزه مورینیو او را به چلسی برد؛ تیمی که به اعتقاد بسیاری، بهترین چلسی دوران مدرن بود. او با چلسی دوبار لیگ، دوبار جام اتحادیه و یک‌بار جام حذفی را فتح کرد. او سپس به رئال‌مادرید در لالیگا رفت و پس از آن در بایرن‌مونیخ هفت‌بار قهرمان بوندسلیگا، چهاربار فاتح جام حذفی و یک‌بار برنده لیگ قهرمانان شد. او هلند را به فینال جام جهانی ۲۰۱۰ و نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۱۴ رساند.
روبن می‌گوید: «رییس ما در باشگاه (اولی هوینس) همیشه می‌گوید ما بازیکن جوان و پیر نداریم. ما بازیکن خوب و بد داریم. من دیگر جوان نیستم و دست‌کم در فوتبال بازیکن جوانی به‌شمار نمی‌روم، ولی همچنان اینجا هستم و در یکی از بهترین باشگاه‌های اروپا در پست بال بازی می‌کنم. این برای من خاص است به همین دلیل از حضورم در بایرن لذت می‌برم.»
حضور در آنفیلد
کار او تمام نشده است. او فصل بعد هم بازی خواهد کرد و گفته شاید به انگلیس برود اما در حال حاضر روی یک رقیب دیرین تمرکز دارد. بایرن باید در مرحله یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان در خانه لیورپول بازی کند. روبن با خنده می‌گوید: «به نظرم اگر از من بپرسید بدترین ورزشگاه برای من کجاست، احتمالا می‌گویم لیورپول. شما همیشه رقیب مخصوص خود را دارید.»
او در آنفیلد دوبار با چلسی پیروز شده اما چهاربار باخته است، از جمله در دو نیمه‌نهایی معروف لیگ قهرمانان در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷؛ زمانی که رقابت بالایی بین مورینیو و رافا بنیتس در جریان بود. او در سال ۲۰۰۹ هم با رئال‌مادرید در خانه لیورپول ۴ بر صفر باخت اما در لیگ قهرمانان درخشش هم داشت؛ زمانی که در فینال سال ۲۰۱۳ گل پیروزی بایرن را مقابل بوروسیادورتموند زد و به‌عنوان بهترین بازیکن میدان هم انتخاب شد، ولی او در شکست بایرن مقابل چلسی در فینال سال ۲۰۱۲ یک پنالتی را از دست داد اما دو نیمه‌نهایی سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ همیشه در یادها خواهد ماند.
روبن می‌گوید: «در آن هنگام لیورپول خیلی قوی بود. آنها در سال ۲۰۰۵ فاتح لیگ قهرمانان شدند. بازی‌های ما همیشه سخت بود، به‌ویژه در لیگ قهرمانان.»
با این حال لیورپول در سال ۲۰۰۵ در لیگ برتر ۳۷ امتیاز کمتر از چلسی داشت. روبن می‌گوید: «به نظرم در آن هنگام آنها تیمی بودند که در مسابقات حذفی خوب نتیجه می‌گرفتند، همچنین در جام حذفی و جام اتحادیه. آنها می‌توانستند در یکی، دو بازی عالی کار کنند، نه در کل فصل اما زمانی که لازم بود بدرخشند، این کار را انجام می‌دادند.
اما حالا فکر می‌کنم این شرایط عوض شده و آنها خیلی خوب پیشرفت کرده‌اند. باید مربی‌شان را تحسین کرد که کارش را عالی انجام داده است. آنها سال پیش به فینال لیگ قهرمانان رسیدند، در لیگ عالی کار کردند و در حال حاضر هم در صدر جدول هستند که منچسترسیتی نزدیکشان است. لیگ برتر جامی است که همه در لیورپول منتظرش هستند. سال‌های زیادی از زمانی که آنها فاتح لیگ شدند، می‌گذرد.»
تجربه بایرن
بایرن از سال ۱۹۸۱ تاکنون در آنفیلد بازی نکرده است. در آن هنگام بازی دو تیم بدون گل مساوی شد، ولی لیورپول در بازی برگشت یک تساوی با گل گرفت و به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسید و در آنجا هم رئال‌مادرید را برد. بایرن بازیکنان زیادی ندارد که تجربه حضور در آنفیلد را داشته باشند. روبن می‌گوید این ممکن است روی برخی بازیکنان اثر بگذارد: «اگر ذهنیت شما قوی نباشد، ممکن است کمی تحت تاثیر قرار بگیرید و این می‌تواند تفاوت ایجاد کند. به‌عنوان رقیب، ما باید خیلی قوی باشیم و روی بازی تمرکز کنیم. همین و بس. ما دیگر بازیکنان جوان پرشمار نداریم. تیم ما خیلی باتجربه است. همه می‌دانیم جو آنفیلد یکی از بهترین جوهای ممکن در اروپا است. پس این چیزی است که باید از آن آگاه باشیم اما من فکر می‌کنم ما به این موضوع عادت داریم، یعنی به بازی در ورزشگاه‌های بزرگ و با طرفداران پرشور.»
گواردیولا بهترین بود
روبن مانند رایان گیگز و پل اسکولز است و مانند آنها هم دوران بازی طولانی در اوج داشته و هم همواره به دنبال موفقیت بوده است.
او می‌گوید: «فکر می‌کنم به دنبال موفقیت و لذت بردن از بازی هستم. نکته مهم این است که راضی نشوید. در فوتبال همیشه بازی بعدی وجود دارد. هر برد یا باختی که کسب کنید یا هر قهرمانی که به دست بیاورید، بلافاصله به گذشته می‌پیوندد.
بعد فصل جدید در راه است و بازی جدید. نباید هرگز راضی و خوشحال باشید، بلکه باید تلاش کنید بازی خود را بهبود ببخشید. ما مربیان فوق‌العاده‌ای در باشگاه داشته‌ایم؛ برای مثال پپ گواردیولا که شاید بهترین مربی دوران ورزشی من بود. من کار با او را در ۲۹سالگی آغاز کردم. در آن سن شما معمولا می‌گویید دیگر به دنبال بهبود بازی خود نیستید اما با او از نظر بازی پیشرفت کردم و گام‌های کوچکی برداشتم و در برخی جهات بهتر شدم. این برایم جالب بود.
او از نظر تاکتیک‌های بازی بسیار خاص است. عاشق فوتبال و در اختیار داشتن توپ است. او نمی‌خواهد تیمش به دنبال توپ بدود. او در طول ۲۴ ساعت روز فوتبال را زندگی می‌کند و نفس می‌کشد. همیشه انتخاب بهترین دوران بازی‌تان سخت است اما من واقعا از آن دوران لذت بردم.»
تمجید از مورینیو
او از دوران مورینیو در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ هم گفته است: «به نظرم خیلی هجومی بازی می‌کردیم. ما با دو مهاجم بازی می‌کردیم و دو بال. سیستم ما شبیه ۲-۴-۴ بود و بازیکنان تهاجمی زیادی در زمین داشتیم. تیم در آن هنگام بسیار متحد بود و بازیکنان عالی با هم کار می‌کردند. ما مربی بزرگی هم داشتیم که روحیه تیمی را ساخته بود؛ یعنی مورینیو. ما با آن تیم برای نخستین‌بار پس از ۵۰ سال چلسی را قهرمان لیگ کردیم. برای من این گام بسیار بزرگی بود چون خیلی جوان بودم و تازه ۲۰ سال داشتم. این نخستین‌باری بود که به خارج می‌رفتم. شما باید خیلی سریع جا بیفتید، به‌ویژه اگر جوان باشید.» هنگامی که از روبن خواسته شد نظر خودش را درباره سبک مربیگری محبوبش بگوید، گفت: «من طرفدار سرسخت پپ هستم. من از فوتبال لذت می‌برم. من بازیکنی تهاجمی هستم و می‌خواهم فوتبال بازی کنم.»
دیدار با طرفداران
با این حال فوتبال چیزی نیست که بیشترین لذت را به او بدهد: «شاید مسائل دیگری هم باشد؛ اینکه طرفداران پیش شما می‌آیند و شما یک نفر را در سوپرمارکت می‌بینید که به شیوه‌ای متفاوت از شما تمجید می‌کند. اینکه آنها شما را به‌عنوان انسان چطور می‌بینند. امیدوارم طرفداران از بازی من لذت برده باشند. من کار بیشتری نمی‌توانستم انجام دهم. من همینم.»
- 12
- 2
