آه، بایرن، کجایی؟

چهار شکست، ۳۳ امتیاز و رده سوم. باید در تاریخ بوندس‌لیگا خیلی به عقب برگردید تا زمانی را پیدا کنید که بایرن در پایان نیم‌فصل اول چنین آمار ضعیفی داشته است. تنها دو شکست از این باخت‌ها در دوران نیکو کواچ اتفاق افتاد اما پس از باخت پنج بر یک مقابل آینتراخت فرانکفورت بود که او به همراه برادر و دستیارش، روبرت، از تیم اخراج شد. این بدترین شکست بایرن در یک دهه گذشته بود.

طرفدار کواچ در بایرن، اولی هوینس بود. این رئیس سابق بایرن با وجود مخالفت‌های شدید کارل-هاینس رومنیگه، مدیر ارشد اجرایی باشگاه، کواچ را به بایرن آورد. کواچ در دورانی که برای بایرن بازی می‌کرد با این تیم فاتح دوگانه شده بود و پیش از آمدن به بایرن هم در فینال جام حذفی، با فرانکفورت آنها را برده بود. همچنین می‌شد او را به‌ آسانی جذب کرد اما این انتقال به نتیجه خوبی نرسید.

این مربی اهل کرواسی نتوانست چهره اصلی این تغییر باشد. او برنامه بازی مشخصی از خود نشان نداد و به گفته امروزی‌ها، فلسفه فوتبال نداشت. او نه صمیمیت یوپ هاینکس را داشت و نه اقتدار پپ گواردیولا را و نمی‌توانست با بازیکنانش ارتباط برقرار کند. بازیکنی که قهرمان جام جهانی شده است، از هر کسی دستور نمی‌پذیرد.

حالا هانسی فلیک اجازه نشستن روی نیمکت بایرن را پیدا کرده است. هر چه باشد، او به عنوان دستیار مربی فاتح جام جهانی شده است و در ابتدای فصل هم به کادر فنی بایرن اضافه شد. او حالا اعتماد رؤسای بایرن را جلب کرده؛ دست کم تا پایان فصل ۲۰-۲۰۱۹.

بایرن می‌خواهد تیمش را متحول کند اما آیا او گزینه مناسبی است؟ شادی بی‌حد و مرزی که با فتح سه‌گانه در سال ۲۰۱۳ رقم خورد حالا دیگر به خاطره‌ها سپرده شده است. در آن هنگام، تیم مشتاق، پرانگیزه و جوان بود و می‌توانست فوتبال آلمان را در سال‌های پیش رو شکل دهد. این اتفاق هم افتاد و آنها هفت قهرمانی پیاپی کسب کردند اما در اروپا، فاصله آنها با بهترین تیم‌های انگلیس و اسپانیا داشت بیشتر می‌شد.

فیلیپ لام و باستین شواین‌اشتایگر که فاتح جام جهانی ۲۰۱۴ شده بودند، بازنشسته شده‌اند، متس هوملس به دورتموند برگشته و آرین روبن و فرانک ریبری که برای یک دهه تفاوت‌ها را در کناره‌های میدان رقم می‌زدند، در تابستان به دلیل سن بالا باشگاه را ترک کردند اما مانوئل نویر، داوید آلابا، خاوی مارتینس، ژروم بواتنگ و توماس مولر از آن روزهای درخشان باقی مانده‌اند.

بایرن نتوانسته جانشینان مناسبی برای بازیکنان رفته پیدا کند. آنها دست به خرج فراوانی هم نمی‌زنند.

خامس رودریگس که از رئال مادرید به صورت قرضی به بایرن پیوست، نتوانست به اندازه کافی بدرخشد و فیلیپه کوتینیو که از بارسلونا آمده هم هنوز در تیم جا نیفتاده است. او چند لحظه خوب داشته است؛ همین و بس اما مولر زیر نظر فلیک اعتماد به نفس و قدرت خود را بازیافته است. اینکه او پس از این فصل هم در بایرن بماند مشخص نیست، و او می‌خواهد صبر کند و ببیند که اوضاع چطور پیش خواهد رفت، چرا که کواچ عملاً او را از تیم کنار گذاشته بود.

البته بایرن در تابستانی که گذشت کمی خرج کرد. آنها هم پول انتقال قرضی کوتینیو را پرداختند و هم چند بازیکن دیگر خریدند. بنجامین پاوار نشان داده که در دفاع بازیکنی قابل اتکا و چندپسته است و لوکاس ارناندس هم به دلیل مصدومیت نتوانسته خود را ثابت کند. ایوان پریشیچ، دیگر بازیکن قرضی بایرن هم هر زمان که نیاز به او حس شده، خود را نشان داده است اما احتمالاً او نقشی در آینده بلندمدت بایرن ندارد، چرا که ممکن است لروی سانه از منچستر سیتی جذب شود. این انتقال روی کوتینیو هم تأثیر خواهد گذاشت. حتی بایرن پولدار هم نمی‌تواند دو بازیکن با قیمت بالای ۱۰۰ میلیون یورو بخرد.

سانه می‌تواند نقشی کلیدی در پازل بایرن ایفا کند. یاشوا کیمیش دارد روز به روز مهم‌تر می‌شود و سرژ گنابری و نیکلاس سوله نیز پیشرفت خوبی داشته‌اند اما این بازیکنان هنوز ثابت نکرده‌اند که آیا می‌توانند در بالاترین سطح اروپا هم رقابت کنند و جام‌های بزرگ را کسب کنند یا نه؛ به‌ویژه حالا که قهرمانی در بوندس‌لیگا دیگر کافی نیست.

همچنین دیدن اینکه اوضاع مدیریت باشگاه چطور پیش خواهد رفت جالب خواهد بود. در اواسط ماه نوامبر بود که هوینس از سمت خود استعفا داد.

او ۴۰ سال در این باشگاه حضور داشت و تنها در دوران زندان رفتنش بود که در بایرن حضور نداشت. بسیاری می‌گویند که رفتن او خیلی دیر رقم خورد. جانشین او در دفتر مرکزی بایرن، هربرت هاینر، رئیس سابق آدیداس است.

هاینر تنها کمی جوان‌تر از هوینس است و به نظر می‌رسد که مدیریت او شبیه به هوینس خواهد بود. مشخص است که این دو نفر درباره اوضاع باشگاه به صورت مرتب با هم صحبت خواهند کرد.

حسن صالح‌حمیدزیچ هم همینطور. او تا پایان سال به عنوان مدیر ورزشی به کار ادامه خواهد داد اما در سال ۲۰۲۰ به سمت مدیر ارشد ورزش ارتقا خواهد یافت. صالح‌حمیدزیچ از بیرون انسان بسیار شادی به نظر نمی‌رسد و گفته می‌شود که او هم تحت نفوذ هوینس است. در نتیجه، اوضاع در بایرن چندان تغییر نخواهد کرد، به‌ویژه که کارل-هاینس رومنیگه برای دو سال دیگر رئیس هیأت مدیره خواهد بود.

اما شور و شوق اصلی زمانی شکل می‌گیرد که اولیور کان به باشگاه بیاید. این اسطوره دروازه‌بانی بایرن در سال جدید میلادی به عضویت هیأت مدیره درمی‌آید و در انتهای سال ۲۰۲۱ جانشین رومنیگه خواهد شد. این بازه زمانی به دلیل تعهدات فعلی کان است اما او چهره‌ای است که حرف‌هایش در بایرن وزن بالایی خواهد داشت.

هر کسی که بازی او را به خاطر می‌آورد یا کارشناسی‌هایش را دیده باشد، می‌داند که او از آن شخصیت‌هایی است که می‌توانند جانشین هوینس شوند. از این نظر خوب است که او دوران گذار را در باشگاه سپری کند. لزومی ندارد که کان مرتباً با اولی هوینس مقایسه شود.