به گزارش آنا از ScienceAlert، به گفته دانشمندان این سیاهچالهها می‌توانند دکمه ریست (شروع دوباره) جهان‌های گسترده‌ای مانند دنیای ما را فعال کنند تا تاریخچه آنها را به طور کلی از بین ببرند و آینده را تبدیل به علامت سوال غول‌پیکری برای ما کنند.
اگر این امر درست از آب دربیاید، شاید در نهایت جوابی برای بزرگ‌ترین سوالات کیهان‌شناسی امروزی به دست آوریم. براساس نتایج منطقی قوانین فیزیک، همه توده‌های یک ستاره سقوط کرده درون نقطه بی‌نهایت کوچکی به نام «نقطه تکینی» فشرده می‌شوند.
یک نقطه تکین در ریاضیات نقطه‌ای است که یک عنصر ریاضی در آن تعریف نشده باشد، یا تابع به نوعی در آن خوش‌رفتار نباشد، مثلا مشتق‌پذیر یا تحلیلی نباشد.
این امر مانند این است که بگوییم حجم‌هایی از فضا وجود دارند که اسراری را از بقیه جهان پنهان می‌کنند، مکان‌هایی که قوانین فیزیک در آنجا از بین می‌رود. برای مقابله با اختلال بین جهان مبتنی بر قانونی که ما می‌شناسیم و این سیاه‌‌چاله‌های پاک‌کننده، فیزیکدانان چیزی به نام «سانسور کیهانی» را اعمال می‌کنند.
این سانسورها دو نوع هستند. یکی از آنها بیان می‌کند که مانعی در سیاهچالهها، عمیق‌تر از افق رویداد که بیشتر مردم درباره آن شنیده‌اند، وجود دارد که در ورای این مانع فیزیک و قوانین آن به طور کامل خنثی می‌شوند و هیچ چیزی قابل پیش‌بینی نیست.
این مانع به‌راحتی نقاط تکین پیچیده از بقیه فضا و زمان را از بین می‌برد و از بی‌قانون شدن آنها جلوگیری می‌کند. در همین حال، نسخه قوی‌تری از سانسور کیهانی وجود دارد که بیان می‌کند چیزی به عنوان بی‌قانونی فیزیکی وجود ندارد. بنابراین نیاز است که مانع ناپدید شود و اجازه بدهد که قوانین فیزیک به‌نحوی اجرا شوند.
پیتر هینز، ریاضیدان دانشگاه برکلی کالیفرنیا، مطمئن نیست که نظریه دوم درست باشد. وی می‌گوید: «نظریه سانسور کیهانی بین اکثر مردم شناخته شده است، بنابراین در اینجا دیدگاه را به چالش می‌کشیم».
از نظر تئوری، این نوع سیاهچالهها می‌توانند مانعی به نام «افق کوشی» داشته باشند. در ورای افق کوشی، هیچ علت و معلولی در این دورنمای پیچیده وجود ندارد اما زمان و فضا به‌صورت مساوی به یک لحظه بی‌نهایت فرومی‌روند.
- 12
- 1
