آنهایی که سن و سال بیشتری دارند و از قدیم علاقهمند به ورزش بودهاند، نقل میکنند که شنبهها جلوی کیوسک روزنامهفروشی صف میبستند تا به یکی از دو هفتهنامه محبوب آن دوران دسترسی پیدا کنند، بخرند و از آخرین اطلاعات ورزشی باخبر شوند. کیهانورزشی و دنیایورزش نام این دو هفتهنامه بود که فقط شنبهها منتشر میشد و اخبار ورزش ایران و جهان در طول یک هفته را در دل خود جا میداد. این دو هفتهنامه، در روزهایی که اطلاعرسانی به وسعت حالا نبود، یکی از ابزار دسترسی علاقهمندان به اخبار ورزش و بخصوص فوتبال بودند.
گاهی ورزشکاران آن زمان، برای اینکه از دعوتشان به تیم ملی باخبر شوند، این هفتهنامهها را تهیه میکردند تا اسامی دعوتشدهها را ببینند و بعد خود را آماده حضور در اردوها کنند. یکی از بازیکنان قدیمی میگفت: «برای اینکه بدانیم به تیم ملی دعوت شدهایم یا نه، باید حتما هفتهنامه میخریدیم. اگر اسممان در فهرست بود، یک جشن مفصل میگرفتیم و تا ماهها آن خبر را کنارمان نگه میداشتیم.»
این اتفاقها و این نقلقولها شاید برای ورزشکاران فعلی جالب باشد و عجیب. بخصوص در روزهایی که سایتهای خبری بسیاری وجود دارند و اخبار را در صدم ثانیه منتشر میکنند. یا روزنامهها و البته فضای مجازی که به سرعت، فاصلهها را جبران کرده و حتی جلوتر از خبرگزاریها اخبار را پوشش میدهند.
سالها بعد از کیهانورزشی و دنیایورزش، صفحههای هواداری در فضای مجازی اما جای آنها را گرفته و به حامی یا مخالف ورزشکاران تبدیل شدهاند. ۳، ۴ دهه قبل، اوج محدودیت در اطلاعرسانی وجود داشت اما حالا نهتنها اخبار خیلی زود به گوش ورزشکاران میرسد، بلکه آنها در اینستاگرام، تلگرام و اپلیکیشنهای دیگر هم میتوانند مورد حمایت یا حمله قرار بگیرند که البته درصد آنها تقریبا برابر است.
در این گزارش، راهکارهای جالبی که بعضا توسط ورزشکاران و بخصوص فوتبالیستها برای حمایت و تبلیغ مورد استفاده قرار میگیرد را بررسی میکنیم. آنهایی که هزینهای نمیکنند اما در دید هستند و خوب میدانند که چگونه تبلیغ شوند و چطور لایکهایی بگیرند که از دهها تیتر یک هم ارزشمندتر باشد.
آیا ادمینهای صفحههای هواداری در اینستاگرام را میشناسید؟ میدانید که چند ساله هستند، چه تحصیلاتی دارند و چطور این کار را انجام میدهند؟ شاید باورتان نشود اما برخی ادمینها، ۱۰، ۱۲ سال بیشتر ندارند اما صفحهای در اختیارشان است که ۲۰۰ هزار فالوئر دارد. آیا یک ادمین ۱۰ ساله میداند چطور با اتفاقها کنار بیاید؟ آیا به هر دری نمیزند تا ورزشکار مورد علاقهاش را حمایت کند و رقیب او را خراب؟
تعداد فالوئرهای صفحه هواداری یکی از باشگاههای مشهور پایتخت، از صفحه رسمی باشگاه بیشتر بود. میگویند مدیر رسانهای همان باشگاه که حرف و حدیث در مورد نوع فعالیتهایش زیاد است، به هر دری زده تا با ادمین صفحه هواداری معامله کند.
معامله به این صورت که ادمین را برای یک کار رسانهای به باشگاه بیاورد، به این شرط که مدیریت صفحه را از او بگیرد. اتفاقی که هرگز رخ نداد.
چند سال قبل، جواد نکونام با مصطفی آجورلو به توافق رسید تا سرمربی تراکتورسازی شود. اتفاقی که خبرش رسانهای شد و حتی گفته میشود آجورلو حکم نکونام را هم صادر کرد اما هواداران تراکتورسازی در فضای مجازی به قدری نسبت به این انتخاب موضع گرفتند که در نهایت باشگاه تبریزی قید همکاری با کاپیتان سابق تیم ملی را زد. گویا مدیریت این گروه مخالف در فضای مجازی را یکی از مربیان جوان فوتبال تبریز برعهده داشت
یکی از ورزشکاران، چند روز قبل پستی پیرامون یک تصادف وحشتناک منتشر کرد و در کپشن آن نوشت: «خدا را شکر. جان سالم به در بردم.»
این پست فالوئرهای بسیاری را به آن ورزشکار که از قضا فوتبالیست هم نبود، هدیه داد اما بعد از یکی دو روز مشخص شد که آن ورزشکار اصلا در تصادف نبوده و در شهری دیگر حضور داشته. این هم نوع دیگر استفاده از فضای مجازی، فقط برای افزایش دنبالکننده.
قدرت فضای مجازی به قدری افزایش پیدا کرده که بازیکنان و مربیان آنجا جابهجا میشوند. صفحههای مختلف در فضای مجازی، اگر موافق انتقال بازیکن یا مربی نباشند، آنقدر علیه او جو میسازند و لایک میگیرند که مدیر باشگاه هم از تصمیمش منصرف میشود. مثلا یک تیم مشهور قرار بود با بازیکنی قرارداد ببندد اما لایکهای مخالف به قدری زیاد بود که باشگاه این انتقال را منتفی کرد. در نهایت هم بازیکنی به آن باشگاه رفت که از طرف این صفحهها حمایت میشد.
برخی از بازیکنان در فضای مجازی و با استفاده از صفحههایی که فالوئر دارند، رقیب خود را میکوبند و برای او حاشیه میسازند. شاید بپرسید چطور؟ آنها اخبار منفی و ریز صحبتهایی که بازیکن رقیب در طول تمرین به زبان آورده را به اطلاع ادمینها میرسانند و با این راهکار، برای رقیب حاشیههای مختلفی درست میکنند. در نهایت هم صفحه او را تگ میکنند تا رقیبشان این حواشی را ببیند و ناخودآگاه روحیهاش به هم بریزد. اتفاقهای عجیبی که فقط در ایران نمونهاش را میبینیم.
یکی از دروازهبانهای مشهور، آنقدر در فضای مجازی فعال است که حتی گفته میشود مدیریت صفحههای هواداری باشگاه در اینستاگرام را برعهده دارد. این دروازهبان، وقتی درون دروازه میایستد و گلی دریافت میکند، ویدئوی گل خورده را در این صفحهها آپلود میکند و در کپشن آن مینویسد: «به نظر شما کدام مدافع مقصر بود؟» نام دروازهبان هرگز در جمع مقصرین مطرح نمیشود و همین بهانهای است تا هواداران میلیونی تقصیرات را گردن مدافعان بیندازند و دروازهبان قسر در برود.
این هم از راهکارهای دروازهبانی است که طی روزها و هفتههای اخیر حواشی بسیاری رقم زده.
ورزشکاران، بخصوص فوتبالیستهای مشهور و بازیکنان تیم ملی صفحههای مختلفی را بهعنوان صفحههای هواداری حامی خود میبینند. صفحههایی که باید توسط ادمینهای مختلف اداره شود اما در مورد یکی از مدافعان پرحاشیه تیم ملی اخبار جالبی در این زمینه وجود دارد.
میگویند مدیریت تمام صفحههای هواداری این مدافع برعهده خودش است. با یوزر و پسوردهای مختلف وارد میشود، عکسهای خود را آپلود میکند و قربانصدقه خودش میرود. تا به حال این پرسش برایتان مطرح نشده که صفحههای هواداری عکسهای خصوصی این بازیکن را چطور بهدست میآورند؟ ادمین خودش است، باور کنید. بخصوص وقتی عکسهایی از بازیکن خاص در رستوران، هتل و یا ساحل دریا میبینیم.
امیر اسدی
- 17
- 1
