ابراز نگرانی ناظران فضایی نسبت به مشاهده یک لکه غول‌پیکر بر روی خورشید

به گزارش همشهری آنلاین، "سی الکس یانگ" هلیوفیزیکدان (فیزیکدان خورشیدی) ناسا که در EarthSky می نویسد، گفت که بین یک شنبه و دوشنبه، اندازه لکه خورشیدی AR۳۰۳۸ بیش از دو برابر شد و آن را چندین برابر بیشتر از قطر زمین کرد و در ۴۸ ساعت گذشته به گسترش خود ادامه داد.

مشاهدات مشابهی توسط تونی فیلیپس، نویسنده SpaceWeather.com انجام شد و او گفت که از سرعت رشد لکه خورشیدی در ۲۴ تا ۴۸ ساعت گذشته شگفت زده شده است.

او روز چهارشنبه با اشاره به این که میدان مغناطیسی اطراف آن پتانسیل انفجار شعله های خورشیدی کلاس M را به سمت سیاره ما دارد، گفت: «اندازه لکه خورشیدی که به سرعت در حال رشد نشان می دهد، تنها در ۲۴ ساعت دو برابر شده است.»

در چند ماه گذشته، با افزایش فعالیت در چرخه منظم ۱۱ ساله لکه های خورشیدی، این ستاره غول پیکر بطور خاص شعله های بسیاری از کلاس M و X را ارسال کرده است.

لکه های خورشیدی نواحی سیاه رنگ روی سطح خورشید محسوب میشوند که سردتر از مناطق دیگر هستند. آنها انفجارهای قدرتمند تشعشع/شعله های خورشیدی ساطع می کنند. لکه های خورشیدی بسیار سرد هستند، زیرا در مکان هایی با میدان های مغناطیسی بسیار قوی ایجاد می شوند.

دانشمندان شعله های خورشیدی را بر اساس درخشندگی آن ها در طول موج اشعه ایکس طبقه بندی کرده اند.

شراره های کلاس X بزرگ هستند. آنها رویدادهای مهمی به حساب می آیند که می توانند باعث خاموشی رادیو در سراسر جهان و طوفان های تشعشعی طولانی مدت در اتمسفر فوقانی شوند.

فلرهای کلاس M در اندازه متوسط هستند. آن ها به طور کلی باعث خاموشی کوتاه رادیویی می شوند که بر مناطق قطبی زمین تأثیر می گذارد. طوفان های تشعشعی جزئی گاهی اوقات به دنبال شعله های کلاس M می آیند.

شراره های کلاس C کوچک هستند و عواقب قابل توجه کمی در این جا روی زمین دارند.

مرکز پیش بینی آب و هوای فضایی سازمان ملی اقیانوسی و جوی احتمال ۲۵ تا ۳۰ درصد شعله های کلاس M را در سه روز آینده و ۵ تا ۱۰ درصد احتمال شراره های کلاس X را پیش بینی می کند.

ماموریت کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا بطور دوره ای بسیار نزدیک به خورشید پرواز می کند تا درباره منشأ لکه های خورشیدی و درک بهتر آب و هوای فضایی که خورشید ایجاد می کند بیشتر بداند.