اگر برخی از عکس‌هایی را که در وب‌سایت ناسا منتشر شده را مقایسه کنید، خواهید دید که چگونه انسان‌ها طی این سال‌ها سیاره زمین را تغییر داده اند. اختلاف زمانی بین این تصاویر باورنکردنی بین ۵ تا ۱۰۰ سال است.
در ادامه با ما همراه باشید تا با هم به تماشای مجموعه‌ای از این تصاویر بنشینیم.
۱. یخچال طبیعی پترسن، آلاسکا
از تصاویر زیر یکی مربوط به تابستان ۱۹۱۷ و دیگری تابستان ۲۰۰۵ میلادی است. یخچال طبیعی پترسن در پارک ملی کنیا فلوید در آلاسکا واقع شده است. عکس گرفته شده در سال ۱۹۱۷ نشان می‌دهد که قبلا این مکان چه یخچال طبیعی عظیمی بوده است. اما به دلیل تغییر آب و هوایی طی ۸۸ سال، به طرز چشمگیری تغییر کرده و یخ و برف‌های آن ذوب شده است. دیگر هیچ کوه یخی در این مکان قابل مشاهده نیست.
۲. دریاچه آرال، آسیای میانه
از این دو عکس یکی مربوط به آگوست ۲۰۰۰ و دیگری مربوط به آگوست ۲۰۱۴ است. ناپدید شدن و از بین رفتن این رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، یکی از بارزترین نمونه‌های بلایای زیست محیطی ناشی از بشر است. به عنوان مثال، بخشی بزرگی از دریای آرال در قزاقستان به دلیل آبیاری گسترده مزارع پنبه تقریباً تا سال ۲۰۱۴ ناپدید شده است.
۳. دریاچه اروویل، کالیفرنیا
این عکس‌ها یکی در ژوئیه سال ۲۰۱۰ و دیگری در آگوست ۲۰۱۶ ثبت شده اند. به دلیل خشکسالی شدیدی که در این چند سال در کالیفرنیا رخ داده است، این دریاچه به شدت با کمبود منابع آبی مواجهه شده است. دشوار است که باور کنیم که این دو تصویر، یک مکان را نشان می‌دهند!
۴. یخچال طبیعی کارول، آلاسکا
عکس‌های زیر از آگوست ۱۹۰۶ تا سپتامبر ۲۰۰۳ را نشان می‌دهند. اولین عکس، مسیری طولانی که تا ۱۵ مایلی از مرز آلاسکا با کانادا تا ورودی کوئینز در اقیانوس آرام گسترش می‌یابد را نشان می‌دهد. عکسی که تقریباً ۱۰۰ سال بعد در همان مکان گرفته شده نشان می‌دهد که این یخچال‌های طبیعی هنوز وجود دارد، اما با مشکلات جدی دست و پنجه نرم می‌کند و حجم زیادی از یخ‌ها ذوب شده اند.
۵. دریاچه پاول، آریزونا و یوتا
مارس ۱۹۹۹ و می ۲۰۱۴ میلادی. دریاچه پاول یک مخزن آب مصنوعی است که در رودخانه کلرادو واقع شده است. به راحتی می‌توان متوجه شد که سطح آب آن طی ۱۵ سال چه قدر کاهش یافته است. در آغاز سال ۱۹۹۹ سطح آب بالا بود و آب شفاف و زلال بود. بعد‌ها منطقه دچار خشکسالی طولانی مدت شد و دریاچه تقریباً از بین رفت. دانشمندان بر این باورند که گرم شدن کره زمین، خشکسالی را در آینده شدیدتر می‌کند.
۶. یخچال طبیعی خرس، آلاسکا
تاریخ این تصاویر از ژوئیه ۱۹۰۹ و آگوست ۲۰۰۵ میلادی است. همانطور که می‌بینید یخ‌ها به سرعت در حال ذوب شدن هستند. افزایش دما از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۹۰ باعث شد این یخچال غول پیکر حدود ۲ کیلومتر عقب نشینی کند. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ بیش از ۳ کیلومتر دیگر به این عقب نشینی اضافه شد.
۷. جنگل‌های راندونیا، برزیل
این دو عکس مربوط به ژوئن ۱۹۷۵ و آگوست ۲۰۰۹ هستند. از دهه ۱۹۶۰ میلادی به بعد، وسعت و تراکم جنگل‌های بارانی آمازون به طور جدی کاهش یافته است. طبق برآورد‌های فعلی، اکنون حدود ۸۰درصد آن‌ها باقی مانده است. ایالت رندونیا در برزیل بیشترین تاثیر را از نابودی این جنگل‌ها را داشته است.
۸. یخچال طبیعی مک کارتی، آلاسکا
به این دو عکس از ژوئیه ۱۹۰۹ و آگوست ۲۰۰۴ نگاه کنید. تفاوت بین آن‌ها مشهود است. ۱۳ کیلومتر از این یخچال طبیعی ذوب شده است. طبق گفته محققان، یخچال‌های طبیعی به طور متوسط در حدود یک ۱.۵ کیلومتر در هر ۱۰ سال ذوب می‌شوند. با این حال این شاخص در دهه گذشته افزایش یافته است.
۹. دشت رود، پاکستان
تاریخ عکس‌های زیر مربوط به آگوست ۱۹۹۹ و ژوئن ۲۰۱۱ است. این مکان برعکس تصاویر قبلی تغییرات مثبتی داشته است. سد «میرانی» آب آشامیدنی و انرژی لازم را برای مناطق اطراف تأمین می‌کند. این سد همچنین به حمایت از کشاورزی محلی کمک می‌کند.
۱۰. کوه ماترهورن، آلپ
این مکان در مرز بین سوئیس و ایتالیا واقع شده است. عکس‌های از اوت ۱۹۶۰ تا آگوست ۲۰۰۵ را نشان می‌دهند. همانطور که می‌بینید در عکس دوم برفی در کوه وجود ندارد.
۱۱. یخچال طبیعی توبوگان، آلاسکا
این عکس‌ها از ژوئن سال ۱۹۰۹ تا سپتامبر ۲۰۰۰ را نشان می‌دهند. متأسفانه مانند بسیاری از یخچال‌های طبیعی دیگر در سیاره ما، این یکی نیز به طور چشمگیری ذوب شده است. با مقایسه این دو عکس می‌بینید که در سال ۲۰۰۰ برف بسیار کمتری در این مکان باقی مانده است.
۱۲. رودخانه بزرگ (دست ساز بشر)، لیبی
آوریل ۱۹۸۷ و آوریل ۲۰۱۰ میلادی. این رودخانه، بزرگترین پروژه مهندسی در جهان است و شبکه‌ای از لوله ها، قنات‌ها و چاه‌های عمیق با بیش از ۵۰۰ کیلومتر طول است. این سیستم، آب یک منطقه بزرگ بیابانی را فراهم می‌کند و حداقل تا امروز تاثیرات مثبتی را با خود به همراه داشته است.
۱۳. دریاچه مار چیکویتا، آرژانتین
تاریخ عکس‌های زیر مربوط به ژوئیه ۱۹۹۸ و سپتامبر ۲۰۱۱ است. دریاچه مار چیکویتا بزرگترین دریاچه نمکی در آمریکای جنوبی است. همانطور که می‌بینید در سال‌های اخیر دریاچه کوچکتر شده است، اما منطقه هنوز سرسبز به نظر می‌رسد.
۱۴. یخچال طبیعی مویر، آلاسکا
در اینجا نیز می‌توانید نتیجه دیگری از گرم شدن کره زمین را ببینید. تصاویر زیر مربوط به اوت سال ۱۹۴۱ و آگوست ۲۰۰۴ می‌باشند. امروزه تقریباً هیچ برفی وجود ندارد و این مکان توسط درختان و چمنزار‌ها پوشیده شده است.
۱۵. دریاچه ارومیه، ایران
از تصاویر زیر یکی مربوط به ۱۹۸۴ و دیگری مربوط به ۲۰۱۲ میلادی است. دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه خاورمیانه و یکی از بزرگترین دریاچه‌های نمکی در جهان است. از سال ۲۰۰۵ به بعد این دریاچه تقریبا ۶۵درصد از سطح خود را از دست داده است.
- 14
- 2
