محمد غرضی: این سفره‌ها هستند که حرف می‌زنند

«در شرایطی که آمریکایی‌ها،‌ اروپایی‌ها و روس‌ها کارهای نامناسبی در دستور کار خود قرار داده‌‌اند تا ارزش مردم ایران و حاکمیت مردمی را پایین بیاورند،‌ عکس‌العمل‌شان در انتخابات آتی ظاهر می‌شود تا انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ با رای‌‌هایی حداکثری برگزار شود.» محمد غرضی با طرح اظهارات بالا، پیش‌‌بینی می‌‌کند، با وجود نارضایتی‌ها مردم حضوری پرشور در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی خواهند داشت. در ادامه گفت‌وگوی «همدلی» را با این چهره، که سابقه کاندیدا شدن را هم در انتخابات مجلس و هم در انتخابات ریاست‌جمهوری دارد، می‌خوانید:

کشور در دهه ۹۰ انتخاباتی پرشور را تجربه کرد که شما هم در یکی از آنها کاندیدا بودید. چقدر احتمال دارد که مشکلات یک سال اخیر سبب سردی انتخابات پیش‌رو شود؟

هیچ. انتخابات در ایران واجب شرعی است و همه مردم در انتخابات به آینده کشور چشم می‌‌دوزند. اما خب! بعضاً اتفاق‌‌هایی باعث می‌‌شود برکت انتخابات به انتخاب‌شونده نرسد. بعضی‌‌ها توانایی بهره‌برداری از برکت رای مردم را ندارند. من همه انتخابات را از دوران مشروطه شاهد بوده‌ام و دیده‌ام؛ به همین دلیل می‌‌گویم آنجایی که مردم استقبال نمی‌‌کنند،‌ در واقع این پیام را به حاکمیت می‌دهند که روش‌ها باید تغییر کند.

اینکه انتخابات پرشور باشد چقدر و چرا مهم است؟

حضور ملت در وقایع کشورداری اتفاقی مهم است. همین الان مردم چقدر به فضای مجازی توجه می‌‌کنند، حدود ۴۰میلیون نفر از جمعیت ۸۰ میلیونی به سایت‌‌های خبری رجوع می‌کنند که این نشانه زنده بودن ایران و ایرانی است.

یک مثال دیگر هم این است: در ایرانِ ۸۰ میلیونی ۱۶۰ میلیون موبایل روشن است،‌ در حالی که در آمریکایِ ۳۲۰ میلیون نفری فقط ۲۷۰ میلیون نفر موبایل دارند. این تفاوت توجه مردم به وقایع کشور و حساسیت‌‌شان نسبت به اتفاقات را نشان می‌دهد. الان تقریباً همه مردم از حرف‌هایی که آقای ترامپ و آقای پوتین یا دولت انگلیس می‌زنند مطلع هستند. در واقع جامعه ایران، جامعه‌ای زنده و پرتحرک است. این را قبول دارید؟

بله. اما در همین جامعه زنده و پر تحرک، انتخاباتی با فضای سرد برگزار شده است.

در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ و ۸۰، کشور در شرایط مختلفی قرار داشت. دهه ۶۰،‌ دهه جنگ بود که مردم به شدت در انتخابات شرکت می‌‌‌کردند. در دهه ۷۰ و دوره سازندگی، تحرک اجتماعی بالا بود و همچنین گرفتاری‌‌هایی چون گرانی هم مردم را آزار می‌داد. با این حال در انتخابات رای‌‌های زیادی به صندوق‌های رای ریخته می‌شد، اما در دهه ۸۰ جامعه کمی رخوت را تجربه کرد و حرف‌‌هایی که زده شد با اعمال جور در نمی‌آمد. در دهه ۹۰ این رخوت به تحول عظیمی تبدیل شد که به همین دلیل مردم باز هم به حوزه‌های رای‌گیری روی خوش نشان دادند.

اما اکنون مردم تحت ‌تاثیر کوچک شدن سفره‌هایشان ناامید شده‌اند.

مردم هم سفره‌هایشان را می‌بینند، هم حاکمان را می‌‌بینند و البته دوست و دشمن را هم می‌بینند و هم شرایط کشور را می‌بینند. اگر این پدیده‌ها را کنار بگذاریم، به اصول انسان‌شناسی مردم ایران می‌رسیم. اینکه مردم همه چیز را با هم می‌بینند تا بتوانند امور را سامان دهند. به همین دلیل، در بدترین شرایط، جریان زندگی را سامان داده‌‌اند. وقتی کشور قبل از مشروطه و بعد از رفتن رضاشاه از جانب روس‌‌ها در شمال و توسط اروپایی‌‌ها در جنوب اشغال بود،‌ دوره اول با جدیت مردم، به مشروطه و در دوره دوم به ملی شدن صنعت نفت تبدیل شد که نشان می‌دهد، مردم در ایران در حیات خودشان حضور دارند و به خوبی می‌‌دانند چه زمانی باید عکس‌‌العمل لازم را نشان بدهند. پس سفره یک موضوع است،‌ حاکم یک موضوع و شرایط کشور و دشمن هم یک موضوع هستند. مردم نسبت به مسائل از حاکم، حساس‌‌تر هستند.

البته بعضی وقت‌‌ها هم نارضایتی‌های‌شان اوج می‌گیرد که در چنین حالتی به انتخابات پشت می‌کنند و رای نمی‌دهند تا حاکم متوجه شود مردم با سیاست‌‌هایش موافق نیستند؛ چنین اتفاقی در طول تاریخ خیلی رخ داده است. مثلاً در انتخابات مجلس‌ششم در دوران مشروطه، که زمان رضاشاه بود، آقای مدرس شرکت کرد و اعلام شد هیچ رایی ندارد، که آن مرحوم در یکی از آخرین جلسه‌‌های مجلس‌ پنجم گفت:«لااقل همان یک رای خودم را شمارش می‌کردید.» در واقع حاکم نباید تصور کند مردم رفتارهایش را نمی‌بینند و متوجه نمی‌شوند.

فضای انتخاباتی انتخابات مجلس‌ یازدهم را چطور پیش‌بینی می‌کنید؟

قول می‌دهم مردم به شدت وارد صحنه خواهند شد تا دشمنان را مایوس کنند. در شرایطی که آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و روس‌ها کارهای نامناسبی در دستور کار خود قرار داده‌‌اند تا ارزش مردم ایران و حاکمیت مردمی را پایین بیاورند،‌ عکس‌العمل‌شان در انتخابات آتی ظاهر می‌شود تا انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ با رای‌های حداکثری برگزار شود.

در چنین حالتی کدام طیف رای‌‌های بیشتری را به خود اختصاص می‌‌دهد؟

مردم ایران کشورشان را دوست دارند، مردم ایران زندگی را دوست دارند و نسبت به احزاب و گروه‌‌ها تا زمانی که منویات‌شان را پیگیری می‌کنند توجه نشان می‌دهند. در واقع مردم بیشتر از اینکه اصلاح‌طلبی یا اصول‌گرایی را دنبال کنند، صداقت اشخاص را مد نظر قرار می‌دهند.

شما سابقه مجلس‌نشینی دارید. آیا مجلس‌ دهمی‌ها توانسته‌اند رضایت مردم را جلب کنند؟

واقعیت این است که دولت و مجلس و همچنین قوه ‌قضائیه در طول این ۴۰ سال نتوانسته‌‌اند رضایت عامه مردم را به دست آورند و مشکلاتی که مردم این روزها دارند بیشتر به خاطر ضعف این سه قوه است.

تبعات این نارضایتی چه چیزهایی می‌تواند باشد؟

خب!‌ مردمِ ناراضی یعنی مردمی که گرفتاریِ زیادی دارند و وقتی که مردم یک جامعه گرفتار می‌شوند، طبیعی است که آرامش از آن جامعه سلب خواهد شد. اینکه مردم حتی در سخت‌ترین شرایط هم پای نظام و انقلاب می‌ایستند به مسئولان نظام این پیام را می‌دهند که باید همه هم‌وغم‌شان را به کار بگیرند تا بلکه دغدغه‌های‌شان را به کمترین حالت ممکن برسانند.