آخرین مبارزه «ونگر» و «مورینیو» در لیگ جزیره

به گزارش ورزش سه، اگرچه در روزهای اخیر مورینیو ونگر رابطه شیرینی پیدا کرده و به تمجید از یکدیگر پرداخته اند، اما نباید فراموش کرد که آنها سالها دشمن شماره یک هم بود و بارها علیه هم به تندی مصاحبه می کردند؛ در ادامه بخشی از اتفاقات تلخ و شیرین بین این ۲ سرمربی بزرگ را مرور خواهیم کرد؛

سکانس اول؛ بد

در سال ۲۰۰۵، مورینیو که در آن مقطع سرمربی چلسی بود مدعی شد که برنامه ریزی لیگ برتر به ضرر این تیم و به نفع دیگر رقباست.

مورینیو گفت: "اتحادیه لیگ برتر با برخی مانند فرشته و با برخی مانند هیولا برخورد می کند و من احساس می کنم نه من اینقدر زشت نیستم که مانند هیولا دیده شوم و نه ونگر اینقدر زیبا است که شبیه فرشته ها دیده شود."

چند ماه بعد، ونگر ادعا کرد که یکی از دلایل موفقیت چلسی، خریدهای فراوان این تیم و خرج های هنگفت چلسی است.

آقای خاص هم در پاسخ گفت: "ونگر همیشه در مورد چلسی صحبت می کند. شخصیت او شبیه انسان هایی شده که با یک دوربین یا تلسکوپ بزرگ، در حال فضولی در خانه مردم و تماشای اتفاقاتی که آنجا رخ می دهند بوده است."

در طول دوره اول حضور در چلسی، مورینیو بارها ونگر را متخصص ناکامی و خودش را متخصص کسب پیروزی خطاب کرده و سرمربی آرسنال را مربی همیشه بازنده قلمداد کرد.

مورینیو در این مورد گفت: "اگر من در چلسی چنین عملکردی را از خودم به جای بگذارم، لندن را ترک کرده و دیگر به آنجا باز نمی گردم." ونگر نیز در پاسخ گفت که هیچگاه به صحبت های مورینیو گوش نمی دهد و علاقه ای ندارد وقت خودش را با شنیدن مصاحبه های او تلف کند.

۲ سال بعد، ونگر در آستانه فینال جام اتحادیه بین ۲ تیم چلسی و آرسنال باز هم به موضوع خرج های هنگفت رقیب آبی پوش اشاره کرد و گفت: "برای اینکه عملکرد  توانایی های فنی ۲ سرمربی را با هم مقایسه کنید باید بودجه مشخصی را در اختیار هر ۲ نفر قرار دهید.

به عنوان مثال برای هر ۲ سرمربی مبلغی را تعیین کرده و بگویید طی ۵ سال آتی شما فقط باید همینقدر پول خرج کنید تا بعد از آن عملکرد ۲ نفر با هم مقایسه شود."

در سال ۲۰۰۸ و هنگامیکه مورینیو بعد از ترک چلسی و قبل از پیوستن به اینتر بدون تیم بود هم بیکار ننشست و به ونگر تاخت.

سرمربی پرتغالی در آن مقطع گفت: "من می دانم که فوتبالدوستان در انگلیس علاقه زیادی به آمار و ارقام دارند و من می خواهم اطلاعات جالبی را در اختیار شما قرار بدهم. آیا می دانید ونگر فقط در ۵۰ درصد بازی هایی که سرمربی توپچی ها بوده موفق به کسب پیروزی شده است؟"

در نوامبر سال ۲۰۱۰ و هنگامی که مورینیو هدایت رئال مادرید را بر عهده داشت، این ۲ سرمربی باز هم به یکدیگر طعنه زده و علیه هم مصاحبه کردند.

مورینیو در ان مقطع ادعا کرد که ونگر مجبور به پاسخ گویی به هواداران آرسنال در مورد ناکامی در فتح جام طی سالهای اخیر است و سرمربی فرانسوی نیز بعد از اخباری که در مورد دستور مورینیو به اخراج ۲ بازیکن رئال مادرید در دیدار برابر آژاکس برای حضور در مراحل بعدی منتشر شده بود گفت: "آنها باید محروم شوند و این اتفاقات دیگر نباید تکرار شود زیرا آنها تصویر زشتی از ورزش ارائه داده اند."

سکانس هیجان انگیز؛ زشت

اما با بازگشت مورینیو به لیگ برتر و در دست گرفتن دوباره هدایت چلسی، این بار آتش اختلافات بین او و ونگر شعله ورتر شده و اتفاقات عجیبی در کنار مستطیل سبز بین آنها رخ داد.

در جریان دیدار دو تیم چلسی و آرسنال در اکتبر سال ۲۰۱۴ که به برتری ۰-۲ تیم مورینیو منجر شد، این ۲ سرمربی نامدار فوتبال جهان در یک صحنه در نیمه اول کنار خط با یکدیگر درگیر شدند.

آرسن ونگر در ابتدا سرمربی پرتغالی چلسی را هل داد و مورینیو نیز با کشیدن کراوات ونگر، درگیری را ادامه داد تا نهایتا داور چهارم آنها را جدا کرد. بعدها مورینیو مدعی شد که در حین درگیری به ونگر گفته تو می دانی که حالا من کاری نمی توانم انجام دهم، اما روزی تو را در خیابان خواهم دید و حسابت را می رسم.

سکانس پایانی: خوب

اما در روزهای اخیر و بعد از آنکه ونگر اعلام کرد در پایان فصل از آرسنال جدا خواهد شد، روابط آنها حسنه شده و مورینیو در مصاحبه های اخیر خود با احترام از ونگر یاد کرده است.

مورینیو این هفته با اظهار پشیمانی در مورد برخی اتفاقات رخ داده در گذشته گفت: "همواره معتقدم که بزرگترین رقبا، بهترین دوستان ما هستند زیرا حضور آنها باعث می شود ما در بالاترین سطح بازی کنیم. حالا که بین ما تنش نیست حس بهتری دارم. از چه چیزی پشیمانم؟ درگیری هایی که بین من و ونگر رخ داد.

وقتی در سال ۲۰۰۴ به انگلیس مهاجرت کردم آرسن ونگر و آرسنال به عنوان یک قهرمان تیمی فوق العاده بودند و عملکرد آنها باعث شد ما تلاش کنیم تا در بهترین سطح بازی کنیم."

ونگر نیز مدعی شد که رابطه او با مورینیو پر از تنش اما بر پایه احترام بوده است زیرا در هنگام شکست خوردن، آرام ماندن دشوار است زیرا همه از باختن ناراحت می شوند اما در نهایت سرمربیان باید به هم احترام بگذارند.