رونق سیستم آموزش آنلاین، تنها راه چاره مقابله با کرونا

این اپیدمی باعث تعطیلی تمام مدارس کشورهای مختلف شده است. در آمریکا نیز امکان تعطیل شدن مدارس وجود دارد. بر اساس آمار، در سراسر جهان این ویروس مهلک باعث شده که تا به امروز بیش از ۳۰۰ میلیون دانش آموز و دانشجو از تحصیل باز بمانند. چند ماه پیش، شیوع این ویروس در یکی از شهرهای چین شروع و باعث تعطیلی مدرسه های این کشور شد. اما ویروس با سرعت بسیار زیاد به دیگر نقاط دنیا سرایت کرد. روز چهارشنبه هفته پیش، ۲۲ کشور ار سه قاره مختلف در دنیا اعلام کردند که مدارس تا اطلاع ثانوی تعطیل خواهند ماند.

این تعطیلی به قدری آسیب رسان است که سازمان ملل هشدار داده و اعلام کرده که این حجم از اخلال در سیستم آموزش، تاکنون در تاریخ بی سابقه بوده است.دانش آموزان کشورهای کره جنوبی، ایران، ژاپن، فرانسه، پاکستان و چند کشور دیگر، فعلا از رفتن به مدارس خود بازمانده اند. در هند دستور به تعطیلی مدارس پایتخت- دهلی نو- در طول کل ماه مارس صادر شده است. ایتالیا، کشوری است که بعد از چین، بیشترین آمار مرگ و میر ناشی از این ویروس را گزارش داده است. مقامات این کشور روز چهارشنبه گذشته اعلام کردند که تمام مدارس این کشور تعطیل خواهد بود و این در حالی است که تا پیش از این، تنها مدارس شهرهای شمالی این کشور بسته بودند.

آموزش آنلاین؛ راه حل عصر کرونا (corona) 

در ساحل غربی ایالات متحده ، جایی که بیشترین آمار مبتلایان به این ویروس گزارش شده، شهر لس آنجلس وضعیت اورژانسی اعلام کرده و از والدین درخواست کرده خود را برای تعطیلی مدارس این ایالت اماده کنند. در ایالت واشنگتن، تاکنون حداقل ۱۰ مورد فوتی ناشی از این ویروس گزارش شده و مسئولان نیز تعدادی از مدارس در مناطق خطرناک را تعطیل کرده اند. در نیویورک هم وضعیت به همین منوال است و تعداد چشمگیر از مدارس تعطيل شده اند. وقفه تحصیلی، حالا تبدیل به معضلی شده که در سراسر دنیا، دانش آموزان را از تحصیل باز داشته است. براساس اعلام سازمان ملل این وقفه، در تاریخ مدرن بی سابقه بوده است.

مدارس، بخش مهمی از ستون پشتیبان کننده خانواده محسوب می شود و تعطیلی آن برای روزها، هفته ها یا حتی ماه ها می تواند عواقب پیش بینی نشده و بعضا جبران ناپذیری برای کودکان و در ابعاد بزرگ تر ، برای کل جامعه به همراه داشته باشد. از طرف دیگر، بیشتر خانواده ها از کسب درآمدهای معمول خود بازمانده اند. بسیاری تلاش می کنند تا کار خود را از داخل خانه انجام دهند یا مدام در حال گشتن به دنبال راه چاره ای برای نگهداری فرزندان خود هستند.

در هنگ گنگ، خانواده های زیادی مانند خانواده خانم گو، تلاش می کنند تا روند زندگی خود را در حد ممکن در وضعیت نرمال نگه دارند. خانم گو ۴۸ ساله است و از زمان تعطیلی مدارس کشور چین، در خانه مانده و دیگر سر کار نمی رود. وی حالا بیشتر زمان خود را داخل خانه و با دو دختر ۸ و ۱۰ ساله اش سپری می کند. خانم گو به دخترانش کمک می کند تا کلاس های آنلاین خود را از دست ندهند. گو تلاش می کند با کمک تکنولوژی از وخامت حال روانی فرزندان خود جلوگیری کند. دولت ها هم تلاش خود را برای کمتر کردن حجم زیان در این حوزه انجام می دهند. ژاپن، مجموعه ای از سوبسیدها را معرفی کرده تا شرکت های مختلف بتوانند خسارت های مربوط به کم شدن پرسنل کاری خود را جبران کنند. فرانسه هم قول داده تمام کارمندان فرزنددار که مجبور به خانه نشینی شده اند، ۱۴ روز مرخصی با حقوق دریافت کنند. اما این وضعیت، بخش های غیرقابل پیش بینی از جامعه را نیز درگیر می کند، قسمت هایی که به نظر نمی آید به سیستم آموزشی ارتباط داشته باشند.

در ژاپن، تعطیلی مدارس باعث شده سیستم حمل و ارسال محموله های غذایی( که مخصوص ناهار دانش آموزان بوده) مختل شود و به این ترتیب، تامین کننده ها و کشاورزان خسارت دیده اند. جولیا باسارد، مادر ۳۲ ساله دو کودک در فرانسه است. وی می گوید که بعد از تعطیلی مدارس و خانه نشین شدن فرزندانش، نظم زندگی شان کاملا مختل شده است. خانم باسار می گوید که حالا در خانه تنها به امور داخل خانه و کمک به فرزندان برای حل تکالیف خود می رسد.

توسعه سیستم اموزش آنلاین، تنها راه چاره

تقریباً ۲۰۰ میلیون کودک و نوجوان در سرتاسر چین، حالا دوباره تحصیل خود را آغاز کرده اند؛ اما به صورت آنلاین. همه بچه ها حالا از طریق صفحه های دیجیتالی، در کلاس های خود شرکت می کنند و چون تعداد افراد آنلاین افزایش پیدا کرده، برخی از مناطق با افت سرعت اینترنت (Internet) روبه رو شده اند. مدارس و مقامات دولت چین، اقدامات زیادی برای محدودسازی ویروس کرونا انجام داده اند. بیش از نیمی از جمعیت ۴/ ۱ میلیاردی این کشور حالا مجبور به قرنطینه خانگی شده اند و گردهمایی های عمومی نیز در سراسر کشور ممنوع شده است. همین معضل باعث شد که مدارس به آموزش آنلاین رو بیاورند. آموزش به این شیوه، حقیقتا چالش برانگیز است؛ زیرا نیازمند همکاری معلمان، تمرکز دانش آموزان و صبوری والدین است و این مسوولیتی نیست که همه از عهده اش بر بیایند.

وزارت آموزش و پرورش چین به تازگی سیستم تکنولوژیک جدیدی برای آموزش معرفی کرد که« کلاس های درس اینترنتی ابری» نام دارند. این سیستم توسط ۷ هزار سرور پشتیبانی شده و می تواند ۵۰ میلیون دانش آموز ابتدایی و راهنمایی را به صورت همزمان پذیرا باشد. در این بین، شبکه های آموزش تلویزیونی در چین نیز، از طریق ماهواره، برنامه های آموزش آنلاین ارائه می‌دهند که مختص ساکنان مناطق دوردست و با اینترنت کم سرعت است. دانش آموزان حتی میتوانند کلاس های فیزیکی و تربیت بدنی را بصورت آنلاین شرکت کنند.

حداقل یکی از مدارس در هنگ کنگ از دانش آموزان خواسته یونیفرم های ورزشی خود را بپوشند و بصورت آنلاین، حرکات مربی خود را انجام دهند. این مدرسه، حضور آنلاین دانش آموزان را در این برنامه الزامی کرده و هر دانش آموز باید حتما با یک وب کم، در این برنامه شرکت کند. در برگزاری کلاس ها به صورت اینترنتی، چالش هایی نیز وجود دارد. مثلا قطع و وصل شدن اتصال اینترنت باعث شده بسياري از والدین یا بچه ها برای شرکت در برنامه های آنلاین به مشکل بر بخورند. علاوه بر این ، برای داشتن اتصال به اینترنت، حضور یک فرد بزرگسال کنار فرزندان کم سن تر لازم است. این در حالیست که والدین برخی بچه ها، هم چنان بیرون از منزل هستند و مسئولیت مراقبت فرزند به روی دوش پدر بزرگ ها و مادربزرگ هاست که عموما آشنایی زيادي با اینترنت ندارند. اینها تنها تعدادی از مشکلاتی است که با رونق تحصیل اینترنتی، نمایان شده و دولت ها باید به آنها نیز توجه کنند.

با پیدایش وضعیت جدید، خانواده ها مجبور شده اند تا شیوه های جدیدی برای پشتیبانی از خانواده و تقسیم مسوولیت ها، پیدا کنند. این شرایط، بالاخص سنگینی زیادی به روی دوش زنان در خانواده دارد؛ زیرا عموما آنها هستند که مسوولیت پرورش و نگهداری خردسالان را به عهده دارند. در کل دنیا حالا تعداد افراد نگهداری کننده از کودکان و بچه ها کم شده که همین مساله می تواند بار روی دوش زنان را سنگین تر کند.خانم Lee Seong- yeon، یک مدیر بخش اطلاعات پزشکی بیمارستانی در سئول، کره جنوبی است که یک پسر ۱۱ ساله دارد. پسر این خانم از زمان تعطیلی مدارس در خانه مانده و همین باعث تغییر اوضاع زندگی خانم لی شده است.

او می گوید:به عنوان عضوی از کادر بیمارستانی، مسئولیت کاری من حالا بیش از هر موقع دیگری است و بخاطر این اوضاع مجبورم پسرم را هرروز در خانه تنها بگذارم. اگر پسر خانم لی تنها کمی کوچک تر بود، امکان تنها گذاشتن وی در خانه ممکن نبود و برای نگهداری از او، خانم لی باید از شغل خود استعفا می کرد و این یعنی فاجعه در یک خانواده. با وجود این، چین تا به اینجای کار به خوبی توانسته تهدیدها را به فرصت تبدیل کند.