افزایش خلافکارهای تحصیلکرده در ایران

به گزارش تجارت امروز؛ پردیس‌های خودگردان، شعبه‌هایی از دانشگاه‌های دولتی هستند که باهدف پذیرش دانشجو در قبال دریافت شهریه ایجاد می‌شوند و صرفاً به دلیل اینکه در مدرک نهایی، نام دانشگاهی اسم‌ورسم‌دار ذکر می‌شود، شهریه‌های گزاف و کمرشکن از دانشجو گرفته می‌شود.

نرخ تورم نقطه‌ای در مرداد ۱۴۰۱، ۵۲/۲ درصد بود؛ یعنی خانوار‌های کشور به‌طور میانگین ۵۲/۲ درصد بیشتر از مرداد ۱۴۰۰ برای خرید یک «مجموعه کالا‌ها و خدمات یکسان» هزینه کرده‌اند. همچنین آمار نشان می‌دهد که نرخ بیکاری جمعیت ١٥ ساله و بیشتر در بهار امسال، ۹/۲ درصد بوده است. از طرفی دیگر، بررسی نرخ بیکاری گروه سنی ١٨ تا ٣٥ ساله نیز نشان می‌دهد که در بهار ١٤٠١، ١٦/٦ درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار بوده‌اند. این در حالی است که تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان می‌دهد این نرخ نسبت به بهار ١٤٠٠، به میزان ١/٠ درصد افزایش‌یافته است.

حال سؤال اینجاست، اگر یک دانشجو شاغل باشد، با کف دستمزد بر مبنای آنچه وزارت کار تعیین کرده است؛ حقوق ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان) چه طور می‌تواند شهریه‌های سنگین دانشگاه و هزینه‌های جاری آن را متقبل شود؟ بااین‌وجود، این فرض، در شرایطی موردپذیرش است که دانشجو شغلی داشته باشد؛ اگرنه، تحصیل، عملاً بی‌معنا است. در چنین شرایطی چه بلایی بر سر دانشجویی که سال‌ها تلاش کرده تا بتواند در رشته تحصیلی موردعلاقه‌اش تا مقاطع عالی درس بخواند؛ ولی ناگهان با دیوار سخت بی‌پولی برمی‌خورد می‌آید؟  

طردشدگان اجتماعی، زمینه هرگونه بزه و خلاف‌کاری رادارند

مصطفی آب روشن، عضو انجمن‌های جامعه شناسی و جرم شناسی ایران، با اشاره به آسیب‌هایی که خروج متقاضیان از چرخه نظام آموزش عالی، چه آسیب‌هایی برای جامعه می‌تواند در پی داشته باشد، می‌گوید: افرادی که هدف‌هایی دارند؛ ولی به‌ناچار، مجبور می‌شوند آن را ترک کنند بیشتر به سمت انحرافات و بزهکاری‌های ناشی از طرد شدن از جمع سوق داده می‌شوند.

وی می‌افزاید: یک جوان، حرکت می‌کند، به جلو می‌رود و در رقابت‌ها شکست می‌خورد؛ این می‌شود نتیجه تمام آنچه یک جوان مدت‌ها در سر می‌پرورانده است. جاماندگان و طردشدگان اجتماعی، زمینه هرگونه بزه و خلاف‌کاری رادارند. اکثر خلاف‌کاران در جامعه، کسانی هستند که از جامعه طردشده‌اند.

دانشجویی که به خاطر ناتوانی مالی ترک علم‌اندوزی می‌کند، دچار نابسامانی ذهنی می‌شود

او با اشاره به اینکه شخصی که از ابتدا درس نمی‌خوانده باکسی که می‌خواهد در دانشگاه درس بخواند و مدت‌ها برای آن تلاش کرده است تفاوت دارد، می‌گوید: افرادی که از اول درس نمی‌خواندند، چون به سمت کار کردن گرایش پیدا می‌کنند، کمتر دچار مشکل می‌شوند؛ ولی کسانی که به سمت دانشگاه حرکت می‌کنند و درنهایت طرد می‌شوند، ازلحاظ روانی دچار نابسامانی‌های ذهنی می‌شوند.

مصطفی آب روشن با تأکید بر اینکه این مهم، به اینکه نظام آموزشی مشکلی دارد ارتباطی ندارد، می‌گوید: در همه جای دنیا دانشگاه‌های پولی وجود دارند. اینکه کسی نمی‌تواند هزینه دانشگاه را پرداخت کند، به‌نظام نابسامان اقتصادی کشور بازمی‌گردد؛ درواقع پایه‌های اقتصادی کشور نظام‌مند نیست.

او در پایان می‌گوید: تورم، رکود، کمبود شغل، فاصله طبقاتی  و... باید حل تا سایر مسائل مرتفع شوند. مشکلات اقتصادی کمر آن خانواده‌ها را شکسته است و دانشگاه‌ها صرفاً یکی از مصادیق نابسامانی اقتصادی هستند.