هیچ‌کس حرف‌های هاشمیان را باور ندارد

روزنامه ایران نوشت: پرسپولیس مقابل گل‌گهر یک نیمه امیدوارکننده داشت و شاید به همین خاطر است که هاشمیان گفته یکی از بهترین بازی‌های تیمش را دیده است. با این حال نکته اینجاست که بازی مالکانه و با فشار بیشتر نسبت به مسابقات قبلی این تیم ناشی از نمایش و استراتژی حریفش بود. در واقع تیم مهدی تارتار در نیمه نخست عقب نشسته بود و در زمین خودش دفاع می‌کرد. همین باعث شد تا پرسپولیس بالا آمده، مدافعان بعضاً روی خط نیمه باشند، فاصله آخرین نفر خط دفاع تا علیپور به حداقل برسد و فرم بازی تیم بهتر به نظر بیاید.

در پی این بازی مالکانه و فشار شدیدتر روی دروازه حریف، پرسپولیس به دو موقعیت جدی و یکی دو موقعیت نصف و نیمه هم دست یافت اما عجیب اینکه تعداد موقعیت‌ها به هیچ وجه متناسب با فشار روی دروازه حریف نبود یا درست‌تر اینکه فشار وارد شده به دروازه حریف آنقدر نبود که منجربه موقعیت‌های قطعی گل بیشتری شود.

به هر حال آنچه در این بازی باید مورد نقد قرار بگیرد نمایش نیمه دوم پرسپولیس است که با اولین موقعیت جدی حریف دروازه‌اش را باز شده دید، تلاش برای رسیدن به گل مساوی کافی نبود و مشخص نیست اگر پنالتی اعلام نمی‌شد چطور به گل می‌رسید و بعد از گل مساوی هم هیچ پلن واضحی برای رسیدن به گل دوم دیده نشد.

در واقع پرسپولیس به‌هیچ وجه نتوانست نمایش نسبتاً امیدوارکننده نیمه نخست را در نیمه دوم تکرار کند و زمانی به پنالتی دست یافت که فوتبالی ناامیدکننده در فاز حمله ارائه می‌داد. این ناامیدی البته بعد از گل تساوی نیز در بازی تیم هاشمیان مشهود بود و تغییرات هیچ کمکی به بهبود شرایط فنی تیم نکرد.

 نکته مهم اینجاست که تیم پرسپولیس با وجود بازی در خانه و مقابل حریفی که از هر نظر از لحاظ فنی پایین‌تر است و تماشاگری هم ندارد چیزی برای ارائه ندارد یا حداقل اینکه هر چه زمان بازی پیش می‌رود کیفیت فنی‌اش نزول می‌کند. در واقع عجیب است که فشار پرسپولیس برای رسیدن به گل برتری اصلاً به اندازه‌ای نیست که باید باشد و در کمال تعجب به‌جای اینکه در لحظات پایانی منتظر رسیدن به گل برتری تیم هاشیمان باشیم نگران دریافت گل هستیم کمااینکه اگر آن برخورد براجعه و تیکدری پنالتی اعلام می‌شد الان اولین شکست تیم هاشمیان رقم خورده بود و اصلاً نمی‌شد گفت این باخت ناعادلانه بوده است.

با وجود این ضعف‌های مشهود و نکات مهمی که همچنان کارشناسان و پیشکسوتان به آن اشاره می‌کنند، وحید هاشمیان در کنفرانس‌های بعد از بازی طوری از نمایش تیمش تعریف می‌کند که انگار از تیمش یک فوتبال کم‌نقص با موقعیت‌های گل پرشمار را دیده‌ایم که فقط بدشانسی یا بی‌دقتی بازیکنان مانع از برد این تیم شده اما واقعیت این است، کیفیت فنی ارائه شده از پرسپولیس در هر مسابقه آن‌قدر بالا نیست که بتوان گفت این تیم فقط با بدشانسی به برد دست نیافته است.

در عین حال مشخص نیست هاشمیان به حرف‌هایی که می‌زند واقعاً باور دارد یا این صحبت‌ها را مطرح می‌کند تا فشار را از روی خود بردارد اما واقعیت اینجاست که دیگر هیچ‌کس با او همراه نیست و حتی اگر آمار همراهی‌اش کند – که این‌گونه نیست – باز هم هواداران توجیهاتش را نمی‌پذیرند و به حرف‌هایش باور ندارند.

آماده برای جدایی

پرسپولیس از ۶ بازی ابتدایی خود فقط ۸ امتیاز به دست آورده و ۱۰ امتیاز از دست داده است. در عین حال گل‌گهری که ۷ باخت متوالی مقابل پرسپولیس داشت از این تیم امتیاز گرفت. گل‌گهر در ۵بازی قبلی مقابل پرسپولیس حتی دروازه سرخ‌ها را هم باز نکرده بود که به این مهم نیز دست یافت. غیر از اینها پرسپولیس هاشمیان رکوردهای منفی دیگری را هم خلق کرده که هر هفته قوی‌ترش می‌کند؛ مثلاً همین بدترین شروع ده فصل اخیر.

با این حال باشگاه پرسپولیس دیروز هیچ موضعی در قبال این نتیجه ضعیف و تداوم ناکامی‌های تیم هاشمیان نگرفت و مشخص نیست هیأت مدیره و مدیرعامل تا کی پای سرمربی خود خواهند ماند. با این حال هاشمیان در نشست خبری بعد از بازی دو بار تأکید کرد تا وقتی هست نهایت تلاشش را به‌کار می‌گیرد. این یعنی که خودش کماکان امیدوار است شرایط بهبود یابد و اهل استعفا نیست اما اگر قرار به کنار گذاشتنش حتی در همین هفته ششم باشد هم مشکلی ندارد و با این مسأله کنار می‌آید.