در قرون وسطا زنانی که بسیار پرحرفی می کردند توسط شوهرانشان به شکل علنی مورد اهانت و تذلیل قرار می گرفتند تا جایی که آنها را مجبور می کردند تا ابزارهایی که به (افسار زن پر حرف) شهرت داشت بر صورت های خود بزنند.
درباره ی قرون وسطا بسیار شنیده و خوانده ایم، که به آن عصر تاریکی اروپا می گویند؛ زمانی که انحطاط و تباهی در همه ی امور به چشم می خورد.
در قرون وسطا زنانی که بسیار پرحرفی می کردند توسط شوهرانشان به شکل علنی مورد اهانت و تذلیل قرار می گرفتند تا جایی که آنها را مجبور می کردند تا ابزارهایی که به (افسار زن پر حرف) شهرت داشت بر صورت های خود بزنند. این مجازات هولناک تا ساعت های زیادی طول می کشید.
این افسار از یک نقاب آهنی و همچنین بندهای آهنی ساخته شده بود که آن را بر روی صورت زنان پر حرف قرار می دادند. البته مردم قرون وسطا به این حد هم بسنده نمی کردند بلکه یک تکه آهنی را هم در دهان او می گذاشتند تا نتواند حرف بزند. گاهی این تکه آهن ، نوک تیز و خاردار بود تا در صورت تلاش برای حرف زدن به زبان فرد مورد نظر آسیب بزند.
وقتی همسران این زنان متوجه می شدند که آنها در یک هیاهو یا قیل و قال شرکت کرده اند برای تنبیه افسار آهنی را بر صورت آنها می زدند. آنها را زنجیر می کردند و با خودشان به خیابان ها می بردند و از مردم می خواستند تا به آنها اهانت کنند و بر رویشان آب دهان بیندازند. گاهی هم برای اینکه توجه عابران بیشتری را به این موضوع جلب کنند بر روی زنجیرها، زنگوله می بستند تا با هر حرکت و با پیچیده شدن صدای زنگوله ها فحش و اهانت بیشتری متوجه زنان شود. خوشبختانه با آغاز قرن شانزدهم این ابزار هولناک محبوبیت خود را از دست داد و استفاده از آن کمرنگ شد و در نهایت به فراموشی سپرده شد.
- 12
- 5
