به گزارش ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی" دانشگاه جرج تاون"( Georgetown University) آمریکا، یک گروه بین المللی از پژوهشگران به سرپرستی دانشگاه جرج تاون، قدرت هوش مصنوعی را در پیش بینی اینکه چه ویروس هایی میتوانند انسان را مانند کروناویروس آلوده کنند، چه حیواناتی میزبان این ویروس ها هستند و ویروس ها در کجا امکان دارد ظاهر شوند، نشان داده اند.
این مجموعه از مدل های پیش بینی کننده میزبان های احتمالی ویروس، طی یک پروژه ۱۸ ماهه برای شناسایی گونه های خاصی از خفاش ها که احتمالا حامل بتاکروناویروس ها هستند، تائید شد.
" کالین کارلسون"( Colin Carlson)، دانشیار بخش میکروبیولوژی و ایمنی شناسی دانشگاه جرج تاون و از پژوهشگران این پروژه بیان کرد:در صورتیکه میخواهید این ویروس ها را پیدا کنید، باید کار خود را با مشخصات میزبان های آنها، محیط زیست و تکامل آنها، حتی شکل بال هایشان آغاز کنید. هوش مصنوعی به ما امکان می دهد تا داده های مربوط به خفاش ها را به دست بیاوریم و آنها را به پیش بینی های ملموس تبدیل کنیم.
به رغم سرمایه گذاری های جهانی در زمینه نظارت بر بیماری ها ، شناسایی و بررسی مخازن ویروس هایی که میتوانند روزی انسان ها را آلوده کنند، این کار هنوز دشوار است. مدل های آماری به صورت فزآینده ای برای اولویت بندی گونه های حیات وحش و نمونه برداری میدانی مورد استفاده قرار می گیرند ولی پیش بینی هایی که در خصوص هر یک از مدل ها ارائه میشوند ، میتوانند بسیار نامشخص باشند. دانشمندان به ندرت موفقیت یا شکست پیش بینی های خود را بعد از انجام دادن آنها دنبال می کنند. این کار میتواند یادگیری و ابداع مدل های بهتر در آینده را دشوار سازد. وجود این محدودیت ها بهمراه یکدیگر بدین معناست که عدم قطعیت بالایی در خصوص مناسب بودن مدل ها وجود دارد.
این پژوهش جدید نشان می دهد که جستجو برای یافتن ویروس های مشابه میتواند بی اهمیت باشد زیرا پیش بینی می شود که بیش از ۴۰۰ گونه خفاش در سراسر جهان میزبان بتاکروناویروس ها هستند. بتاکروناویروس ها، گروه بزرگی از ویروس ها هستند که ویروس های عامل" کروناویروس سندرم حاد تنفسی"( SARS- CoV) و" کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲"( SARS- CoV- 2) را شامل می شوند. اگرچه منشا کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ نامشخص است اما ظهور سایر ویروس ها از خفاش ها به علت عواملی مانند گسترش کشاورزی و تغییرات آب و هوایی، یک مشکل رو به رشد به شمار می رود.
" گرگ آلبری"( Greg Albery)، پژوهشگر بخش بیولوژی دانشگاه جرج تاون و از اعضای این گروه پژوهشی باور دارد که کووید- ۱۹، انگیزه ای را برای سرعت بخشیدن به پژوهش های آنها ایجاد کرده است. آلبری بیان کرد:این یک فرصت واقعا نادر است. ما هرگز در یک بازه زمانی کم به این اندازه در مورد چنین ویروس هایی یاد نخواهیم گرفت. یک دهه پژوهش در حدود یک سال خلاصه شده و این بدان معناست که ما می توانیم نشان دهیم که این روش ها کار می کنند.
پژوهشگران در سه ماه اول سال ۲۰۲۰، هشت مدل آماری متفاوت را آموزش داد که پیش بینی می کنند کدام گونه از حیوانات میتوانند میزبان بتاکروناویروس ها باشند. این گروه پژوهشی طی بیش از یک سال، کشف ۴۰ خفاش جدید را دنبال کردند که میتوانند میزبان بتاکروناویروس باشند. این کار می تواند به تائید پیش بینی های ابتدایی بپردازد و مدل های آنها را به صورت پویا به روزرسانی کند. پژوهشگران دریافتند مدل هایی که از داده های مربوط به اکولوژی و تکامل خفاش استفاده می کنند، عملکرد بسیار خوبی در پیش بینی میزبان های جدید دارند. در مقابل، مدل هایی که از ریاضیات پیشرفته اما داده های بیولوژیکی کمتری استفاده می کردند، تقریباً به همان خوبی یا بدتر از آنچه انتظار می رفت، ظاهر شدند.
" دنیل بکر"( Daniel Becker)، دانشیار بیولوژی" دانشگاه اکلاهما"( University of Oklahoma) بیان کرد:یکی از مهم ترین فواید این پژوهش برای ما، ارائه فهرست کوتاهی مبتنی بر داده ها است که در آن، گونه های خفاش باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرند. بعد از شناسایی این میزبان های احتمالی، گام بعدی، سرمایه گذاری در حوزه نظارت است تا بفهمیم کجا و چه زمانی احتمال انتشار ویروس های بتاکرونا وجود دارد.
به گفته کارلسون، این گروه پژوهشی اکنون با دانشمندان دیگر در سراسر جهان همکاری می کنند تا به آزمایش نمونه های به دست آمده از خفاش ها برای شناسایی کروناویروس بپردازند.
او گفت:در صورتیکه پول، منابع و زمان کمتری را برای یافتن این ویروس ها صرف کنیم، می توانیم همه آنها را در زمینه هایی به کار بگیریم که جان انسان ها را نجات می دهند. ما می توانیم روی ابداع واکسن های جهانی برای هدف قرار دادن این ویروس ها یا نظارت بر ابتلای افرادی که در نزدیکی خفاش ها زندگی می کنند، سرمایه گذاری کنیم. این یک بازی دو سر برد برای علم و سلامتی عمومی است.
این پژوهش، در مجله" Lancet Microbe" به چاپ رسید.
- 12
- 5
