به گزارش دیجیاتو به نقل از The Conversation، اصطلاح «ریه پاپ‌کُرنی» اولین بار اوایل دهه ۲۰۰۰ رایج شد که کارگران کارخانه پاپ‌کُرن پس از استنشاق ماده‌ای به نام دی‌استیل (Diacetyl) دچار مشکلات تنفسی شدند. دی‌استیل همان ماده‌ای است که به پاپ‌کُرن طعم کره‌ای و خوش‌عطر می‌دهد اما در حالت گازی به‌شدت سمی است و موجب زخمی‌شدن نایژک‌ها می‌شود.
بااینکه استفاده از دی‌استیل در سیگارهای الکترونیکی در اتحادیه اروپا و بریتانیا ممنوع شده، در آمریکا و بسیاری از کشورها همچنان قانونی است. علاوه‌براین، ویپ‌های غیرقانونی که براساس قوانین رسمی تولید نشده‌اند، می‌توانند حاوی این ماده و سایر ترکیبات خطرناک باشند.
یکی از نگران‌کننده‌ترین مسائل بیماری «ریه پاپ‌کُرنی» این است که درمان قطعی برای آن وجود ندارد. آسیبی که به ریه وارد شده، قابل‌بازگشت نیست و درمان‌ها فقط برای کاهش علائم به کار می‌روند؛ به همین دلیل، کارشناسان می‌گویند تنها راه واقعی مقابله با آن پیشگیری است.
ترکیبات خوش‌طعم اما مرگ‌بار ویپ
علت محبوبیت ویپ میان نوجوانان را می‌توان تنوع بالای طعم‌های آن دانست؛ از آدامس بادکنکی گرفته تا انبه یخی اما پشت این طعم‌های دل‌پذیر، ترکیبات شیمیایی متعددی پنهان شده که اغلب فقط برای مصرف خوراکی تأیید شده‌اند، نه استنشاق.
درصورت بلع، این مواد از کبد عبور کرده و سم‌زدایی می‌شوند اما هنگام استنشاق، مستقیم وارد ریه سپس خون می‌شوند و در مدت کوتاهی به اندام‌های حیاتی مانند مغز و قلب می‌رسند. این تفاوت می‌تواند آثار مخرب بسیار شدیدتری داشته باشد.
درمورد ویپ اوضاع حتی پیچیده‌تر است. دی‌استیل ممکن است در همه ویپ‌ها وجود نداشته باشد اما ترکیبات جایگزینی مانند «استوئین» نیز وجود دارند که پتانسیل مشابهی در آسیب‌رساندن دارند. کارشناسان تخمین می‌زنند بیش از ۱۸۰ ماده طعم‌دهنده مختلف در تولید ویپ‌ها استفاده می‌شود که بسیاری از آنها هنگام گرم شدن به ترکیبات ناشناخته و بالقوه خطرناک تبدیل می‌شوند.
بااینکه هنوز دقیق نمی‌توان وجود دی‌استیل را عاملی قطعی ابتلا به ریه پاپ‌کرنی دانست، اسناد پزشکی متعددی وجود دارند که ارتباط استفاده از ویپ و بروز این بیماری را تأیید می‌کنند. حتی اگر دی‌استیل تنها عامل نباشد، تجمع مواد شیمیایی مختلف می‌تواند احتمال آسیب به ریه را افزایش دهد.
- 15
- 2
