اینکه بخواهیم با تزریق خونی تازه، عملکردهای افراد را بهتر کنیم، ایده‌ای است که در ذهن بسیاری از افراد پرورانده شده. تحقیقاتی روی این موضوع انجام شده است، اما همه‌ی آن‌ها با استفاده از خون موش بوده است. اما به لطف پژوهشگران دانشگاه استنفورد، توانسته‌ایم تاثیر خون انسان را هم کم و بیش ببینیم. محققان خون بند ناف انسان را به موش تزریق کرده‌اند و مشاهده کرده‌اند که حافظه‌ی آن‌ها و عملکردشان بهتر شده است.
دو سال گذشته، «تونی ویس کوری»، پژوهشگر ارشد تحقیقات اخیر، نشان داد که می‌تواند با تزریق خون جوان به موش‌های پیر، عملکرد آن‌ها را در تست‌های حافظه بهتر کرد. این تیم تحقیقاتی اخیرا در آزمایش‌های خود از خون انسان‌هایی که سنین مختلف داشته‌اند، استفاده کرده‌اند و نتایج تحقیقات آن‌ها، در نشریه‌ی Nature منتشر شده است.
طبق این نتایج، پروتئینی به اسم TIMP2 در خون است که می‌تواند حافظه‌ی موش‌ها را بهتر کند. هنوز مشخص نیست که آیا این تاثیرات در انسان هم دیده می‌شود یا نه، اما تیم تحقیقاتی دانشگاه استنفورد امیدوار است تا از نتایج تحقیقات آن‌ها در صنعت دارویی یا در مطالعات آکادمیک استفاده شود.
محققان می‌گویند که حافظه به این دلیل از بین می‌رود که ما در سن بالا، پروتئین TIMP2 را از دست می‌دهیم. در اولین قدم تحقیقات، خون انسان از سنین مختلف استخراج شده است؛ از بند ناف، و از افرادی بین ۱۹ تا ۲۴ سال و هم‌چنین گروهی بین ۶۱ تا ۸۲ سال. سپس سیستم ایمنی موش‌ها را نابود کرده‌اند تا بدن آن‌ها خون تزریقی را پس نزند.
موش‌هایی که خون بند ناف را دریافت کرده بودند، در یادگیری و تست‌های حافظه بسیار بهتر عمل کردند. موش‌هایی که خون افراد بزرگسال را دریافت کرده بودند، کمی پیشرفت کردند و موش‌هایی که خون افراد پیر به آن‌ها تزریق شده بود، اصلا پیشرفتی نکردند.
پس از تزریق مستقتیم پروتئین TIMP2 و مشاهده‌ی نتایجی یکسان، محققان به این نتیجه رسیدند که این پروتئین مستقیما وارد مغز می‌شود.
هنوز نمی‌توان همه چیز را به یک پروتئین نسبت داد، اما بر اساس تحقیقات جدید، تاثیرات این پروتئین را هم نمی‌توان انکار کرد.
- 12
- 6
