«حسین مرعشی» عصر چهارشنبه در نشست «اصلاحات؛ امکان یا امتناع» در دفتر مرکزی حزب کارگزاران سازندگی گفت: اصلاحات در ایران باید متناسب با چند موضوع پیش برود، یکی اینکه توجه داشته باشیم در چه منطقه جغرافیایی زندگی می کنیم. اینجا کجاست، قلب اروپا، آفریقا، شرق آسیا یا خاورمیانه است؟ وقتی می خواهیم در مورد اصلاح و اصلاحات در ایران صحبت کنیم باید متوجه باشیم ما در حال حاضر از همه کشورهای منطقه خود جلوتریم.

سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی با بیان اینکه شاخص‌های توسعه یافتگی فقط در ابعاد اقتصادی نیست، خاطرنشان کرد: برخی فکر می‌کنند توسعه در ابعاد اقتصادی است و به آن قید اقتصادی می‌دهند، توسعه به مجموعه ای از رویکردهای انسانی است که باید همه شاخص های آن به صورت هماهنگ و درون زا تغییر کند.

اهم اظهارات وی را بخوانید؛

* در منطقه ما میل به تغییر واقعی وجود ندارد، نکته مهمی که باید به آن توجه کرد، ذخیره ها و توانایی های فرهنگی و اجتماعی در درون جامعه است. اگر دوره مشروطه را مطالعه و بررسی کنیم متوجه می شویم تعداد اندکی از مردم و نخبگان با مفاهیمی چون قانون، پاسخگویی، آزادی و دموکراسی آشنا بودند.     

*باید بپذیریم ما ایرانی ها از رهبران ناموفق و شکست خورده رضایت بیشتری داریم؛ هر کس با نیتی خوب آمد و نتوانست کاری انجام دهد محبوب تر است. در ۳۰ تیر ۱۳۳۱مردم مصدق را نخست وزیر کردند، چه شد که ۱۳ ماه بعد از آن، کسی از مصدق دفاع نکرد؟ امیرکبیر اهداف بلندی داشت، می‌خواست دانشگاه تاسیس کند، راه بسازد امنیت برقرار کند، با فساد مبارزه کند و ایران را توسعه دهد اما وقتی به هر دلیل شکست خورد و از حمام فین کاشان سر درآورد ایران با ۵۰ سال اخیر، محتاج تحولاتی شد که در پهلوی اول و به کمک انگلیس حادث شد. ما به رهبران موفق نیاز داریم، اگر رهبران ما با اهداف بلند و نیت متعالی شکست بخورند، تنها سودش این است که  آیندگان به آنها افتخار کنند، ولی ۵۰ یا  ۱۰۰ سال از توسعه و موفقیت عقب می مانیم.

* اصلاح طلبان اگر چهره های خوش‌فکر، اندیشمند، توانا و صالح داشته باشند ولی نتوانند مردم را با خود هماهنگ کرده و با معدل خواست مردم حرکت کنند، اتفاقی نمی‌افتد و مثل لشکری می‌ماند که قلب آن پیش می رود ولی یمین و یسارش متوقف است و شکست می خورد.

*اصلاح طلبی کار بسیار سختی است، همان کسانی که از دیوار سفارت آمریکا بالا رفتند به دنبال اصلاحات هستند. به همین دلیل اصلاح طلبی از پیچیده ترین کارهای ایران شده است. ذات و مرام بعضی از دوستان ما هنوز انقلابی است و انقلابی گری نهادینه شده است، در این شرایط قصد داریم با پرچم اصلاحات کار را پیش ببریم.

ما هم جزء این سیستم هستیم و باید اصلاح شویم

«عباس عبدی» هم در این نشست با بیان اینکه وقتی از اصلاح سیستم سخن می گوییم باید تعریف مشخص داشته باشیم، اظهار کرد: سیستم مفهمومی است که یا شما جز آن نیستید یا عضوی از آن هستید و با هم عمل می کنید. اینکه همیشه به دنبال اصلاح سیستم باشیم درست نیست و باید ابتدا خودمان را اصلاح کنیم.

اهم اظهارات وی را بخوانید؛

*ما هم جزء این سیستم هستیم و باید اصلاح شویم، هر بیمار در درجه اول  کوشش می‌کند بهبود یابد. وقتی صحبت از سیستم سیاسی می کنیم، می‌گویند اصلاح ناپذیر است. در این کشور دو انقلاب و چندین جنبش طی ۱۰۰ سال گذشته به وقوع پیوسته؛ چرا اوضاع درست نشد؟ مشخص می شود همیبشه مشکل از سیستم نبوده است.

*در اصلاح طلب، اصولگرا و اپوزیسیون هم اشکالات زیاد است که قادر نبوده اند این قضیه را حل کنند بنابراین اگر بگوییم سیستم اصلاح ناپذیر است «امتناع سیاسی» رخ داده است.  

*این سوال که بگوییم یک سیستم اصلاح پذیر است یا نه از ریشه غلط است تنها راه اصلاح این است که بتوانیم به بقای اندیشیدن کمک کرده و موازنه قدرت و قوا را در رقابت های سیاسی کشور بشناسیم.   

* در ایران منتقدان بارها از طریق خیابان و اعتراض نظرات خود را گفته اند، اصلاح طلبان باید به این مفاهیم رسمیت ببخشند، مدیریت و رسمیت بخشیدن به حرکت منتقدانه مهم ترین کاری است که اصلاح طلبان باید انجام دهد.

*پروژه اصلاح پذیر کردن سیستم، پروژه حکومت  و قدرت نیست و مسئولیت اصلی آن متوجه مدعیان اصلاحات است ولی مسیری دشوار و سخت است و باید در مورد آن فکر و کوشش کرد.