رضا سعیدی‌پور در گفت‌وگویی با ایسنا درباره افزایش هزینه‌های نگهداری از سینماها و همچنین مشکلاتسینماداران بیان کرد: سینماداری در کشور ما یک شغل درآمدزا نیست و فردی را می‌خواهد که عاشق این شغل باشد و آن را دوست داشته باشد تا برود ملکی را بخرد و به جای اینکه آن را تجاری کند به صورت فرهنگی هنری در بیاورند و در آن سالن سینما احداث کند.
او ادامه داد: هزینه‌هایی که برای سرپا ماندن یک سینما باید خرج کرد بسیار زیاد است، از پرداخت قبوض آب، برق، گاز و تلفن که خود به تنهایی کمرشکن هستند تا پرداخت حقوق و مزایای پرسنلی که همه تابع قوانین وزارت کار هستند و هر ساله حقوقشان حداقل بین ۲۵ تا ۳۰ درصد افزایش پیدا می‌کند باتوجه به درآمد سینماها بسیار زیاد است. این در حالی است که بها بلیت سینماها به آن شکل اضافه نشده است و فقط پنجشنبه، جمعه‌ها ۵ هزار تومان به قیمت بلیت اضافه شده است.
این سینمادار اضافه کرد: برای نگهداری سینماها و همچنین تجهیز و تعمیر سیستم‌های پخش فیلم دولامپی که در دستگاه وجود دارد باید هر دو ماه و نیم یک بار تعویض شود که حدود ۲۵ میلیون تومان باید برای آن هزینه کنیم یا اینکه خود پروژکتورها بعد از مدتی مستهلک می‌شوند و تقریباً بعد از دو سال تا دو سال و نیم باید به طور کلی ویدئوپروژکتور جدید تهیه کنیم. من برای سینمای آزادی همین امسال یکی از دستگاه‌ها را عوض کردم، ۳۷۰ میلیون تومان هزینه یک سیستم شد.
سعیدی‌پور با بیان اینکه "تمام هزینه‌ها بر دوش صاحب سینما است" افزود: مؤسسه سینماشهر و آقای مهندسمسچی ردیف بودجه‌ای برای کمک به سینماها اختصاص داده‌اند ولی آن تمام هزینه‌های سینماها را در بر نمی‌گیرد در واقع بعد از دادن فاکتور هزینه‌های انجام شده، ۵۰ درصد به عنوان کمک از مؤسسه سینماشهر دریافت می‌کند.بنابر این خرج ابتدایی را خود سینمادار برعهده می‌گیرد و بعد از ارائه فاکتورها نیمی از آن پرداخت می‌شود.
مدیر پردیس سینمایی آزادی اظهار کرد: بر اساس اطلاعاتی که مؤسسه سینماشهر در پنل سامانه فروش سینمای ایران منتشر کرده است ۲۴۵ سینما در ایران وجود دارد، ۱۰ سینمای پرمخاطب ۴۳ درصد از سهم فروش را به خود اختصاص می‌دهند، ۲۰ سینمای پرمخاطب، ۲۰ درصد از سهم فروش را دارند و ۴۰ سینمای ابتدایی همین جدول حدود ۷۷ درصد از سهم فروش کل سینماهای کشور را به خود اختصاص می‌دهند. به تعبیری دیگر ۲۰۵ سینما در کشور سهمشان از فروش تنها ۲۳ درصد است.
وی افزود: گران بودن لامپ‌های پروژکتورها و دیر به دیر تعویض شدن آنها، علت ناواضح بودن تصویر روی پرده برخی از سینماها است. این مشکل تا جایی ادامه پیدا می‌کند که برخی از سینماداران یکی از لامپ‌های دستگاه پخش‌شان را خاموش می‌کنند و به جای اینکه پروژکتور با دو لامپ کار کند با یک لامپ، تصویر را بر روی پرده نمایش می‌دهد. این یعنی ۵۰ درصد از کیفیت فیلم کاسته می‌شود و تماشاچی مجبور است فیلم را با کیفیت پایین نگاه کند.
سعیدی‌پور در ادامه تاکید کرد: در اینجا دولت باید کمک کند و این وضعیت را مقداری سامان بدهد و آدم‌هایی که همچنان مخاطب سینما هستند و فیلم‌ها را در سینما نگاه می‌کنند با رضایت سینما از سینما خارج شوند. در همه جای دنیا سینماها را معمولاً دولت حمایت می‌کند اما مهم این است که بخش خصوصی را نیز به کمک بگیرند و به آنها فضا و امکانات بدهند تا بتوانند فعالیت داشته باشند. متأسفانه در کشور ما مخصوصاً در فضای سینمایی به جای اینکه بیایند فعالان را تشویق کنند کسانی که پول به سینما واریز می‌کنند پشیمان کرده و از این چرخه خارج می‌کنند. چه اشکال دارد بخش خصوصی بیاید وارد سینما شود و سرمایه‌گذاری کند؟ بر این اساس افراد اگر تشویق شوند در این عرصه می‌مانند. اگر دولت موارد تشویقی برای بخش خصوصی بگذارند من قول می‌دهم که ظرف چند سال آینده تعداد پردیس‌های ما رشد چشمگیری خواهد داشت.
مدیر پردیس سینمایی آزادی درباره سینماهای فرسوده و امکان استفاده مجدد از آنها و وارد کردنشان به چرخه نمایش، بیان کرد: شما نمی‌توانید زمین بنشیند و حرکت دیگران را ببینید. اکنون مردم نیاز دارند تا در فضای جدید فیلم‌ها را ببینند و وقتی که به یک پردیس سینمایی مدرن می‌روند، دیگر حاضر نمی‌شوند به یک سینمای قدیمی بروند. در بسیاری از نقاط دنیا وقتی می‌خواهند یک سینمای نوستالژیک را زنده کنند حداقل تصویر و کیفیت پخش فیلم را بالا می‌برند و تنها فضا را نوستالژیک نگه می‌دارند. بر این اساس سینما را همچنان زنده نگه‌می‌دارند اما در ایران سینما رها می‌شود و هر روز فرسوده‌تر می‌شود.
رضا سعیدی‌پور درپایان درباره اینکه افزایش قیمت بلیت سینماها، باعث کاهش مخاطب شده است، توضیح داد: این طبیعی است که افزایش بهای بلیت‌ها باعث کاهش مخاطب شود ولی ما بر اساس سابقه‌ای که در این زمینه داریم، دیده‌ایم که این ریزش مخاطب تا حدود دو ماه ادامه پیدا می‌کند و پس از آن به حالت اولیه خود بر می‌گردد. این اتفاقی است که هر سال شاهدش هستیم و عجیب نیست.
- 15
- 1
