حضور مجازی زنان در ورزشگاه های ایران هم برای مسئولان ورزش ایران ترسناک شده است؟!

پرسپولیس، صدرنشین این روزهای لیگ برتر ایران در شرایطی مهیا می شود تا فرداشب در ادامه رقابت های داخلی به مصاف ماشین سازی در تبریز برود که همچنان مشکلات مالی و مدیریتی آن را آزار می دهد؛ اختلاف با کارگزار و گلایه های تازه یحیی گل محمدی هم به این حواشی دامن زده تا تیمی که در آستانه چهارمین قهرمانی پی درپی خود در فوتبال ایران است، دست کم بیرون از مستطیل سبز، تفاوتی با دیگر تیم های بحران زده لیگ نداشته باشد.

به غیر از موضوعاتی که مربوط به مشکلات مالی و مدیریتی است، اقدام اخیر مسئولان این باشگاه در دیدار خانگی شان برابر شاهین بوشهر هم همچنان بحث برانگیز است. ماجرا مربوط به بازی های هفته بیست وسوم است که شنبه همین هفته برگزار شد و پرسپولیس در ورزشگاه آزادی از تیم شاهین بوشهر میزبانی کرد. این باشگاه در روزهایی که به دلیل شیوع ویروس کرونا، تماشاگرانش را روی سکو از دست داده، در اقدامی جذاب با ماکت هواداران یا همان کارتن پلاست هایی که تصویر هواداران این باشگاه رویش چسبانده شده بود، بخش هایی از سکوی ورزشگاه آزادی را مزین کرد؛ اقدامی که اگرچه برای اولین بار در ایران یک باشگاه انجام می داد؛ ولی طرحی تقلیدی از باشگاه بوروسیا مونشن گلادباخ آلمان بود. البته فقط ایده، از آن باشگاه آلمانی کپی برداری شده بود و در عمل و اجرا، اتفاقی رخ داد که بخش زیادی از هواداران فوتبال را ناراحت کرد:موضوع از این قرار بود که باشگاه پرسپولیس فقط تصویر هواداران« مرد» را برای انتشار انتخاب کرده بود و به زنان و دخترانی که می خواستند به نوعی هواداری شان از این باشگاه را ثابت کنند، حتی اجازه نداد تا در این طرح جایی داشته باشند.

یک آگهی کاملا مردانه!

پیش از اینکه پرسپولیس برای اولین بار بعد از کرونا (corona) در ورزشگاه آزادی میزبان یکی از رقابت های لیگ شود، آگهی ای در شبکه های مجازی دست به دست شد مبنی بر اینکه هوادارانی که می خواهند عکس چهره شان روی ماکت هواداری این باشگاه در دیدار برابر شاهین چسبانده و در ورزشگاه نصب شود، اقدام کنند؛ البته منظور از هواداران، فقط مردان بودند؛ چون برای ثبت نام در این طرح گزینه ای برای زنان نبود که بخواهند دست کم به صورت مجازی روی سکوهای ورزشگاه بنشینند. این اقدام از همان ساعت های اولیه با اعتراض هزاران زن و دختر پرسپولیسی روبه رو شد که اعتقاد داشتند دوباره و چندباره در حق شان تبعیض صورت گرفته و نباید باشگاهی که پسوند فرهنگی دارد، چنین اقدامی می کرد؛ اما ماجرا برای مسئولان باشگاه ساده تر از این حرف ها بود؛ آنها می خواستند از این طریق به نوعی درآمدزایی کنند و شاید حوصله دردسر و گرفتن مجوز و این قبیل کارها را نداشتند! طبق قرار، ابتدا صحبت بر سر این بود که هر هواداری با پرداخت هزینه ۵۰ هزار تومان تصویرش را روی این کارتن پلاست ها ببیند؛ ولی بعد با اعتراض به رقم مذکور، این رقم ۲۰ هزار تومان کاهش پیدا کرد تا دست آخر با پرداخت ۳۰ هزار تومان، هواداران به هدفی که در سر دارند، برسند. اگرچه تصور می شد استقبال از این طرح زیاد باشد؛ ولی نهایتا ۵۰۰ نفر از طرح یادشده استقبال کردند.

مسئولیت با باشگاه بود؟

با نهایی شدن آن طرح، صدای اعتراض دختران علاقه مند به فوتبال در ایران بلندتر از قبل شد؛ آنها که به دلیل قوانین عجیب و غریب وضع شده در ایران نمی توانند در بازی های باشگاهی به ورزشگاه بروند و تیم های محبوب شان را تشویق کنند، قصد داشتند از این طریق هم حمایت شان از باشگاه را نشان دهند و هم به نوعی اعتراضی به تبعیض به وجود آمده از این نظر داشته باشند. البته زنان در فوتبال ملی هم چندان آزادانه نمی توانند به ورزشگاه بروند؛ تنها یک بار بعد از قریب به ۴۰ سال زنان ایرانی توانسته اند با تهیه بلیت آن هم به صورت محدود راهی ورزشگاه آزادی شوند و بازی فوتبال ایران و کامبوج را از نزدیک ببینند. پس از آن و با وجود هشدارهای زیاد فیفا، هرگز مقدمات حضور زنان در ورزشگاه برای بازی های باشگاهی فراهم نشد.

با این حال، در اقدام اخیر به نظر می رسد نه تنها حضور فیزیکی زنان علاقه مند به فوتبال؛ بلکه حضور مجازی آنها هم مسئولان را می ترساند! این موضوع را می شود به خوبی از اقدام اخیر باشگاه پرسپولیس پی برد. یکی از مسئولان این باشگاه در این باره می گوید:« راستش را بخواهید، متوجه اعتراض ها و ناراحتی زنان هوادار باشگاه شده ایم. مسئولان می خواستند برای ثبت تصویر زنان روی کارتن پلاست ها مجوز لازم را از نهادهای بالاتر بگیرند که موفق به این امر نشدند. البته این را هم باید بگویم که این اقدام دیر صورت گرفت؛ وگرنه شاید می شد تصویر زنان را هم در بازی برابر شاهین در ورزشگاه داشته باشیم».

نکته عجیبی که باید به آن به طور خاص تر نگاه شود، نوع نگاه مسئولان ورزش ایران به مقوله ورود زنان به ورزشگاه است؛ آنها که می دانند فعلاً برای ورود زنان به ورزشگاه برای بازی های لیگ نمی شود کاری کرد؛ ولی آیا دیگر برای چسباندن عکس آنها روی یک تکه کاغذ هم نیاز به مجوز از نهادهای بالاتر است؟! یعنی حضور مجازی زنان در ورزشگاه های ایران هم به همان اندازه برای مسئولان ورزش ایران ترسناک شده است؟ چطور است که برای بازی ایران – کامبوج، جایگاه، ورودی و بسیاری مسائل را از جایگاه های مردان جدا کردند؛ ولی دست کم ( نه اینکه کار درستی باشد) برای کارتن پلاست های شان چنین کاری نکردند؟

اصولا سؤال مهم تر اینکه چرا باشگاه پرسپولیس ، اگر واقعا چنین نیتی داشت، زودتر از موعد اقدام نکرد تا بعدا نگران تنگی وقت برای گرفتن مجوز در این پرونده نباشد؟ بحثی که البته نیاز به واکاوی بیشتر دارد، این است که آیا مسئولان باشگاه پرسپولیس به تنهایی مسئول اجرای چنین طرحی بوده اند؟ ظاهر امر نشان می دهد کانون هواداران باشگاه چنین طرحی را پیش برده؛ ولی از قرار کارگزار و از طرف دیگر مسئول تبلیغات محیطی لیگ هم در این پرونده دخیل بوده است. پرونده ای که دست کم ، نمره مقبولی به مسئولان باشگاه پرسپولیس نداد.

اتفاقی که می توانست یک حرکت رو به جلو در ارج نهادن به حقوق زنان علاقه مند به فوتبال باشد، تبدیل به نقطه تاریک دیگری در این زمینه شد تا دوباره در فضای مجازی بحث داغی صورت بگیرد؛ بحثی که شاید بشود با همین شوخی تلخ مطرح شده آن را تمام و کمال دریافت؛ یکی از کاربران درباره اقدام باشگاه پرسپولیس مبنی بر مردانه کردن کارتن پلاست ها می نویسد:« از این واهمه دارند که کارتن ها به هم بخورند و منقلب شوند!».