ترجمه ژن‌ها از آن چیزی که انتظار میرفت سخت‌تر است!

از ژن تا پروتئین

تمامی سلول‌های موجود در بدن ما اعم از سلول‌های مغز یا ماهیچه، شامل یک نوع دی ان ای هستند. فعالیت هر سلول به این بستگی دارد که کدام قسمت از اطلاعات ژنتیکی یا همان ژن‌ها فعال یا غیرفعال باشند. اطلاعات موجود در هر ژن توسط یک عامل تخصصی ترجمه به نام ریبوزوم ترجمه می‌شود. ریبوزوم‌ها کد ژنتیکی را خوانده و پروتئین‌ها را براساس اطلاعات ذخیره شده در این کد ژنتیکی مشابه کارخانه ساخت یک دستگاه، بر اساس یک طرح می‌خوانند.

پروتئین‌ها نیروی کار بدن ما هستند و عملکردهای کدگذاری شده در ژن‌های ما را انجام می‌دهند. برای اینکه سلول‌ها و اندام‌های ما به درستی عمل کنند، مهم است که اطلاعات ژنتیکی ذخیره شده در ژن‌های ما دقیقا به پروتئین ترجمه شود. اگر کد ژنتیکی به نادرستی ترجمه شود، پروتئین‌های مضر می‌توانند تولید شوند که منجرب به بیماری‌های عصبی مانند هانتینگتون می‌شود.

چارچوب خواندن ژن‌ها

کد ژنتیکی در گروه‌های ۳ حرفی ترجمه می‌شود، که هر کدام یک کلمه مشابه است و به یک قسمت از پروتئین ترجمه می‌شود. اگر یک ریبوزوم شروع به ترجمه اشتباه یک کد کند، یک تغییر ۳ حرفی در کد ممکن است رخ دهد. برای مثال:

The man saw his new red car 

اگر ریبوزوم ترجمه این جمله را با تاخیر در یک کلمه شروع کند چنین می‌شود:

Hem ans awh isn ewr edc a

به اینگونه ترجمه‌های کد ژنتیکی، ترجمه خارج از چارچوب می‌گویند.

سانه بورسما محقق موسسه Hubrecht توضیح می‌دهد که: همانطور که در مثال بالا نشان داده شد، ترجمه خارج از چارچوب اثر بزرگی بر روی پروتئین دارد و معمولاً سبب تغییر در رفتار و عملکرد پروتئین و باعث آسیب رسیدن به سلول می‌شود.

محققان دریافتند که ترجمه خارج از چارچوب به‌طور مکرر اتفاق میافتد. دی ان ای ما احتمالا هزاران پروتئین ناشناخته قبلی را با اعمال ناشناخته‌ای رمزگذاری می‌کند. اما به گفته سانه بورسما: سوالی که باقی می‌ماند این است که چه اتفاقی برای این پروتئین‌ها می‌افتد؟ آیا یک محصول اضافی هستند یا می‌توانند به سلول آسیب برسانند؟