هنر معماری کی‌روش و بی‌انصافی بساز و بفروش‌ها!

بازی ایران و چین حقیقتاً لذت‌بخش بود. ایران ٥ بازی را بدون باخت، بدون گل‌خورده و با ١٢ گل‌زده به پایان رساند. ایران در این بازی تیمی بود که بعد از چهار بازی و در مرحله دوم حذفی، نه دست به بازی تدافعی و محتاط زده و نه از اشتهایش برای گل‌زدن کم شد. اتفاقاً ایران در این بازی با زدن ٣ گل نشان داد که حتی در این مرحله حساس حذفی نیز اشتهایش برای زدن گل سیری‌ناپذیر است.

این تیمی است که کارلوس کی‌روش ساخته است. به کی‌روش انتقادات بسیاری وارد می‌کنند. می‌گویند اخلاق ندارد، بد حرف می‌زند، توهین می‌کند، حاشیه‌سازی می‌کند و غیره. اما وقتی که کار به مسائل فنی می‌رسد، هیچ‌کسی زبان به نقد از کی‌روش نمی‌گشاید. افشین پیروانی که زمانی دستیار کی‌روش بود و حتی گهگاه تندتر از کی‌روش زبان به انتقاد از فدراسیون می‌گشود و امروز تبدیل به یکی از منتقدان تندوتیز کی‌روش شده نیز، معتقد است کی‌روش از لحاظ فنی جزو ١٠ مربی برتر دنیاست اما اخلاق درست و حسابی ندارد!

نگارنده قصد دفاع از کیفیت اخلاق کی‌روش ندارد. این مسأله شخصی است و به روحیات فردی افراد بازمی‌گردد، اما سوال این است که آیا مربیان ایرانی ما که پیش از این سرمربی‌گری تیم‌ملی را برعهده داشتند، از اخلاق، نمره ٢٠ می‌گیرند؟ آیا این‌قدر فراموشکار شده‌ایم که حاشیه‌سازی‌های مربیان داخلی ایران که امروز نیز مربی‌گری تیم‌های لیگ برتری را برعهده دارند، فراموش کرده‌ایم؟

آیا فراموش کرده‌ایم که همین مربیان در نشست‌های خبری‌شان با خبرنگاران چه کردند؟ آیا فراموش کرده‌ایم که همین مربیان زمانی که سرمربی تیم‌ملی بودند، با همکار مربی‌شان در دیگر تیم‌ها با چه زبانی سخن گفتند؟ آیا فراموش کرده‌ایم که همین مربیان با چه ادبیاتی با فدراسیون سخن می‌گفتند و چه حاشیه‌هایی برای تیم‌ملی ایجاد کردند؟ آیا دعواهای داخلی مربیان با بازیکنان و بازیکنان با بازیکنان (در حین بازی) را فراموش کرده‌ایم؟ اگر فراموش کرده‌اید لطفاً سری به آرشیو برنامه نود بزنید تا تجدید خاطره شود. بنابراین لطفاً شما دوستان گرامی از اخلاق سخن نگویید! کی‌روش ممکن است به لحاظ خصوصیات فردی و روحی که خاص هر فردی است، برخی روحیات تهاجمی داشته باشد و هر از گاهی به اشتباه سخنی بر زبان بیاورد که نباید، اما کاری که او با تیم‌ملی ایران کرده است در تاریخ فوتبال ایران بی‌سابقه بوده است. او بنایی ساخته که ساختنش کار هر معماری نبوده است. آن‌چه که امروز موجب می‌شود ما از بازی تیم‌ملی لذت ببریم، همین معماری کی‌روش است. به آنها که از اخلاق و مهارت‌های فنی هیچ هنری ندارد، گوش ندهیم. کی‌روش تیمی ساخته که از او فرمان می‌برد، متحد است، یکصداست، هماهنگ است، جنگنده است و نتیجه می‌گیرد. این هنر کی‌روش است. در مقابل این معمار، تعدادی بساز و بفروش هم هستند که زاویه نگاهشان از هنر تهی است.