افزایش ۳۵ درصدی طول عمر موش‌ها با داروی ضدپیری جدید

محققان امیداور هستند این دارو به انسان کمک کند در سال های آخر عمر خود زندگی سالم تری داشته باشد.

به گزارش دیجیاتو، دانشمندان یک داروی ضدپیری را روی موش ها آزمایش کردند و با موفقیت طول عمر (Longevity) این حیوانات را حدود ۳۵ درصد افزایش دادند. موش ها همچنین برای مدت زمان طولانی تری سالم ماندند، التهاب مزمن کمتری داشتند و شروع سرطان آن ها به تأخیر افتاد.

براساس گزارش ScienceAlert، محققان مؤسسه ماکس پلانک در آلمان با ترکیب داروهای راپامایسین (Rapamycin) و ترامتینیب (Trametinib) به یک محلول ضدپیری جدیدی دست یافتند. این دو دارو به تنهایی برای درمان انواع مختلف سرطان استفاده می شوند. راپامایسین همچنین برای جلوگیری از رد پیوند مصرف می شود و در آزمایش های حیوانی، نویدبخش افزایش طول عمر بوده است. در تحقیقات قبلی نیز مشخص شد ترامتینیب طول عمر مگس های میوه را افزایش می دهد؛ اما تأثیر این دارو در حیوانات بزرگ تر مشخص نشده بود. محققان در مطالعه جدید بررسی کردند که چگونه هر دو دارو، به تنهایی یا ترکیب آن ها، میتوانند طول عمر موش ها را افزایش دهند.

آزمایش داروی ضدپیری جدید روی موش ها

براساس مقاله منتشرشده در Nature Aging، محققان برای آزمایش داروها از شش ماهگی به صدها موش دوزهای منظم راپامایسین، ترامتینیب یا ترکیب هر دو را دادند. آن ها دریافتند راپامایسین به تنهایی طول عمر موش ها را ۱۷ تا ۱۸ درصد افزایش می دهد. این رقم برای ترامتینیب ۷ تا ۱۶ درصد است. اما ترکیب این دو طول عمر موش ها را حدود ۲۶ تا ۳۵ درصد افزایش داد. به عبارت دقیقتر، میانگین طول عمر در موش های ماده ۳۴.۹ درصد و در موش های نر ۲۷.۴ درصد افزایش یافت.

نکته جالب این بود که آن زمان اضافه شده به عمر طبیعی موش ها با بیماری همراه نبود. این داروی ترکیبی رشد تومورهای کبد و طحال را در موش ها به تأخیر انداخت و التهاب مرتبط با سن را در مغز، کلیه، طحال و ماهیچه کاهش داد. این حیوانات در سنین بالا در مقایسه با موش های عادی فعال تر بودند و سرعت کاهش عملکرد قلب آن ها کمتر شده بود.

اگرچه این یافته ها امیداورکننده هستند، اما نباید انتظار داشته باشیم که با خوردن چند قرص تا ۱۳۰ سالگی زنده بمانیم. «لیندا پارتریج» (Linda Partridge)، متخصص ژنتیک و یکی از محققان ارشد این مطالعه، می گوید: «گرچه انتظار نداریم طول عمر انسان به اندازه ای که در موش ها مشاهده کردیم، افزایش یابد، اما امیدواریم داروهایی که درحال بررسی آن ها هستیم بتوانند به افراد کمک کنند تا در اواخر عمر خود سالم و بدون بیماری زندگی کنند.»

نکته مهم دیگر این است که هیچ عارضه جانبی اضافی از ترکیب این داروها، به جز عوارضی که قبلاً برای هر کدام به تنهایی شناخته شده بود، مشاهده نشد. همچنین خاصیت این داروها صرفاً به دوز بالاتر آن مربوط نبود؛ محققان می گویند تغییرات ژنتیک (Genetics) مرتبط با افزایش عمر فقط زمانی رخ داد که هر دو دارو تجویز شدند.