به گزارش انتخاب، نیویورک‌تایمز نوشت: بانک دویچه تخمین می‌زند که با توجه به قیمت‌های کنونی، بازار اکنون از کاهش بخشی از صادرات نفت ایران خبر می‌دهد؛ صادراتی که اخیراً حدود ۱.۵ میلیون بشکه در روز بوده است. بیشتر این نفت به چین می‌رود، اما پالایشگاه‌های کوچک چینی ـ که مشتریان اصلی ایران هستند ـ اگر این جریان متوقف شود، مجبور خواهند بود منابع دیگری برای تأمین نفت پیدا کنند.
خانم کرافت می‌گوید تحلیل‌گران ممکن است بیش از حد بر احتمال بسته شدن تنگه تمرکز کرده باشند. او اضافه کرد که انجام چنین کاری برای مدت طولانی «بسیار دشوار» خواهد بود.
در عوض، نیروی دریایی ایران می‌تواند با آزار کشتی‌های باری، مالکان نفتکش‌ها را بترساند؛ اقدامی که می‌تواند روند کشتیرانی را مختل کند. تهران همچنین می‌تواند شبه‌نظامیان نیابتی خود در عراق را به تهدید زیرساخت‌های نفتی بغداد ـ که بیش از سه میلیون بشکه در روز صادر می‌کند ـ ترغیب کند.
به گفته شرکت Kpler که روند حمل‌ونقل دریایی را رصد می‌کند، هزینه اجاره نفتکش‌ها برای انتقال نفت از منطقه تاکنون افزایش یافته است. با این حال تحلیل‌گران این شرکت روز دوشنبه گفتند که جریان فعلی نفت از منطقه «عادی» است.
خانم کرافت و سایر تحلیل‌گران می‌گویند اگر جنگ طولانی شود، ممکن است اسرائیل تاسیسات صادرات انرژی ایران را هدف قرار دهد تا توان مالی تهران برای پیشبرد برنامه هسته‌ای‌اش را محدود کند.
در این صورت، تحلیل‌گران می‌گویند کشورهایی مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی ممکن است تولید خود را افزایش دهند، اما احتمالاً این افزایش برای جبران کامل کاهش نفت ایران کافی نخواهد بود.
تحلیل‌گران بانک گلدمن ساکس یک سناریو را مدل‌سازی کرده‌اند که در آن قیمت نفت برنت پس از توقف تولید ایران تا ۹۰ دلار در هر بشکه بالا می‌رود، اما تا سال ۲۰۲۶ با بازیابی عرضه، به حدود ۶۰ دلار کاهش پیدا می‌کند.
- 14
- 5
