محققان دانشکده داروسازی و علوم بهداشت توماس جی لانگ در کالیفرنیا برای اثبات این فرضیه، ۳۴ داوطلب سالم در رده سنی بین ۱۸ تا ۴۰ سال را انتخاب کرده و به طور رندوم از آنها خواستند تا در سه روز جداگانه دو قوطی ۵۰۰ میلی لیتری از یکی از دو برند نوشیدنی‌های انرژی‌زای کافئین دار موجود در بازار را مصرف کنند. داوطلبان این قوطی‌ها را در بازه ای ۶۰ دقیقه‌ای می‌نوشیدند، هر ۳۰ دقیقه یک قوطی.
هر قوطی از دو برند آزمایش شده حاوی ۱۵۲ تا ۱۶۰ میلی گرم کافئین بودند؛ مقادیری که انتظار نمی‌رود تغییری در ریتم قلب ایجاد کند. دیگر مواد تشکیل دهنده رایج در این نوشیدنی‌ها شامل آمینواسید تائورین، ترکیب شیمیایی گلوکورونولاکتون و ویتامین‌های گروه بی بود.
پژوهشگران در ادامه در چهار ساعت پس از نوشیدن این نوشیدنی‌ها هر سی دقیقه یک بار با استفاده از یک دستگاه الکتروکاردیوگرام که ضربان قلب را ثبت می‌کند، فعالیت الکتریکی این عضله را در داوطلبان کنترل کردند. تغییرات به وجود آمده در فاصله کیوتی (QT Interval) بیش از هرچیز توجه این محققان را به خود جلب کرد. فاصله کیوتی مدت زمانی است که آماده سازی بطن‌ها برای تپیدن طول می‌کشد. اگر این فاصله خیلی طولانی یا خیلی کوتاه شود، می‌تواند به بروز آریتمی قلبی بینجامد که جان فرد را به خطر می‌اندازد.
بررسی‌های محققان وجود ارتباط میان استفاده از نوشیدنی‌های انرژی‌زا و تغییر در فاصله کیوتی در داوطلبانی که از این نوشیدنی‌ها استفاده کرده بودند را نشان داد که نمی‌تواند به کافئین موجود در این نوشیدنی‌ها نسبت داده شود.
به این ترتیب مصرف کنندگان به ویژه آن دسته از افراد مبتلا به سندروم کیوتی و فشار خون بالا باید میزان مصرف نوشیدنی‌های انرژی‌زای خود را محدود کرده و با احتیاط از آنها استفاده کنند.
- 12
- 5
