به گزارش ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه کالیفرنیا، ارواین، زیست شناسان، یک مدل موش جدید ارائه داده اند که از نظر ژنتیکی مهندسی شده و برخلاف نمونه های پیشین، مبتنی بر رایج ترین شکل بیماری آلزایمر است. این پیشرفت، نویدبخش گام های جدیدی برای مقابله با بیماری آلزایمر (Alzheimer's disease) است.
اگرچه از سال ۱۹۹۰ تا به حال، بیش از ۱۷۰ نوع موش مبتلا به آلزایمر مورد استفاده قرار گرفته اند ولی این مدل ها، "آلزایمر زودرس" یا "آلزایمر فامیلی" (familial AD) را تقلید می کنند که کم تر از پنج درصد همه موارد ابتلا به آلزایمر را تشکیل می دهد. دانشمندان تا همین اواخر، جهش های موجود در ژن های انسانی با خطر خانوادگی را به ژنوم موش ها وارد می کردند تا موش های مبتلا به این نوع از آلزایمر را ارائه دهند. پژوهشگران "دانشگاه کالیفرنیا، ارواین" (UCI) تصمیم گرفتند تا با ابداع یک مدل موش برای بررسی دلایل آلزایمر زودرس، روش جدیدی را در پیش بگیرند. این مدل جدید موسوم به "sporadic AD" علاوه‌براین نوع آلزایمر، ۹۵ درصد موارد باقی مانده را نیز شامل می شود.
"فرانک لافرلا" (Frank LaFerla)، از پژوهشگران این پروژه اظهار‌کرد: ما باور داشتیم که مدل های ابداع شده در مورد نوع نادر فامیلی آلزایمر میتوانند دلیل ناموفق بودن درمان ها در آزمایش های بالینی باشند. ما تصمیم گرفتیم مدلی را ابداع کنیم که شکل متداول تر آلزایمر فامیلی را نشان دهد.
"دیوید باگلیتو- وارگاس" (David Baglietto- Vargas)، از پژوهشگران این پروژه اظهار‌کرد: مدل های کنونی آلزایمر برای کمک به درک بیماری زایی آن ارزشمند هستند اما بسياري از این مدل ها، تغییرات منحصر به فردی را شامل میشوند که دانشمندان را به برداشت اشتباه از برخی یافته های تجربی سوق داده است.
پژوهشگران به جای اینکه جهش ها را از ژن هایی با خطر آلزایمر فامیلی به موش ها وارد کنند، مدل جدیدی را با استفاده از مهندسی ژنتیک (Genetics) ابداع کردند تا سه آمینواسید موجود در بدن موش ها را به همتای آنها در بدن انسان نزدیک کنند. نتیجه این کار، ابداع مدلی موسوم به "مدل پلتفرم" (platform model) برای آلزایمر زودرس است.
این مدل جدید، شرایط مرتبط با آلزایمر را نشان می دهد که آسیب شناسی پیشرفته تری را مشخص می کند. این شرایط، تغییرات ناشی از سن در شناخت، التهاب، حجم مغز و موارد دیگر را در بر دارد که مطابق با تغییرات انسانی است.
"کیم گرین" (Kim Green)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این مدل را میتوان برای درک رخدادهای زودرس در مغز که شاید با آلزایمر مرتبط باشند، بکار برد. ما می توانیم از عوامل محیطی و ژنتیکی استفاده کنیم تا جنبه های افزایش سن را که در آغاز آلزایمر زودرس مهم هستند، مورد بررسی قرار دهیم.
"گرنت مک گرگور" (Grant MacGregor)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ارائه این مدل موش، یک گام اساسی بسوی مدل سازی آلزایمر زودرس بهمراه ویژگی های بارز آن به شمار می رود.
نتیجه گیری در مورد آلزایمر زودرس و تغییرات ژنتیکی وابسته به آن، زمان زيادي خواهد برد اما نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که ما در مسیر درستی قرار گرفته ایم و امکان دارد که رویکرد ما مثمر ثمر باشد.
این پژوهش، در مجله "Nature Communications" به چاپ رسید.
- 15
- 2
