آمریکا به دو دلیل به فکر پرونده فلسطین افتاده است

تحولات اخیر در منطقه و جهان نشان از آن دارد که تمایلی بین المللی برای رسیدن به راه حل بر سر قضیه فلسطینی به وجود آمده است، مساله ای که ضرورت هماهنگی و مشورت برای رسیدن به یک موضع واحد عربی را که تضمین کننده اصول دیدگاه های عربی در پرونده حل مساله فلسطینی باشد، ایجاب می کند. در این چارچوب روز شنبه نشست سه جانبه ای در قاهره بین وزرای امور خارجه مصر و اردن و فلسطین برگزار شد.

در راس این تحولات، تعدی رژیم اسرائیلی در قبال فلسطینیان به درجه بی سابقه ای رسید، چه در پی اتفافات اخیری که در مقابل مسجد الاقصی رخ داد چه کارهایی که شهرک نشینان با تایید و استقبال کامل دولت نتانیاهو علیه برادران فلسطینی ما انجام می دهند، تمامی این اتفاقات ایجاب می کند که تحرکی عربی و قاطع در برابر این تعدی ها و ستم ها صورت بگیرد.

اضافه بر آن، تمایل روشنی از سوی امریکا وجود دارد که می خواهد تحرکی در رکود حاکم بر قضیه فلسطینی به وجود بیاید و دو طرف اسرائیلی و فلسطینی به میز مذاکرات برگردند تا دستاوردی به دست آید، این فرصتی است که طرف عربی باید از آن استفاده کند و قاطعانه و با اراده آهنین حقوق ملت فلسطین را بازستاند.

واشنگتن به دو دلیل وارد این موضوع شده است، اول از همه تنگنای داخلی ای که رئیس جمهوری امریکا، دونالد ترامپ از لحاظ افزایش اتهامات به دولت او بر سر همکاری با روسیه در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری که در پی آن او به کاخ سفید رسید، مواجه است، این مساله سبب می شود تا او به دنبال یک پیروزی خارجی بگردد تا افکار عمومی امریکا را به توانایی اش در انجام کارها قانع کند، آیا موفقیتی بزرگ تر از ایجاد شکاف در قضیه راکد فلسطینی که یک قضیه ابدی شده است، وجود دارد؟

دلیل دومی که واشنگتن را بر آن می دارد که برای این پرونده اقدام کند، ترس واشنگتن از افزایش روز افزون نفوذ روسیه در منطقه عربی است، به ویژه که مسکو توانسته موفقیت های پی در پی ای را در بحران های سوریه و لیبی به دست آورد که ضرورتا به معنای مخاصمه با منافع امریکا محسوب می شود.

این دلایل از بارزترین دلایلی بوده که سبب شده است که هیئت عالی رتبه امریکایی چند روز پیش به منطقه بیاید و امکان ایجاد تحرک در این پرونده را بررسی کند.

دیگر می ماند اشاره طرف عربی که آیا حاضر است با مشکلات موجود رویارو شود و بر آنها غلبه کند یا خیر. در راس آنها ضرورت رسیدن به وحدت در صف طرف های فلسطینی است، چگونه فلسطینی ها می توانند با اسرائیلی ها پشت میز مذاکره بنشینند در حالی که به این شکل دچار شکاف و دو دستگی هستند؟ از این جاست که هماهنگی مصری – اردنی – فلسطینی اهمیت می یابد.