
حتی اگر مهدی رحمتی و حسین حسینی، پیش از هر بازی دست در دست همدیگر به سمت تماشاگران بروند تا ثابت کنند که هیچ مشکلی با هم ندارند اما در هر حال این سوال مهم و اساسی درباره آنها وجود دارد که بالاخره باشگاه استقلال در پایان فصل کدام یک را انتخاب خواهد کرد؟ سوالی که به خودی خود میتواند روابط بین این دو را پر از رقابت و تلاش برای پس زدن دیگری کند و کار باشگاه را برای تصمیمگیری درباره آینده دروازهبانی باشگاه سخت کند! تصمیمی که عوامل متعددی بر آن تأثیرگذار خواهند بود و یکی از مهمترین مأموریتهای مدیران فعلی باشگاه به حساب میآید.
پایان قرارداد هر دو دروازهبان استقلال در پایان این فصل و تصمیمگیری درباره مهدی رحمتی و حسین حسینی، یکی از دشوارترین پروژههایی است که پیش روی مدیران باشگاه استقلال قرار دارد.
مسوولان باشگاه که تا پیش از این بارها بابت حضور دو دروازهبان درجه یک در تیم به خود میبالیدند، در پایان فصل در موقعیت تصمیمگیری دشواری قرار خواهند گرفت که از حالا باید دربارهاش فکر و بررسی کنند. انتخاب یکی از این دو نفر؛ مهدی رحمتی یا حسین حسینی.
انتخاب بین رحمتی و حسینی البته با توجه به اختلاف سنی ۱۰ ساله این دو دروازهبان، آنقدرها هم نمیتواند کار سختی به نظر برسد. چرا که یک حساب سرانگشتی هم میتواند مدیران باشگاه استقلال را به این نتیجه روشن برساند که سرمایهگذاری روی بازیکنی در سن و سال حسینی، سرمایهگذاری پرسودتری خواهد بود و شاید ۱۰ سال بیشتر از سرمایهگذاری بر روی رحمتی ۳۷ ساله میتواند برای باشگاه استقلال منفعت داشته باشد.
با این حال اما باشگاه استقلال علیرغم تمایلی که به تمدید قرارداد با حسینی برای دو یا سه فصل دیگر داشت، نتوانست مذاکره با حسینی در نیمفصل را وارد مرحله جدی کند و او را متقاعد به تمدید قرارداد. با توجه به فرضیههایی که دعوت نشدن حسینی به تیم ملی را به نیمکتنشینیاش در استقلال مرتبط میدانست، اصرار مدیران باشگاه به تمدید قرارداد بیهوده به نظر میرسید. آنها هم نمیخواستند به واسطه اصرار به تمدید قرارداد، متهم به این باشند که جو کار برای حسینی را سختتر کردهاند. به همین دلیل بود که مدیران باشگاه برای اینکه بتوانند مدیریت بهتری روی اختلافها و حواشی دروازهبانها داشته باشند، صحبتهای جدیتر برای تمدید قرارداد را به پایان فصل موکول کردند.
حالا بعد از پایان جام ملتهای آسیا و پشت سر گذاشتن دغدغههای دعوت شدن حسینی به تیم ملی، ابعاد تازهتری از دلایل نیمکتنشینی حسینی قابل بررسی است که میتوانند بر سرنوشت دروازهبانی استقلال در فصل آینده تأثیرگذار شوند که این هم به تفاوتهای اخلاقی مهدی رحمتی و حسین حسینی برمیگردد. گرچه رحمتی بیشک یکی از بهترین گلرهای فوتبال ایران در دهه اخیر به حساب میآید و انتخاب او از سوی شفر به واسطه تجربه و تواناییهای فنیاش منطقی به نظر میرسد اما همه دلایل انتخاب رحمتی و نیمکتنشینی حسینی به مسائل فنی معطوف نمیشود.
یکی از مسائلی که حسینی را در همین فصل از دروازه استقلال دور کرده، نوع رفتار و مواجهه حسینی با مشکلات و حواشی بازی کردن در تیم بزرگی چون استقلال است و شفر منتقد مسائل اخلاقی اینچنینی حسینی به حساب میآید. حسینی بارها با واکنشهایی که نسبت به نیمکتنشینیاش در شبکههای اجتماعی داشته، باعث ناراحتی کادرفنی شده و علاوه بر این مشکلاتی که داشته بر رفتارش با همتیمیهایش هم تأثیر گذاشته است. بدتر از همه اینکه اطرافیان حسینی و حتی اعضای خانواده او هم با پستهایی که در شبکههای اجتماعی میگذارند، باعث رنجش شفر و اعضای کادرفنی میشوند و همه اینها نشان از این دارد که حسینی نتوانسته به خوبی مشکلات این روزهایش را مدیریت کند.
حال آنکه مهدی رحمتی شیوههای سیاستمدارانه دیگری برای مقابله با چنین مشکلاتی دارد که البته از تجربه بالایش در فوتبال سرچشمه میگیرد. او در عین حال هم حسینی را تحت فشار بیشتری میگذارد و هم خودش را متهم به بداخلاقی نمیکند و نزد شفر هم محبوب میماند. چیزی که درست نقطه مقابل حسینی قرار دارد و شرایط را به سود رحمتی تغییر میدهد.
البته که تا پایان فصل هنوز مدت زمان زیادی باقی مانده و اتفاقات مختلفی میتواند بر تصمیمگیری باشگاه استقلال درباره انتخاب دروازهبان فصل آینده تأثیرگذار شود. پیش از هر چیز باید دید آیا باشگاه استقلال میخواهد وینفرد شفر را برای فصل آینده حفظ کند یا نه؟ بدون شک بخشی از تصمیمگیری درباره دروازهبان مورد نیاز تیم، برعهده شفر است و تصمیم او تأثیر مستقیم بر انتخاب نهایی خواهد داشت.
علاوه بر این، عبور مهدی رحمتی از مرز ۳۷ سالگی، میتواند احتمال خداحافظی او را هم در پایان فصل مطرح کند. البته که هنوز مشخص نیست آیا رحمتی به این نتیجه میرسد یا نه اما قطعاً تصمیمگیری او در این رابطه میتواند بر تصمیم حسینی هم تأثیرگذار شود که اگر رحمتی از فوتبال خداحافظی کند، حسینی فرصت تبدیل شدن به دروازهبان ممتاز استقلال را پیش رو خواهد داشت. در صورتی هم که این اتفاق نیفتد و رحمتی بخواهد فوتبالش را در استقلال ادامه دهد، بعید است حسینی حاضر شود نیمکتنشینی در استقلال را همچنان تحمل کند.
ضمن اینکه خبرهایی مبنی بر پیشنهادهای اروپایی حسینی بیشتر به حرف نزدیک است تا واقعیت و تجربه نشان داده که لیگهای اروپایی معمولاً مشتریان پروپا قرصی برای دروازهبانهای لیگ فوتبال ایران به حساب نمیآیند. حتی دروازهبانهایی مثل حقیقی به بهای دستمزدهای بسیار پایین حاضر شدند به لیگهایی مثل سوئد و نروژ بپیوندند که چنین پیشنهادهایی نمیتواند خواسته حسینی از فوتبال باشد.
فارغ از همه این حرفها اما آنچه در تصمیمگیری سخت مدیران باشگاه استقلال اهمیت دارد، آینده استقلال است، آیندهای که آن را با دروازهبان به نسبت جوانی چون حسینی میتوان متصور شد نه رحمتی ۳۷ ساله. اگرچه شاید خاطرات استقلالیها از درخشش رحمتی فراموشنشدنی باشد اما فوتبال برای همه یک نقطه پایان دارد.
بهناز میر مطهریان
- 16
- 3