لحظات مشهور تاریخی که هرگز واقعا اتفاق نیفتادند

نرون هنگام سوختن رم ویولن نمی‌زد

هرچند این امپراتور رومی قرن اول میلادی قطعا در ماجرای آتش سوزی روم بی‌گناه نبود، اما قطعا هنگام آتش‌سوزی ویولن نمی‌زد. یک دلیلش این بود که وقتی آتش سوزی اتفاق افتاد، نرون حتی در شهر نبود، او در آنتیوم بود که حدود ۵۰ کیلومتر خارج از شهر بود. یک دلیل دیگر هم این بود که چیزی به عنوان ویولن در رم باستان وجود نداشت. نرون یک نوازنده بود و دوست داشت سازی به شکل چنگ به نام کیتارا (یا سیتارا) بنوازد، اما قطعا سازی نمی‌زد که تا قرن یازدهم وجود نداشت. یک مورخ رومی ادعا می‌کند که او در حال خواندن آواز افسانه سقوط تروی بوده که می‌فهمد شهری در حال سوختن است، اما هیچ شاهدی برای اثبات این ادعا وجود ندارد.

موش‌ها طاعون یا مرگ سیاه را پخش نکردند

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که موش‌ها را نباید مقصر مرض ویرانگری دانست که یک سوم جمعیت اروپا را در قرن چهاردهم از بین برد. دانشمندان دانشگاه اسلو آزمایشی انجام دادند که روش‌های احتمالی انتقال این بیماری همه گیر را ارزیابی کرد. آن‌ها متوجه شدند که انگل‌های حامل این بیماری به احتمال زیاد از انسان آمده اند نه از موش‌ها. مدلی که نشان می‌داد این بیماری توسط کک و شپش‌های انسان گسترش یافته اند، بیشتر با نرخ مرگ و میر طاعون سیاه مطابقت داشت تا مدلی که شامل موش‌های حامل انگل می‌شد.

نام کشتی‌های کریستوف کلمب، نینا، پینتا و سانتا ماریا نبود

وقتی صحبت از کلمب می‌شود، تنها واقعیتی که در کتاب‌های تاریخی صحت دارد این است که او در سال ۱۹۴۲ سفر کرد. اول از همه باید بدانید که او آمریکا را «کشف» نکرد، انسان‌ها از هزاران سال قبل در این قاره زندگی می‌کردند. حتی او اولین اروپایی نبود که به آمریکای شمالی رسید، وایکینگ‌ها در سال ۱۰۰۰ میلادی به کانادا سفر کرده بودند. حتی نام سه کشتی او هم از لحاظ تاریخی درست نیستند. در قرن پانزدهم، بیشتر کشتی‌ها به نام «سنت»‌ها نام گذاری می‌شدند، بنابراین شاید سانتا ماریا واقعی باشد، اما نینا و پینتا احتمالا لقب ملوانان کشتی‌های نامبرده بوده است.

مارتین لوتر اعتراض‌نامه خود را به سردر کلیسا آویزان نکرد

کشیش انقلابی، مارتین لوتر و لیست اعتراضات او درباره کلیسای کاتولیک به عنوان کاتالیزور اصلاحات پروتستان در تاریخ ثبت شده است. هرچند اعتراض ۹۵ ماده‌ای او واقعی بود و تاثیر بسزایی روی درک مردم از کلیسای کاتولیک داشت، اما به شکلی که به ما گفته اند اتفاق نیفتاده است.

هیچ مدرک تاریخی نیست که لوتر اعتراض خود را به در کلیسا آویخته باشد، این داستان ۳۰ سال بعد از سال ۱۵۱۷، یعنی همان سالی که این اتفاق افتاده، به وجود آمد. آنچه برای ما قطعی است این است که او بسیار مودبانه اعتراض خود را برای اسقف اعظم ارسال کرد و اینکه او هرگز قصد نداشت علیه کلیسا انقلاب کند. او یک کاتولیک مومن بود و فقط می‌خواست روحانیت فساد آن‌ها را بشناسد.

سیب روی سر نیوتن نیفتاد

ماجرای ریاضیدان مشهور که با افتادن سیب روی سرش، مفهوم گرانش را کشف کرده، احتنمال اغراق واقعیت است. اولین باری که داستان سیب ظاهر شد در زندگینامه نیوتن بود که توسط دوستش ویلیام استوکلی در سال ۱۷۹۲ نوشته شد. در این شرح حال آمده است: «مفهوم گرانش به ذهنش رسید... همزمان با افتادن یک سیب، در حالی که متفکرانه نشسته بود.» مورخان بر این باورند که احتمالا او افتادن سیب را دیده و به این فکر کرده که چرا این اتفاق افتاده است، اما هیچ جای اسناد زندگی نیوتن نمی‌گوید این سیب روی سر او افتاده است.

جادوگران در سیلم (Salem) سوزانده نمی‌شدند

هیچ یک از متهمان به جادوگری در قرن هفدهم در سیلم در ماساچوست سوزانده نشدند. به جز یکی از ۲۰ نفری که به دلیل جادوگری در این شهر استعماری ماساچوست به دار آویخته شد و قربانی دیگری که زیر سنگ‌های سنگین له شد. بقیه جادوگران در انتظار محاکمه در زندان درگذشتند و هیچ سوزاندنی در کار نبود، حداقل در سیلم. این افسانه از هیستری ساحره‌گیری ریشه می‌گیرد که در اروپا اتفاق افتاد. در قرن پانزدهم تا هجدهم، ترس و وحشت همگانی ساحره‌گیری سراسر اروپای غربی و اسکاندیناوی را در برگرفت و بسیاری از جادوگران سوزانده شدند.

بن فرانکلین الکتریسیته را کشف نکرد

آزمایش مشهور بن فرانکلین شامل بستن یک کلید به بادبادک، یک اقدام علمی انقلابی نبود. قطعا او الکتریسیته را کشف نکرده است؛ دانشمندان در سال ۱۷۵۲ (سالی که فرانکلین آزمایش خود را انجام داد) از وجود آن آگاه بودند. فرانکلین به دنبال کشف این بود که آیا صاعقه شکلی از الکتریسیته است و اولین کسی بود که این فرضیه را مطرح کرد. از این گذشته شاید حتی خود فرانکلین هم آزمایش مشهور بادبادک را انجام نداده باشد. فرانکلین در سال ۱۷۵۲ در روزنامه پنسیلوانیا در مورد موفقیت آزمایش نوشت و درباره آن توضیح داد، اما هرگز نگفت خودش این کار را کرده است. ۱۵ سال بعد بود که دانشمندی به نام جوزف پریستلی گزارشی نوشت و این آزمایش را به فرانکلین نسبت داد.

ماری آنتوانت نگفت «خب کیک بخورند»

«خب کیک بخورند»! نقل‌قولی منتسب به ماری آنتوانت است که وقتی به او گفته شد «مردم نان ندارند»، این جمله را بر زبان آورد. اما این ملکه فرانسوی هرگز این جمله را بیان نکرده است. حکایت‌های از نجیب‌زادگان لوس وجود دارد که به فقرا پیشنهاد می‌کنند غذا‌های خوشمزه‌ای را بخورند که توان مالی تهیه آن را ندارند، اما این حکایات به قبل از حکمرانی آنتوانت برمی‌گردد.

در یکی از یاین حکایت‌ها، یک نجیب زاده آلمانی در قرن شانزدهم پیشنهاد می‌کند که زیردستانش یک نوع نان شیرینی بخورند (آنتوانت در قرن هجدهم به دنیا آمد). نقل قول «خب کیک بخورند» اولین بار در سال ۱۷۶۷ در زندگینامه‌ای ظاهر شد که توسط فیلسوف ژان ژاک روسو نوشته شده بود. او این نقل قول را به یک «شاهزاده خانم» نسبت می‌دهد. باتوجه به اینکه ماری آنتوانت در آن زمان یک دختربچه بود، قطعا او نبوده است.

ونگوک گوش خودش را قطع نکرد

این هنرمند فقط قسمت پایینی گوش چپ خودش را برید و دلیل آن را هم هیچکس با اطمینان نمی‌داند. او قطعا در آن زمان از افسردگی شدید رنج می‌برده است. برخی مورخان ادعا می‌کنند که او بعد از کشمکش با دوست هنرمندش، پل گوگن، دچار بحران روحی شده است. برخی دیگر ادعا می‌کنند ونگوک بعد از اینکه فهمید برادرش (که حامی اصلی مالی و عاطفی او بود) نامزد کرده، خشمگین شده و دست به چنین کاری زده است. در هر صورت یک چیز مشخص است: او کل گوشش را قطع نکرده است.