
دلواپسان و مخالفان شهرداری و دولت زمانی که متوجه شدند تخریبهای در این حوزه ثمری برایشان ندارد، به بخش فرهنگی مراجعه کردند و پروندهسازی در این حوزه را در دستور کار قرار دادند. جالب آنجاست که تخریب آنها آنقدر ناشیانه بود که فراموش کردند هدفشان را پنهان کنند. مانند تسنیم که نوشته بود: «تحرکات اخیر در خانه هنرمندان نشان میدهد در آستانه انتخابات مجلس این مکان فرهنگی به سوی تبدیل شدن به یک پایگاه سیاسی حرکت میکند.» نکته قابل تامل آنجاست که این دلواپسان برای نیل به اهدافشان نیروهای نزدیک به قالیباف را هم اصلاحطلب دانستهاند!
ماجرا چيست؟
در ابتدا مشرق نوشت: «وضعيت سياستزدگي خانه هنرمندان حتي در جابهجايي مديران اين خانه نيز ادامه مييابد. حتي شهردار وقت، محمدباقر قاليباف ناگهان نگاهش نسبت به خانه هنرمندان تغيير ميکند. سوبسيدهاي شهرداري قطع ميشود و حتي شرايط براي تماشاخانه ايرانشهر سخت ميشود تا جايي که کف فروش حذف شده بازميگردد.
اين مسأله زماني جذابتر ميشود که با وجود حمايت تلويحي خانه هنرمندان از کانديداتوري محمدباقر قاليباف، دست راست او در خانه به سوي حسن روحاني غش ميکند. انتشار تصاوير حسين پارسايي در برنامههاي انتخاباتي روحاني شرايط را به نوعي رقم ميزند که گويي خانه هنرمندان پايگاه تبليغاتي يک کانديداي رياستجمهوري شده است. وضعيت زماني جذاب ميشود که فيلمهاي کوتاه تبليغاتي با حضور بازيگران مشهور در لوکيشن تماشاخانه ايرانشهر منتشر ميشود. يک عکس از رجبيمعمار با رئيسدولت اصلاحات نيز نشان ميدهد خانه هنرمندان يک پايگاه سياسي است تا يک پايگاه فرهنگي.
نزديک شدن به انتخابات مجلس زمزمههايي از سياسيسازي در ارشاد شنيده ميشود. طرح ادغام و حذف از سوي وزارت ارشاد مطرح ميشود و از قضا رد پاي همان معاونان نزديک به خانه هنرمندان در اين طرح ديده ميشود. از سوي ديگر شنيده ميشود بخش سياسي اصلاحطلبان طراح اين طرح جنجالي هستند؛ اما اين يک وجه ماجراست. به نظر ميرسد رئيس وقت اين خانه در آستانه انتخابات ديگر آن مهره مطلوب نيست. گمانهها از دو نام ياد ميکند. نفر نخست علي مرادخاني، معاونت هنري سابق ارشاد است که همواره يکي از گزينههاي مديرعاملي خانه هنرمندان بوده است. آقاي مرادخاني اين روزها در نقش مشاور در شهرداري فعاليت ميکند؛ گزينه دوم شهرام گيلآبادي است.
حضور ايرج راد در شوراي عالي براي شهرام گيلآبادي يک فرصت به حساب ميآيد. رفتوآمدهاي گيلآبادي به خانه هنرمندان افزايش يافته است و به نظر ميرسد به لطف رياست هيات مديره خانه تئاتر توسط ايرج راد، شانس او را براي رسيدن به کرسي مديرعاملي خانه افزايش ميدهد.» اما برنامه دلواپسان براي تخريب خانه هنرمندان از ماهها پيش کليد خورده بود چرا که همگان آگاه هستند گيلآبادي نيروي نزديک به قاليباف بود و کيهان از چرخش او اطلاع داشت چرا که در ۱۹ تير امسال نوشت: «شهرام گيلآبادي» هم به اجراي نمايشهاي مبتذل رو آورده است. گيلآبادي علاوه بر اينکه خودش يک مدير است و سالها در نهادهايي چون سازمان صداوسيما و شهرداري تهران، صاحب مقام و منصب بوده، با بودجه و حمايتهاي رسمي نيز آثارش را روي صحنه تئاتر ميبرد.»
البته دلواپسان پروژه کيهان را چنين تکميل کردند: «شايد برخي ابراز تعجب کنند که چطور نيروي منسوب به محمدباقر قاليباف و محسن رضايي بايد در زمين اصلاحطلبان بازي کند. پاسخ در نفي اين فرد توسط دو شخص مذکور است. پس از اجراي نمايش «عاشقانههاي خيابان» و رفتارهاي خلاف عرف گيلآبادي و گشوده شدن پرونده او و عملکردش در شهرداري، او قدرت سابقش را از دست داده است و با توجه به اينکه حيات او وابسته به رفتارهاي سياسي است، خانه هنرمندان و اصلاحطلبان ميتواند برايش يک مفر به حساب آيد.»
دلگرمي با خاطرات تکذيب شده!
دلواپسان انتخابات مجلس ۹۸ ديروز هم نگراني خود را اينگونه نمايان کردند: «چند ماهي از مطرحشدن طرح ادغام مؤسسات و انجمنهاي معاونت هنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي نميگذرد که به ناگهان بحث تغيير مديرعاملي خانه هنرمندان ايران بر سر زبانها ميافتد شايد در نگاه نخست تغييرات عنوانشده چندان اتفاق خاصي نباشد، اما زماني اين تغييرات مهم و قابلتأمل به شمار ميرود که با رصد فضاي فرهنگي و هنري در چند ماه گذشته اين اقدامات همانند تکههاي جداشده يک پازل سياسي هنري ميشود که قرار است پرده از طرحي سياسي و البته شيطنتآميز آنهم براي برخي مقاصد گروه گرايانه غير هنري را به ما نشان دهد.»
و در ادامه به موضوعاتي اشاره کرده که نشان واضح از آن دارد که دلواپسان ديگر موضوعي براي هجمه به اصلاحطلبان ندارند و تنها با آنچه در گذشته بارها ادعا کردند و تکذيب شد به خودشان دلگرمي ميدهند. سايتهاي دلواپس ديروز نوشتند: «کافي است اقدامات اخير و البته پنهان آن جريان را کمي با دقت مرور کنيم تا متوجه اصل برنامه و نقشه جريان ورشکسته سياسي شويم. از برگزاري يک نشست در مجموعه تئاتر شهر با عنواني متفاوت و البته با حضور يک مجرم امنيتي فتنه ۸۸ که در آن بهصراحت از روشهاي اعتراض به وضع موجود در هنرمندان سخن گفته شد تا درخواستهاي مکرر يک شخص خاص در خانه هنرمندان براي تجمع و تحصن هنرمندان در آن خانه که با ممانعت مديرعامل فعلي روبهرو شد.»
در نهايت...
مخالفان جريان اصلاحات که چند روزي حذف نام شهيد از معابر و کوچهها را ابزار ايجاد بياعتمادي به اصلاحطلبان کرده بودند و با فاش شدن پيشقدم بودن اصولگرايان در اين اقدام و مخالفان اصلاحطلبان با حذف نام شهيد مواجه شدند اکنون درصدد رسيدن به همان هدف با تخريب خانه هنرمندان هستند که مشخص است نتيجهاي نخواهند گرفت و تنها بيش از گذشته سبب بياعتمادي به جريان اصولگرا ميشوند.
مطهره شفیعی
- 17
- 3