قاب عکسی از اندوه بازیکنان استقلال پس از تساوی مقابل پیکان را برای همیشه به دیوار باشگاه استقلال نصب کنید

تساوی در دقیقه آخر بازی، صحنه‌ای را ساخت که حال و احوال استقلالی‌ها در ۲۴ ساعت پیش از این بازی بود. وقتی پیکان گل دوم را زد و استقلال پیروزی را از کف داد، اندوه بود و حسرت، همان‌چه آبی‌ها با جدایی استراماچونی دچارش شده بودند. استقلال دیروز دلزده و با خشم بازی کرد، دلزده و بی‌حوصله از آنچه بر تیم می‌گذرد و با خشم بابت تصمیماتی که استقلال را به این روزگار دچار کرده است.

بازی پیکان - استقلال یکی از غیرطبیعی‌ترین و عجیب‌ترین بازی‌های تاریخ این باشگاه بود، همیشه در ذهن تماشاگران می‌ماند و یادآور خاطره‌ای تلخ خواهد بود. روزی که تماشاگران هیچ اعتمادی به مدیران باشگاه نداشتند، روزی که بازیکنان نیز دچار همین بی‌اعتمادی بودند، روزی که جواد زرینچه تنها روی نیمکتی نشسته بود که هیچ‌کس نمی‌خواست او را آنجا ببیند، روزی که استقلال انگار یک تیم جدا شده از باشگاه بود که برای تماشاگرانش می‌جنگید.

مدیران باشگاه استقلال که پیش از بازی تا مذاکره با جانشین آندره‌آ استراماچونی پیش رفته بودند و فکر استعفای خودشان یک لحظه از ذهن‌شان عبور نمی‌کرد، خبر احتمال بازگشت استراماچونی را از رسانه ایتالیایی دریافت کردند، بدون آنکه کوششی جدی جز حضور پشت در خانه استراماچونی را برای بازگشت سرمربی از خود نشان داده باشند.

استقلال عصبی و خسته از این ماجراها و با زنده نگه‌داشتن نشانه‌های استراماچونی در بازی، مقابل پیکان ایستاد و در روزی که همه تصور می‌کردند با کسب ۳ امتیاز فاصله‌اش را با رقبا بیشتر می‌کند، به تساوی تن داد.

۲ امتیاز سرنوشت‌ساز دود شد و به هوا رفت و این ۲ امتیاز به باد رفته محصول تصمیمات و رفتارهای مدیرانی است که باعث شدند استراماچونی فسخ یکطرفه قراردادش را انتخاب کند. استقلال دیروز بسیار تلاش کرد همان تیم جذاب و قدرتمند استراماچونی باشد اما آشفته بود اما پنالتی داد اما بی‌نظم بود اما نتوانست دوام بیاورد و نتیجه را حفظ کند. استقلال ۲۴ ساعت بعد از جدایی استراماچونی، یک چهره برای نیمکتش نداشت که بازیکن و تماشاگر به او اعتماد کند. بر این باشگاه چه رفته است؟ اعتبارها چگونه خدشه‌دار شده‌اند؟ دیوار اعتماد چگونه فروریخته است که هوادار یک وعده باشگاه را هم حتی نمی‌خواهد بشنود؟

برای استقلال فقط دیروز گنگ نبود، فردا هم گنگ و نامعلوم است، برای فردا هم نویدی دریافت نمی‌کند. این از عجایب است که تیمی بر صدر جدول لیگ برتر تکیه زده و اینچنین در بحران غرق شده. مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره باشگاه در واقع هیچ تصمیمی ندارند، دست روی دست گذاشته‌اند، می‌خواهند بمانند و ادامه دهند اما خودشان هم نمی‌دانند چگونه و با کدام اعتبار. استقلال در اوج بلاتکلیفی دیشب را گذراند، شبی که تلخی‌اش برای استقلالی‌ها فراموش نمی‌شود و به صبحش چندان امیدوار نبودند.

قاب عکسی از اندوه بازیکنان استقلال پس از تساوی مقابل پیکان را برای همیشه به دیوار باشگاه استقلال نصب کنید تا همیشه تصویری از آثار سوءمدیریت را آنجا ثبت کرده باشید و یادتان باشد با تصمیمات غلط چه روزها و چه روزگاری را می‌توان ساخت.

فرشاد کاس‌نژاد