روزیاتو | خشونت چیزی است که اکثر مردم (امیدواریم) در زندگی واقعی از آن اجتناب کنند، اما ممکن است وقتی پای فیلم در میان باشد، گاهی اوقات افراد مشتاقانه به دنبال این خشونت باشند. تماشای اکشن روی صفحه نمایش می‌تواند باعث تخلیه هیجان شود، به خصوص اگر در حال تماشای یک فیلم اکشن باشید…
اما همین موضوع را می‌توان در مورد فیلم‌هایی که به ژانرهای جنایی، تریلر یا ترسناک نیز تعلق دارند، گفت. در سال‌های اخیر به دلیل کاهش سانسور و سخت‌تر شدن شوکه کردن بینندگان، فیلم‌ها خشن‌تر و ترسناک‌تر شده‌اند. در این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ مورد از خشن‌ترین، شوکه‌کننده‌ترین و خونین‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما آشنا کنیم.
۱۰- Casino (۱۹۹۵)
در فیلم‌شناسی مارتین اسکورسیزی هیچ کمبودی برای خشونت وجود ندارد، برای تایید این موضوع به نقطه اوج به یاد ماندنی اما ترسناک فیلم راننده تاکسی و سکانس‌های واقعاً بیرحمانه بوکس در گاو خشمگین نگاه کنید. اما احتمالاً کازینو – که در مورد فعالیت های مافیا در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در لاس وگا است – به‌عنوان بی‌رحمانه‌ترین و خشن ترین فیلم او در نظر گرفته می شود، فیلمی که رفقای خوب در مقایسه با آن شبیه یک فیلم انیمیشن خانوادگی ساخت دیزنی است.
قساوت غیرقابل انکاری در سکانس های ارعاب فیزیکی و مرگ در این فیلم وجود دارد، همراه با برخی از بدترین وسیله های ارعاب شامل اشیایی مانند چکش، گیره، و چوب بیسبال. هیچ چیز باشکوه یا حتی بامزه ای در مورد زندگی جنایی که در کازینو به تصویر کشیده شده است وجود ندارد، و اسکورسیزی می خواهد وقتی اوضاع به سمت خشونت اغلب اجتناب ناپذیر پیش می رود، انتظار آن به بدترین شکل ممکن را داشته باشید.
۹- The Raid 2 (۲۰۱۴)
در حالی که The Raid (۲۰۱۱) مطمئناً به شدت دارای خشونت بود، تا آنجا که به کشتار روی صفحه نمایش مربوط می شود، به حد و اندازه دنباله اش نمی رسد. Raid 2 دارای اکشن بیشتر، تنوع بیشتر در طراحی و تمایل به نشان دادن خشونت بیشتری از طریق درد است. علاوه بر این، هر دو فیلم وقتی پای جراحات و مرگ‌ها در میان باشد، به طرز وحشتناکی اقناع کننده و واقعی به نظر می‌رسند. گاهی اوقات به نظر می رسد که شخصیت هایی را تماشا می کنید که واقعاً یکدیگر را تا سر حد مرگ یا حتی برای مرگ کتک می زنند.
شاید زمانی که فیلم شما شخصیت هایی به نام دختر چکشی و مرد چوب بیسبالی دارد و شخصیت آن ها با ابزارهایی که برای کتک زدن افراد دیگر بدون ذره ای درنگ و پشیمانی انتخاب می کنند تعریف شده است، چنین حجمی از خشونت غیرمنتظره نباشد. فیلم یورش ۲ خشونت هنرهای رزمی را به سطوح جدیدی ارتقا می دهد و احتمالاً از زمان انتشارش تنها از یک فیلم هنرهای رزمی دیگر از نظر خشونت عقب افتاده است (که در ادامه بیشتر در مورد آن فیلم توضیح خواهیم داد).
۸- The Passion of the Christ (۲۰۰۴)
وقتی صحبت از خشونت به میان می‌آید، تلاش‌های کارگردانی مل گیبسون اغلب پرتنش و بی تعارف است، همانطور که در فیلم‌هایی مانند Braveheart، Apocalypto، و Hacksaw Ridge دیده می‌شود. با این حال، خشن ترین فیلم او احتمالاً مصائب مسیح است که بر آخرین روز زندگی عیسی مسیح تمرکز دارد و او را در حال شکنجه روحی و جسمی قبل از مصلوب شدن به تصویر می کشد.
این فیلم تصاویری به شدت تکان دهنده و ناخوشایند ارائه می دهد که البته در کلیت خود برای دین مسیحیت موضوع حیاتی و پذیرفته شده است، بنابراین به همان اندازه که مصائب مسیح تکان دهنده است، هنوز حداقل توجیهی برای افراط و تفریط موجود در آن وجود دارد. فیلم گیبسون قطعاً بحث برانگیز است، اما چه از رویکردی که در اینجا اتخاذ شده حمایت کنید یا نه، یک چیز قطعی است: مصائب مسیح در میان خونین ترین و تکان دهنده ترین فیلم‌های تمام دوران قرار دارد.
۷- Dead Alive (۱۹۹۲)
فیلم‌های ترسناک زیادی ساخته نشده اند که بتوانند خونین تر و/یا خشن تر از فیلم مخ تعطیل یا زنده‌ی مرده باشند، که احتمالاً بهترین فیلمی است که پیتر جکسون قبل از اینکه به خاطر کارگردانی فیلم‌های ارباب حلقه‌ها به شهرت جهانی دست یابد، ساخته است. این یک فیلم در ژانر زامبی است که بیش از همه به سوق دادن همه چیز به سمت افراط می پردازد، با یک روایت قابل اعتماد و سرراست همراه با میل شدید به خونریزی و یک حس شوخ طبعی نامتداول که مانع از ساده بودن چیزها می شود.
این فیلم از همان ابتدا خونین و خشن است، اما با ادامه Dead Alive همه چیز تشدید می‌شود و حجم عظیم کشتار اوج داستان را باید ببیند تا باور کنید. این واقعیت که فیلم مخ تعطیل خنده دار هم هست، تا حدودی تأثیر خشونت را کاهش می دهد، اما در پایان، هنوز هم فیلمی است که به عنوان جنبه ای مثبت از فیلم، در حجم زیادی از خونریزی غوطه می خورد.
۶- Ichi the Killer (۲۰۰۱)
ایچی قاتل ترکیبی پر هرج و مرج اما خوشایند از ژانرهای اکشن، ترسناک و جنایی و فیلمی است که تاکاشی میکه را در تحریک آمیزترین حالت خود می بیند (که مطمئناً چیزهای زیادی برای گفتن در مورد این کارگردان و فیلمش دارد). این فیلم در مورد دو شخصیت روانی است که در درگیری بین یاکوزاها گرفتار شده اند و در تمام این مدت از ایجاد یا دریافت درد لذت می برند.
بنابراین، ایچی قاتل، فراتر از نمایش مقدار زیادی از آشفتگی خشونت آمیز و مرگ، به سادومازوخیسم نیز اشاره می‌کند، و در هیچ نقطه‌ای از داستان، علاقه‌ای به عقب‌نشینی و/یا به مهار شدن به هر شکل و در هر اندازه ای نشان نمی دهد. این ویژگی باعث می‌شود که این فیلم چیزی شبیه به سلیقه اکتسابی باشد که رفته رفته به آن علاقمند می شویم و فیلمی باشد که می‌تواند به خوبی حتی کسانی را که تحمل تماشای سکانس های وحشیانه و خونین را دارند نیز به چالش بکشد، اما اگر شما به دنبال فیلمی تحریک آمیز هستید، Ichi the Killer بهترین گزینه برای رسیدن به این موضوع است (گاهی اوقات، در برخی سکانس ها، حتی بیشتر از آن چیزی که می خواهید).
۵- Revenge (۲۰۱۷)
مطمئناً، The Substance یک حمام خون بسیار تکان دهنده بود، اما فیلم قبلی کورالی فارگیت، Revenge، احتمالاً وحشتناک تر از این فیلم است. انتقام فیلمی است که تماماً در مورد – درست حدس زدید – انتقام است، با محوریت زن جوانی که مورد تعرض قرار گرفته و با این تصور که مرده است، در بیابان رها می شود. اما او به طور معجزه آسایی زنده مانده و نزد سه مردی که به او تجاوز کرده اند باز می گردد تا بتواند از آن ها انتقام بگیرد.
در تمام مدت زمان روایت فیلم انتقام هیچ مماشات و خودداری در به تصویر کشیدن خشونت وجود ندارد، و برخی از سکانس‌های این فیلم آنقدر پرجزییات و وحشتناک هستند که باید انسان بسیار سرسخت و نترسی باشید که حالتان بد نشود. گرفتن چنین روایت ساده‌ای و تبدیل آن به چیزی اینچنین جسورانه و شگفت‌انگیز نیازمند مهارت است، و اگر فارگیت بتواند در مسیر انواع کارهایی که در این فیلم و در ماده انجام داده است، ادامه دهد، می‌تواند به عنوان یکی از بزرگ‌های ژانر وحشت شناخته شود.
۴- I Saw the Devil (۲۰۱۰)
در اصل، من شیطان را دیدم تا جایی که به فیلم های جنایی/تریلر/ترسناک مربوط باشد، روایت و فضایی کاملاً آشنا دارد: یک قاتل زنجیره‌ای در حال ارتکاب جنایت است و یک کارآگاه مصمم که می‌خواهد او را پیدا کند. ماهیت موش و گربه این فیلم ممکن است در ابتدا شبیه فیلم های دیگر این ژانر به نظر برسد، اما من شیطان را دیدم به سرعت تبدیل به روایتی منحصربفرد و متمایز می شود، و هر چه بیشتر پیش می رود، ناآشناتر و متفاوتر می شود.
اساساً، همه چیز به نهایت و مرز خود می رسد و سپس بدتر از آن، با خشونت شدید و غیرقابل تحملی که توسط هر دو شخصیت اصلی انجام می شود، و در طول یک زمان نسبتا طاقت فرسا که به دو ساعت و نیم نزدیک می شود، باید نظاره گر تمام این تصاویر تکان دهنده باشید. اگر این فیلم را برای تماشا انتخاب می کنید، باید برای سفری که این فیلم برایتان مهیا کرده کاملاً آماده باشید، اما تا زمانی که با تنش و خشونت تقریباً غیرقابل تحمل و تصویرسازی بی پروایانه از انواع خشونت های پلید مشکلی ندارید، تماشای این فیلم ارزشش را خواهد داشت.
۳- Tokyo Gore Police (۲۰۰۸)
چه کسی می توانست انتظار این فیلم را در این فهرست داشته باشد: فیلمی به نام پلیس کشتار توکیو که در نهایت بسیار منزجر کننده و هولناک است؟ عنوان فیلم مطمئناً به شما هشدار می دهد، اما حتی در آن صورت، میزان خشونت موجود در فیلم ممکن است همچنان کمی غافلگیر کننده و غیرقابل تحمل باشد. این خونریزی بی وقفه است، و هر نوع خونریزی و کشتاری که تصور کنید، در این فیلم اتفاق می افتد.
اگر حس شوخ طبعی شیطانی و دل و جرات زیادی دارید و فکر می‌کنید ایده فیلمی به نام «پلیس کشتار توکیو» جالب به نظر می‌رسد… خوب، پس از این فیلم دوری نکنید و به تماشایش بنشینید. در غیر این صورت، بهتر است از هر فیلمی که واژه Gore را در عنوان ترسناک خود دارد دوری کنید.
۲- The Night Comes for Us (۲۰۱۸)
همانطور که قبلاً گفته شد، فیلم یورش ۲ در میان خشن ترین فیلم های رزمی تمام دوران قرار دارد، اما The Night Comes for Us احتمالاً از نظر خشونت و خونریزی توانسته این فیلم را شکست دهد. این یکی انصافاً تکان دهنده است و احتمالاً همه چیز را کمی فراتر از تصور پیش می برد، فیلمی که احساسی – احتمالاً تصادفی – شبیه ترکیبی از یک فیلم اکشن و یک فیلم غرق در خونریزی و کشتار است؛ تقریباً شبیه یک فیلم ترسناک به شدت شوکه کننده.
از نظر روایی، این فیلم در مورد … اه، چه اهمیت داره؟ آدم‌هایی در داستان هستند، با هم اختلاف دارند، و بعد دعواهای زیادی اتفاق می‌افتد، فقط شب به سراغ ما خواهد آمد، در تمام سکانس‌های مبارزه وحشیانه‌اش، به شکلی عمیق روی آسیب وارد شده به بدن‌های مختلف تمرکز می‌کند. باز هم، همه چیز کمی زیاده روی است، اما اگر می‌توانید با خونریزی و کشتار فراتر از تصور کنار بیایید و دوست دارید فیلم های اکشن موردنظرتان بیش از حد خشن باشند، دیدن فیلم هایی اینچنینی که همه چیز را از محدوده های قبلی فراتر می برند خالی از لطف نخواهد بود.
۱- Cannibal Holocaust (۱۹۸۰)
برای بیش از ۴۰ سال، کانیبال هولوکاست مقدار زیادی بدنامی اجتناب ناپذیر همراه با نام خود می دید که دست از سر این فیلم بر نمی داشت، و بعید است که همه این بدنامی به این زودی ها از بین برود. مانند پلیس کشتار توکیو، اینجا نیز می توانید از عنوان فیلم متوجه شوید که همه چیز ناخوشایند خواهد بود، جایی که «کانبیال هولوکاست» دقیقاً همانند عنوانش نهایت خشونت و بیرحمی ممکن را به تصویر می کشد.
حالا که صحبت از وقاحت و پلیدی شد، این فیلم به خاطر نمایش برخی تصاویر کشتار واقع گرایانه در کنار صحنه‌های بحث‌برانگیزتر از بیرحمی نسبت به حیوانات، بدنام است که در موضوع دوم قطعاً همه حد و حدود را زیر پا می گذارد. اما… یک حال و هوای هجوآمیز در فیلم کانیبال هولوکاست وجود دارد که نقدی اجتماعی را مطرح می کند و تا جایی که پای یک فیلم ترسناک با فضای ویدیوهای پیدا شده در میان باشد، یک فیلم دوراندیشانه است، بنابراین در کنار همه چیزهایی که به راحتی می‌توان از آنها منزجر شد، چیزهایی برای تحسین کردن نیز در این فیلم وجود دارد. تماشای این فیلم قطعاً تجربه ناخوشایند و تکراری است پس توصیه می کنیم تا جایی که می توانید از آن دوری کنید.
- 18
- 6
