به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، ولی خبر های خوب هم در این تحقیقات وجود دارد. بنظر میرسد تجهیزات محافظ استاندارد بطور مؤثر از کارکنان کادر درمان در برابر این قطرات عفونی محافظت می کنند و حتی ماسک های پارچه ای نیز میتوانند مانع از انتقال بیماری به واسطه این ذرات معلق شوند.
دکتر" رابرت گلاتر" پزشک فوریت های پزشکی با خواندن این یافته ها گفت که این یافته ها به همگان تداعی می کند که رعایت فاصله گذاری اجتماعی به کنترل و تقلیل شیوع کووید- ۱۹ کمک می کند.
" گلاتر" که در بیمارستان" لنوکس هیل" در شهر نیویورک کار می کند، گفت:نکته اصلی این است که حفظ فاصله از دیگران بهتر از هیچ است. سه متر بهتر از دو متر است. در دوران شیوع کروناویروس، فاصله هر چه بیشتر باشد، بهتر است و بر اثر آن حقیقتاً احتمال انتقال ویروس کم می شود.
محققان چینی در یک مطالعه، توزیع و پخش ویروس را در بخش های بیمارستانی در ووهان، شهری که مرکز شیوع این بیماری است، ردیابی کردند.
آن ها می گویند:ما از ۱۹ فوریه تا دوم مارس از اشیاء بالقوه آلوده در بخش مراقبت های ویژه و بخش عمومی نمونه برداری کردیم. ما همچنین هوای داخل و بیرون این بخش ها را برای شناسایی میزان انتشار هواپخش ها نمونه برداری کردیم.
همان طور که طبیبان گوشزد می کنند، هنگام بازدم افراد آلوده، قطرات سنگین تر که حامل ویروس هستند، بخاطر جاذبه روی زمین می نشینند، در حالیکه قطرات سبک تر میتوانند در هوا به حالت معلق درآیند.
آزمایشات آنها نشان داد که ۷۰ درصد از نمونه های کف بیمارستان آلوده به کروناویروس بودند، به دلیل آن که جاذبه سبب می شود که اکثر این قطرات ویروسی روی زمین بنشینند.
محققان افزودند:همچنین ، وقتی کادر درمان در بخش ها عبور و مرور می کنند، ویروس همه جا را آلوده می کند و میتوان آنرا روی تمام زمین ردیابی کرد. این نشانگر ۱۰۰ درصد میزان آلودگی در کف بیمارستان ها است که هیچ بیماری در آن وجود ندارد. بدین ترتیب، کفش های کارکنان بعنوان حامل عمل می کند.
جای تعجب نیست که سطوحی که زیاد لمس میشوند مثل چوب لباسی، نرده تخت، سطل های زباله و موس های رایانه معمولاً آلوده به کروناویروس هستند.
اما درباره هوا چطور؟ به گفته محققان، هرچه به یک بیمار آلوده نزدیکتر شوید، احتمال انتقال از راه ذرات معلق در هوا بیشتر می شود. ذرات معلق در هوای آلوده به ویروس عمدتاً در نزدیکی و در ارتفاع پایین تر از سر بیماران متمرکز شده اند.
ولیکن ذرات ریز و سبک هوا میتوانند ببیشتر از دو متر که اینک در بیشتر توصیه های فاصله گذاری اجتماعی توصیه می شود، حرکت کنند. در واقع به گفته محققان، حداکثر فاصله انتقال هوایی کروناویروس امکان دارد ۴ متر( ۱۳ فوت) باشد.
این محققان یافته های خود را در تاریخ ۱۰ ماه آوریل به صورت آنلاین در مجله Emerging Infectious Diseases منتشر کرده اند.
این مطالعه چینی یک خبر خوب دارد. به نظر میرسد تجهیزات محافظتی که توسط کادر درمان در بیمارستان پوشیده می شود، عفونت ویروسی را خنثی می کند. این گروه خاطرنشان کرد :از ۳۰ مارس، هیچ یک از کارکنان بیمارستان هوشنشان آلوده نشده اند.
یک مطالعه دیگر در مورد هواپخش های حاصل از بازدم به صورت آنلاین در تاریخ ۱۵ آوریل در مجله پزشکی New England منتشر شده است. در این مطالعه گروهی از مؤسسات ملی بهداشت آمريکا و دانشگاه پنسیلوانیا از فناوری" پراکندگی نور لیزر" برای ردیابی پراکندگی قطرات بیرون آمده از دهان (Mouth) در هنگام گفتار عادی استفاده کردند.
محققان متوجه شدند که این قطرات در هوا پراکنده میشوند ، ولی پوشاندن دهان با یک تکه پارچه بطور موثری این پراکندگی را متوقف می کند.
" متیو مزلسون" بیولوژیست مولکولی از دانشگاه هاروارد در تفسیر این مطالعه گفت:این به معنی آن است که هر زمان تصور می شود افراد آلوده در نزدیکی باشند، باید از ماسک مناسب استفاده کرد.
" گلاتر" نیز گفت:هرچند رعایت فاصله دو متری به وسیله مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده توصیه شده است، ولی ما اکنون دریافته ایم که قطرات آلوده حاصل از سرفه یا عطسه (sneeze) میتوانند بیش از این حرکت کنند و رعایت حداقل فاصله چهار متری لازم است.
او ادامه داد:با این وجود، شناخت ما از این ویروس و مباحث پیرامون آن هم چنان در حال تکامل است. حقیقت این است که ما نمی دانیم دقیقا چه چیزی برای آلوده شدن به این ویروس من جمله میزان ویروس لازم برای ایجاد عفونت لازم است. در حقیقت امکان دارد تحقیقات در مورد این مفهوم کماکان در حال گسترش و تکامل است.
" گلاتر" تأکید کرد که عوامل دیگر من جمله میزان نفوذ ذرات ویروسی به عمق ریه ها و قدرت سیستم ایمنی بدن (Système immunitaire) شخص هم در روند عفونت نقش دارند.
دکتر" اریک پنا" پزشک نیویورکی با خواندن مطالعه محققان چینی تایید کرد که پتانسیل انتشار این ویروس از طریق هواپخش ها ترسناک است، زیرا در اصل ترکیبی بین هوا و قطرات ویروسی است و اینکه قطرات قادر به ماندن در هوا در مدت طولانی هستند و به صورت بالقوه میتوانند دیگران را آلوده کنند.
- 11
- 6
