ماجرای دزدیده شدن «مارادونا » توسط فضایی ها

مارادونایی که در زمین فوتبال با دریبل‌های ویرانگر خود ،همه را در بهت فرو می‌برد، بعد از مدتی با مصرف کوکائین و مشروبات‌الکلی، اسیر جادوگری این مواد شد. او در جدیدترین گفت و گو یش گفته: «یک بار بعد از زیاده‌روی در مصرف نوشیدنی‌های الکلی، سه روز گم و گور شدم. وقتی که به خانه برگشتم، گفتم که یک سفینه فضایی مرا دزدیده بود. به خانواده‌ام گفتم آن‌ها مرا با خودشان برده بودند! همچنین وقتی کوکائین مصرف می‌کردم، دیگر انسان نبودم و شبیه زامبی بودم. هرگز آن را امتحان نکنید. شما را از جامعه و خانواده فراری می دهد.

من انسان بی‌فرهنگ و بدتربیت شده‌ای نبودم ولی مشاوره‌های غلط من را به جاده تباهی کشاند. هیچ کس به کسانی که معتادان را ترک می‌دهند، مدال نمی‌دهد. دالما دخترم من را از شر مواد نجات داد.»(منبع خبر: ورزش ۳). حال به این بهانه سعی داریم در ادامه، نگاهی گذرا به ماده کوکائین، عوارض آن و آسیب‌های مصرف مشروبات‌الکلی داشته باشیم و چند نکته جالب از مصاحبه اخیر مارادونا درباره این مشکل را واکاوی کنیم.

  مشروبات الکلی، نابودگر سیستم مغز هستند

وقتی الکل مصرف شود، فرد کنترلی روی رفتار و گفتارش نخواهد داشت. با این‌که الکل به ظاهر علایم هیجانی ایجاد می‌کند اما به شدت سرکوب کننده سیستم مغزی است. همچنین آسیب‌های جدی به سیستم عصبی بدن از جمله نارسایی‌های اعمال هوشی، حرکتی و بی‌ثباتی هیجانی، کاهش ادراک حسی و سرانجام از دست دادن حافظه، در بیشتر افراد معتاد به الکل دیده می‌شود.

درباره ماجرایی که مارادونا از دزدیده شدنش توسط آدم‌ های فضایی‌ تعریف کرده، باید به این نکته توجه داشت که دلیل رفتارهای عجیب فردی که الکل مصرف می‌کند این است که الکل سیستم مغزی را سرکوب می‌کند در نتیجه فرد کنترل و عقلانیت اش را از دست می‌دهد و ممکن است وارد یک فاز عمیق افسردگی شود و دیگر هیچ چیزی در دنیا برایش ارزش نداشته باشد. بعضی‌ها تصور می‌کنند مشروبات الکلی، اعتیادآور نیست، این برداشت، اشتباه محض است و مشروبات هم اعتیاد و هم عوارض شدید به دنبال دارد.

   کوکائین چیست؟

مشکل دیگر مارادونا مصرف کوکائین بود  ،کوکائین یکی از قدیمی‌ترین مواد و جزو دسته مواد محرک و بسیار اعتیاد آور است. ریشه کوکائین از برگ‌های کوکا که در آمریکای جنوبی می‌روید، گرفته شده است. بومیان آمریکای جنوبی از برگ‌های کوکا به منظور رفع خستگی و ایجاد حالت سرخوشی استفاده می‌کردند. حتی بعدها با توجه به آثار آن به عنوان یک داروی بی‌حسی در پزشکی مورد استفاده قرار گرفت اما به تدریج با آشکار شدن عوارض اعتیادآور آن، نگاه‌ها به این ماده تغییر کرد.

  فریبی که مارادونا از کوکائین خورد!

عوارض مصرف کوکائین هم شامل عوارض جسمانی و هم روانی می‌شود. با مصرف این ماده تمرکز و سرخوشی فرد افزایش می‌یابد و این عوامل از جمله عوارض بسیار کوتاه مدت و خوشایند کوکائین است که فرد مصرف کننده را به استفاده بیشتر با دوز بالاتر ترغیب می‌کند.

شاید همین آثار کوتاه مدت کافی بود تا بازیکنی مانند مارادونا به جای اتکا بر توانایی و استعدادهای ذاتی‌اش در فوتبال، به کوکائین به عنوان یک راه میانبر روی آورد.

  عوارض ترسناک مصرف این ماده لاکچری!

اما از آن‌جایی که کوکائین باعث وابستگی جسمانی و به ویژه روانی می‌شود حتی یک بار مصرف آن می‌تواند باعث اعتیاد و وابستگی فرد به این ماده شود؛ به طوری که فرد به منظور دستیابی به حالت سرخوشی قبلی مجبور به افزایش دوز مصرفی و در صورت ترک این ماده دچار عوارض شدیدی همچون افسردگی و اضطراب و بی‌قراری می‌شود. از دیگر عوارض کوکائین می‌توان به بالابردن فشار خون و ضربان قلب، بی نظمی ضربان قلب، تنگ شدن عروق و احتمال سکته قلبی اشاره کرد. توهم شدید حسی، هذیان، اضطراب و بی‌قراری، احساس خستگی، تشنج و حتی مرگ از جمله عوارض این ماده در دوزهای بالا و مستمر است. شایان ذکر است که اکنون با توجه به قیمت بسیار بالای کوکائین و نبود دسترسی راحت(نسبت به دیگر مواد)، مصرف این ماده اغلب در قشرهای مرفه جامعه رواج دارد.

  اشاره غیرمستقیم مارادونا به نقش مهم خانواده در ترک مواد

ترک کوکائین مانند بسیاری از مواد نیاز به انگیزه‌های درونی قوی و حمایت اجتماعی پایدار دارد. در این راه علاوه بر موارد فوق کمک از متخصصان(روان شناسان و روان پزشکان) نیز می‌تواند بسیار راه‌گشا باشد.

آن‌چه در این مصاحبه مارادونا و صحبت های دیگر او مشهود است، نقش دخترش در ترک این ماده است: «می‌خواهم به شما بگویم که وقتی مواد مخدر مصرف می‌کردم، خود را نابود می‌کردم و این یک گام روبه عقب بود و فوتبالیست همیشه باید رو به جلو باشد. این موضوع با کمک دخترم تمام شد»، این جمله‌ای است که مارادونا در یکی از مصاحبه‌هایش بیان می‌کند و نشان دهنده نقش حمایت اجتماعی در ترک اعتیاد است. بنابراین به نظر می‌رسد با حمایت اجتماعی مناسب و پذیرش بی قید و شرط بیمار(یعنی تو با وجود بیماری، به عنوان عضوی از خانواده مورد احترام و دوست داشتنی هستی) از سوی خانواده می‌توان گام بلندی به سوی ترک مواد برداشت.

نویسنده : مصطفی نجمی| پژوهشگر حوزه اعتیاد