به گزارش ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، در واقع این حسگر با استفاده از یک الگوریتم قادر است بیماری را کنترل کرده و اثربخشی داروهای مختلف را اندازه‌گیری کند.
معمولا ارزیابی سرعت راه رفتن بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون (Parkinson's Disease) یک مشخصه دقیق برای بررسی پیشرفت بیماری است. این حسگر نیز سرعت راه رفتن و حرکت بیماران را تحت نظر قرار می دهد و آن را به کمک یک الگوریتم تحلیل می کند.
با استفاده از این روش پزشک دقیقا متوجه می شود که چه دوز دارویی مناسب بیمار است و بیماری با چه روندی پیشرفت می کند.
محرک اصلی بیماری پارکینسون یک نسخه جهش یافته از پروتئینی به نام آلفا سینوکلین است.
این پروتئین (Protein) در نورون های تولیدکننده دوپامین تجمع می یابد. جسم سیاه مغز پیام های عصبی را از طریق نخاع به عضلات مختلف ارسال می کند و این فرآیند از طریق ماده شیمیایی دوپامین صورت می گیرد.
به مرور زمان با تجمع آلفا سینوکلین عملکرد سلول های عصبی مختل شده و سلول ها از بین می روند. در این حالت مشکلات حرکتی ایجاد می شود و مراحل اولیه پارکینسون شکل می گیرد.
بیماری پارکینسون معمولا با لرزش غیرارادی یک دست آغاز می شود و به تدریج اکثر اندام ها را درگیر می کند. عدم تعادل، درد عصبی، بی اختیاری، اختلال خواب، تعریق بیش از حد، افسردگی و اضطراب از دیگر علائم این عارضه است.
علایم اولیه بیماری شامل لرزش بی اختیار در دست، انگشتان دست و چانه، ریز شدن دست خط ، کاهش حس بویایی، اختلال خواب و بدخوابی، مشکل در حرکت و راه رفتن و کاهش تعادل، احساس سفتی و کاهش انعطاف پذیری پاها، یبوست، کاهش تن صدا، سرگیجه و غش کردن است.
در مجموع میتوان گفت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که منجر به آسیب به سلول های عصبی می شود.
این اشخاص به مرور از شرکت در اجتماع و فعالیت های اجتماعی سر باز می زنند و دچار بیماری افسردگی می شوند.
بر اساس گزارش روزنامه ایندیپندنت، معمولاً علائم پارکینسون از ۵۰ سالگی نمایان می شود. البته ممکن است از هر ۲۰ بیمار مبتلا، علائم در یک نفر قبل از ۴۰ سالگی بروز کند. بر اساس بنیاد پارکینسون، مردان ۱.۵ برابر بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند.
- 16
- 1
