به گزارش مهر، به گفته پژوهشگران دانشگاه کالج لندن، این مطالعه برای نخستین بار نشان می دهد بیماران کرونایی که با سطح سدیم پائین به بیمارستان مراجعه می کنند دو برابر بیشتر از بیماران با سدیم طبیعی نیاز به لوله گذاری یا سایر روش های تقویت تنفس پیشرفته دارند.
علاوه بر این، پژوهشگران متوجه شدند بیمارانی که در طول مدت اقامت در بیمارستان میزان سدیم بالایی دارند، سه برابر بیشتر از بیماران دارای سطح طبیعی سدیم در طول بستری با احتمال مرگ روبرو هستند.
پژوهشگران معتقد هستند اندازه‌گیری سدیم میتواند پزشکان را آگاه کند که کدام یک از بیماران کرونایی در معرض خطر بالای وخامت بیماری و مرگ قرار دارند. سطح سدیم میتواند تصمیم گیری در مورد اینکه آیا بیمار کووید ۱۹ نیاز به بستری شدن یا نظارت در بخش مراقبت های ویژه دارد را راهنمایی کند.
سدیم یک ماده معدنی ضروری است و به تنظیم حجم مایعات در بدن و فشارخون کمک می کند.
پزشکان معمولاً مقادیر بالای سدیم را با تزریق درون وریدی درمان می کنند و سدیم کم نیز ممکن است نیاز به تزریق درون وریدی، محدودیت مایعات یا داروها داشته باشد.
از دست رفتن مایعات به علت اسهال، استفراغ، تعریق و عدم نوشیدن آب کافی منجر به افزایش سطح سدیم می شود. از اینرو پژوهشگران بر اهمیت جلوگیری از کمبود آب در هنگام بستری شدن در بیمارستان برای بیماران کرونایی تأکید کرد.
- 10
- 3
