مجانی سفر کردن برای خیلی از ما آرزویی محاله ! اما اگر بدونین با یه روش ساده می تونین هزینه های سفرتون رو بی نهایت کم کنین چی؟ این کاریه که خیلی از علاقه مندان به سفر این روزها تو ایران انجام میدن، هرچند که تو دنیا برای خودش تاریخچه ای داره، بهش میگن " هیچهایک ". هیچهایک یعنی برای سفر نیازی به خودرو یا پول زیاد نداری، یعنی اندازه یه کوله، کیسه خواب و چادر برات کافیه، یعنی وایسی کنار جاده لبخند بزنی و منتظر باشی تا خودرویی سوارت کنه و تا یه جایی به مقصدت نزدیک تر، یعنی با سفر رفتن اندازه یه تصمیم فاصله داشته باشی.
البته انجام دادن تمام اینها به آشنا بودن به اصول هیچهایک نیاز داره، کمک گرفتن از افراد حرفه ای، ایمان داشتن به باورات و اعتماد بنفس. بار اول ممکنه کمی سخت باشه و پر استرس اما وقتی با جاده، مسافراش و با مردم محلی آشنا بشی، یاد بگیری که سفرت رو زندگی کنی، اونوقته که راحت و لذت بخش میشه.
البته این نوع از سفر کردن اسم های دیگه ای هم تو ایران داره؛ مثل رایگان سواری، سفر صلواتی، جاده گرد، مفتی رو و ... همینطور که بعضی از این اسم ها لحنی نه چندان مناسب داره، تو جامعه هم افراد به خاطر نداشتن شناخت روی این نوع از سفر، برخورد خیلی خوبی با اونها ندارن. بنابراین تو این مقاله سعی کردیم تا شما رو با مزایای هیچهایک، قوانین و اصولش آشنا کنیم، تا شاید اینبار که یکی از اونها رو تو جاده دیدیم، اعتماد کنیم و اونها را تا نقطه ای همسفر خودمون کنیم و یا خیلی ساده تر، لبخندی دوستانه به نشونه احترام بهشون هدیه کنیم.
اما شاید از خودتون بپرسید که، اینکه تو گرما و سرما، زیر آفتاب یا بارون کنار جاده وایسی به امید اینکه کسی سوارت کنه، اون هم مجانی، بعد شب هم زیر آسمون خدا و تو چادر بخوابی و وعده های سبک غذایی بخوری رو چرا خیلی ها دوست دارن، جوابش میشه چند موردی که در ادامه براتون میگیم :
۱) هزینه های سفرت بی نهایت کم میشه
۲) اعتماد به نفست زیاد میشه
۳) یاد میگیری سختی ها جلوی لذت بردنت از زندگی رو نگیره
۴) نقشه خونی، جغرافیا، برنامه ریزی و مدیریت بحرانت خوب میشه
۵) با فرهنگ، گویش و باور های مختلف آشنا میشی
۶) داستان زندگی مردم رو میشنوی و یه جورایی تجربه بدست میاری
۷) در نهایت هم چون سفرت کم هزینه میشه، بسیار سفر می کنی و میرسی به اونجایی که میگن " پخته شود خامی ! "
حالا اگر تا یه حدودی به هیچهایک علاقه مند شدین و دوست دارین که اصول انجامش که واقعا هم راحته و تنها نیاز به جسارت و در عین حال تصمیم گیری با عقل داره رو یاد بگیرین، در ادامه هم با ما همراه باشین، قدم به قدم، از خونه تا جاده و درنهایت مقصد.
مجانی سفر کردن برای خیلی از ما آرزویی محاله
تو کوله ام چی بزارم ؟
۱) پول، البته خیلی کم
( درسته که ما در اصطلاح میگیم سفر مجانی و تمام سعی خودمون رو برای سفر کم هزینه انجام میدیم، اما زمان های بحرانی و راننده ای که درنهایت هزینه ای کم از شما می خواد رو هم باید در نظر گرفت. )
۲) چادر، زیر انداز، کیسه خواب، چراغ قوه و وسایل درست کردن آتش
۳) غذای کنسروی وعده های غذایی خشک مثل بیسکوئیت
۴) لوازم بهداشتی مثل مسواک، خمیر دندون، صابون و دستمال
۵) لباس راحت، رنگارنگ و وسایلی که نشون بده شما مسافر هستین، مثل دستمال سر، چراق قوه و ... که از کوله میشه آویزونش کرد.
۶) در آخر هم ماژیک و مقوا فراموشی نشه، تو مسیر لازم میشه که اسم مقصد رو بنویسین و دستتون بگیرین.
اینها وسایلی بود که بهشون در طول سفر نیاز پیدا میکنین، اما یه چیزهایی که خیلی مهمتره و تو کوله جا نمیشه مثل لبخند، خوشرویی، ادب، اعتماد به نفس، علاقه به تجربه کردن و یاد گرفتن، یه دل شجاع و یه روح بزرگ برای اینکه آدم ها رو همونطور که هستن قبول کنی و به نوع گویش، پوشش و فرهنگشون احترام بزارین، هم لازمه!
مستقیم !
مرحله سوار ماشین شدن، حیاتی ترین قسمت سفر شماست، بنابراین این چند مورد رو رعایت کنین تا با مشکل روبرو نشین. اول اینکه عینک آفتابی نزنین تا مشکوک به نظر نیاین، اگر بتونین تو گروه های دختر و پسر سفر کنین هم اطمینان راننده ها بهتون بیشتر میشه و هم خودتون راحت ترین، خانم ها خیالشون از امنیت راحته و آقایون هم ماشین زودتر گیرشون میاد.
نکته بعدی اینه که سر راه بایستید، نزدیک پمپ بنزین، عوارضی، پلیس راه و خروجی رستوران ها، چون سرعت ماشین ها کمه و فرصت تصمیم گیری بیشتری دارن. بعد از اینکه سوار شدین و محترمانه و خوش برخورد سلام و احوالپرسی کردین، سریع بگین که هیچهایک میکنین و ازشون درخواست دارین تا بدون دریافت هزینه شما رو به مقصد برسونن، اونها هم اگر موافق باشن، با سوال این چه مدل سفر کردنه؟
سر صحبت رو باز می کنن و این جا همون قسمت از سفرتونه که ارتباط با انسان ها پر رنگ تر کردش، و نتیجه هم میشه درک کردن، یاد گرفتن، شنیدن و قضاوت نکردن. اگر با راننده های محلی هم روبرو شدین، سعی کنین تا از لهجه شیرین اونها چند کلمه ای یاد بگیرین. اینکه همراه خودتون یه هدیه کوچیک داشته باشین تا به رسم یادگار به راننده بدین، می تونه باعث بوجود اومدن یه حس خوب و اعتماد بشه که مسافر و هیچهایکر بعدی کارش راحت تر بشه، تا دهن به دهن اخلاق خوب افراد رایگان سوار، تواضع و ادبشون بین راننده ها و افراد بچرخه. البته نباید فراموش کنین که همون قدر که برای راننده ها ریسک داره این ماجرا، برای شما هم همینه.
پس می تونین هر وقت سوار ماشینی شدین، شماره پلاک ماشین، مدل، رنگ و مقصد رو برای یکی از دوستان بفرستین و یا در صورتی که حرف های راننده حس ناخوشایندی به شما داد، با بهونه هایی مثل" خروجی که رد کردیم راهم رو کوتاه تر میکرد. " ، " ببخشید من یکی از وسایل مهم و ضروری خودم رو کنار جاده جا گذاشتم.
" و ... در آرامش از ماشین پیاده بشین. درنهایت باید بگیم که هیچهایک کردن ربطی به خسیس بودن نداره، افراد زیادی هستن که وضع مالی خیلی عالی دارن و تنها برای امتحان کردن این نوع از سفر، زندگی کردن در لحظه و آشنا شدن با افراد دیگه، هیچهایک می کنن. بنابراین به اونها احترام بزاریم و اون لبخندی هم که گفتیم فراموش نشه.
- 13
- 1
