پرسپولیس و هنر حفظ نتیجه/۶ برداشت از بازی اهواز

پرسپولیس با کالدرون هنوز یک تیم بی‌نقص نیست اما لااقل در یک فاکتور نسبت به بقیه تیم‌های لیگ برتری قدرتمندتر است. قرمزها در بازی‌هایی که از حریف پیش می‌افتند، می‌توانند روند بازی را کنترل کنند و نتیجه را نگه دارند.

موقعیت کالدرون در پرسپولیس موقعیت عجیبی است. تیمش در این فصل هیچ‌وقت به مرز بحران نزدیک هم نشده ولی هنوز محبوبیت فوق‌العاده‌ای روی سکوها ندارد. شاید اگر تا پایان نیم فصل همین جایگاه را حفظ کند، هواداران بالاخره تصمیم بگیرند خاطرات دوران برانکو را موقتاً فراموش کنند.

 یکی از تفاوت‌های دیروز پرسپولیس، منصرف شدن کالدرون از تعویض‌های عجیب و غریب در جریان بازی بود. مربی آرژانتینی پرسپولیس در این هفته‌ها گاهی چنان تعویض‌هایی می‌کرد که هیچ دلیلی برای آن پیدا نمی‌شد. شاید بهترین تعبیر این باشد که کالدرون در دیدارهای رسمی، به سبک بازی‌های دوستانه بازیکنان را جابه‌جا می‌کرد. او در نیمه دوم چه با یک اختلاف جلو بود (مثل بازی با پیکان)، چه با ۴ اختلاف (مثل بازی با شاهین بوشهر)، چه عقب بود (مثل بازی با تراکتور) و چه مساوی بود (مثل بازی با سپاهان و شهرخودرو) در هر حالتی یکی از عناصر دفاعی خودش را بیرون می‌کشید اما این بار خبری از تعویض‌های عجیب و غریبش نبود.

کالدرون در ترکیب اصلی هم غافلگیری خاصی نداشت و این هم نکته‌ای بود که قبلاً کمتر دیده شده بود.

 اگر نیمه اول بازی فولاد با ماشین‌سازی را در نظر نگیریم، تیم جواد نکونام در همه بازی‌های این فصل «اقتصادی» نتیجه گرفته بود. فولاد اصراری به مالکیت توپ ندارد و آمارها نشان می‌دهد در طول نود دقیقه به طور میانگین بیشتر از سه موقعیت گل نمی‌سازد. با اصرار نکونام به حفظ آرایش دفاعی، عجیب نیست که تا اینجا صاحب یکی از بهترین خطوط دفاعی لیگ باشد. در واقع ذهنیت نکونام در مربیگری متأثر از آموزه‌های کارلوس کی‌روش است. ولی تفاوت مهم اینجاست که تعداد بازی‌های تیم ملی در طول سال اغلب از عدد ۱۰ عبور نمی‌کند اما در لیگ، هر تیم باید به صورت فشرده ۳۰ بازی انجام دهد. با مدل «اول گل نخور، اگر شد گل بزن» شاید بشود در نیمه بالایی جدول باقی ماند اما معمولاً این سبک به موفقیت‌های بزرگ مثل قهرمانی منجر نمی‌شود اما فراتر از آن، نکونام باید درون تیمش به جواب این پرسش برسد که چرا وقتی تیمش در همان دقایق اول گل می‌خورد، تا دقیقه ۶۰ حتی از خلق یک موقعیت ساده عاجز است؟ فولاد در حالی با شکست زمین را ترک کرد که نتوانست موقعیت‌های آشکار گل خلق کند.

۶ برداشت از بازی اهواز

 پرسپولیس ۲۴ ساعت قبل از بازی حساس سپاهان و تراکتور، به رده دوم لیگ رسید. آنها در اهواز یک بازی مهم را بردند و همچنان خودشان را در کورس قهرمانی نگه داشتند تا حسابی از به دست آمدن نتیجه مساوی در بازی امروز اصفهانی‌ها و تبریزی‌ها استقبال کنند. اگر علیپور در بازی قبلی مقابل ماشین‌سازی، پنالتی‌اش را چیپ نمی‌زد، آنها حتی می‌توانستند رنگ صدر را هم به خود ببینند اما فوتبال است و اشتباهاتش. کالدرون برخلاف انتظار فعلاً نتوانسته مشکل چشم‌نواز نبودن بازی پرسپولیس را حل کند اما دست‌کم سنت امتیازگیری در ابتدای فصل را حفظ کرده و حتی در این زمینه بهتر از برانکو عمل کرده. آنها اگر بازی‌های بزرگ‌شان مقابل تراکتور و سپاهان را نمی‌باختند، قطعاً شرایط برای‌شان کاملاً متفاوت بود اما مسأله این است که با همه انتقادها به تیم کالدرون، پرسپولیس هنوز مدعی است.

 پنالتی در دقایق ابتدایی بازی برای هر تیمی نعمت است اما استثنائاً شاید پرسپولیسی‌ها بعد از اتفاقات بازی با ماشین‌سازی دوست نداشتند دوباره تیم‌شان در شرایطی که بازی مساوی است یک پنالتی به دست بیاورد اما در اهواز خیلی زود مدافعان فولاد دچار اشتباه شدند و یک پنالتی را تقدیم پرسپولیس کردند. از قبل مشخص شده بود که دیگر علیپور شانسی برای زدن ضربه ندارد و مطابق پیش‌بینی‌ها مهدی ترابی پشت توپ رفت. او، بازیکنان پرسپولیس و هواداران این تیم هنگام نواخته شدن این پنالتی استرس زیادی را متحمل شدند اما هرچه بود این‌بار پنالتی کام آنها را در جهنم اهواز شیرین کرد. ترابی ضربه خوبی به توپ زد که البته اگر فقط چند سانتیمتر آن‌طرف‌تر زده بود، توپ به جای برخورد با تیر و غلتیدن به سمت دروازه، به سمت زمین بر می‌گشت و یک فاجعه روحی برای بازیکنان سرخ‌پوش روی می‌داد اما شانس این‌بار با ترابی و پرسپولیسی‌ها همراه بود.

 بازگشت سیدجلال به قلب دفاعی پرسپولیس خبر خوبی برای هواداران این تیم بود. حسینی که آخرین بار در هفته دوم به ترکیب فیکس راه پیدا کرده بود، این‌بار در هفته دهم و در اهواز جلوتر از همه وارد زمین شد. پرسپولیس در اهواز گلی نخورد و عملکرد قابل قبولی در خط دفاعی داشت. بازیکنان هم پس از مدت‌ها حضور یک رهبر ذاتی و کاریزماتیک را در زمین لمس کردند. بازی با فولاد شاید بتواند نظر کالدرون درباره زوج دفاعی پرسپولیس را تغییر دهد. سرخ‌ها تا همین فصل پیش همواره بهترین خط دفاعی را در اختیار داشتند اما این فصل دست‌کم ۳ تیم گل‌های کمتری نسبت به پرسپولیس دریافت کرده‌اند و دو تیم دیگر هم همچون شاگردان کالدرون تنها ۵ بار دروازه‌شان فرو ریخته. آمار گل‌های دریافتی پرسپولیس فاجعه‌بار نیست. حتی بد هم محسوب نمی‌شود اما به طور محسوسی نسبت به رقبای اصلی ضعیف‌تر است.

 پرسپولیسی‌ها انگار دیگر عادت کرده‌اند که هر بازی یک بازیکن روی اعصاب آنها برود. اگر به چند بازی گذشته این تیم نگاه کنید متوجه می‌شوید که همواره یکی از بازیکنان در فضای مجازی مورد انتقاد شدید هواداران پرسپولیس قرار می‌گیرد. در اهواز نوبت وحید امیری بود که فریاد اعتراض هواداران را در بیاورد. بال چپ پرسپولیس که ۲ فصل قبل فوق‌العاده بود و بازی‌های در خدمت تیمش کمک شایانی به قهرمانی دوم پرسپولیس و رسیدنش به مراحل نهایی لیگ قهرمانان آسیا داشت، بعد از بازگشت از ترکیه هنوز نتوانسته آن روزهای رویایی را تکرار کند و بازی دیروزش به حدی انتقادآمیز بود که حتی کاربران همیشه حامی پرسپولیس هم نتوانستند جلوی خودشان را برای انتقاد کردن بگیرند. امیری این فصل نه تنها افت محسوسی کرده و جایگاهش در تیم ملی را هم از دست داده بلکه از لحاظ روحی و روانی هم دچار مشکل شده و مدام با زمین و زمان درگیر می‌شود. او زمانی که آرام بود هم دوست‌داشتنی‌تر بود و هم بهتر بازی می‌کرد.

 سه ساعت قبل از بازی تصاویری در فضای مجازی دست به دست می‌شد که نشان می‌داد یکی از اعضای تیم تدارکات فولاد، با شیشه‌ای که معلوم نبود چه چیزی در آن است راه افتاده به سمت دروازه‌ فولاد و مایعی را روی خط دروازه می‌ریزد. او روی هر دو ستون هم دست می‌گذاشت و چیزی زیر لب می‌گفت. پرسپولیسی‌ها اعتقاد داشتند فولادی‌ها رو به جادو و جمبل آورده‌اند و باتوجه به سابقه چنین مواردی در فوتبال ایران، خیلی‌ها بدون هیچ توضیح اقناع کننده‌ای ماجرا را باور کردند. هنوز معلوم نیست که آیا واقعاً آن فرد چنین کاری کرده است یا نه اما شک نکنید در بین کشورهایی که رنک زیر ۵۰ در فوتبال دنیا دارند، فقط در فوتبال ایران است که امکان رخ دادن چنین مواردی وجود دارد.

 تیمی که جواد نکونام برای لیگ نوزدهم ساخته تیم بسیار خوب و قابل  احترامی ا‌ست.

آنها هم نتیجه خوبی تا به اینجای لیگ گرفته‌اند و هم در بازی دیروز ثابت کردند کیفیت خوبی دارند. قبل از شروع لیگ هیچکس روی فولاد به عنوان یک مدعی نگاه نمی‌کرد اما حالا آنها فقط ۳ امتیاز با صدر جدول فاصله دارند و بالاتر از تیمی مثل استقلال ایستاده‌اند. اهوازی‌ها ۸ هفته بود که تن به شکست نداده بودند و شاید اگر آن پنالتی زودهنگام را تقدیم پرسپولیسی‌ها نمی‌کردند، در این بازی هم شکست نمی‌خوردند.