
به گزارش خبرورزشی، جام جهانی برای تیمهای آسیایی به پایان رسید، اما همانهایی که میگفتند چرا مردم برای باخت مقابل اسپانیا و تساوی با پرتغال شادی میکنند دست از پایکوبی برای ژاپن آن هم بعد از شکست مقابل بلژیک برنمیدارند؛ ژاپنی که با خوشاقبالی موفق شد در مرحله گروهی به اندازه ایران امتیاز کسب کند و با اقبالی بلندتر راهی مرحله بعد شود تا بتواند یک شکست در برابر بلژیک کسب کند. از این نظر که شکست ژاپنیها برابر بلژیک برای منتقدان تیم ملی شیرینتر از تساوی ایران مقابل پرتغال قهرمان اروپا بود.
دوستان گویا فراموش کردند ژاپن سالهاست که فوتبال ایران را جا گذاشته و زمانی که کیروش به ایران آمد ژاپن صدرنشین رنکینگ آسیا بود و ما تیم پنجم قاره، اما حالا سالهاست که ایران آقای آسیاست و ژاپن سالهاست که به دنبال ماست. فراموش کردند زمانی که کیروش به ایران آمد ژاپن یک پای ثابت جام جهانی و جام کنفدراسیونها و میادین درجه یک جهانی بود و ما در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ بین ۱۰ تیم آسیایی هفتم شدیم و در حالی به این بازیها نرفتیم که کره شمالی مسافر آفریقای جنوبی شده بود، اما حالا ژاپن پشت سر ما جواز حضور در روسیه را کسب کرد.
دوستان فراموش کردند کیروش زمانی آمد که نه فقط ژاپن و کره بلکه تیمهای درجه دوم منطقه هم کابوس فوتبال ایران شده بودند، اما حالا ایران به کابوس کره تبدیل شده و ژاپن هم در دیداری دوستانه مقابل ایران با خوشاقبالی به یک تساوی دست پیدا کرد. بله اگر این دوستان فراموشکار هستند ما یادمان هست که ژاپنیها کی از فوتبال ما سبقت گرفتند.
منتقدان کیروش و تیم ملی این روزها جوری از اختلاف فوتبال ژاپن و ایران میگویند که گویا این اختلاف از زمان حضور کیروش در ایران به وجود آمده. آنها فراموش کردهاند که این اختلاف تا پیش از کیروش به فرسنگها رسیده بود و حالا به لطف یک مربی کاربلد این فاصله به حداقل رسیده و حتی نمیتوان گفت کدام تیم کمی نسبت به دیگری برتری دارد. آنهایی که برای عملکرد ژاپن در جام ۲۰۱۸ هلهله سر دادهاند و از شکست آبرومندانه ساموراییها مقابل بلژیک میگویند گویا نتیجه بازی ایران و آرژانتین را فراموش کردهاند.
اگر میخواهید به طور ناشیانهای با علم کردن ژاپن عملکرد تیم ملی را لوث کنید بهتر است به مقایسه نتایج ژاپنیها با فوتبال ایران در جام جهانی پیش از حضور کیروش و پس از حضور او بپردازیم تا خود مردم فوتبالدوست در این خصوص قضاوت کنند.

دوستان عزیز فراموش نکنید تیم ملی ژاپن که اولین حضورش در جام جهانی را در جام ۹۸ تجربه کرد از آن پس به طور مداوم در تمام ادوار این رقابتها حضور داشته. ژاپن زمانی از فوتبال ایران پیش افتاد که در سال ۹۸ بالاتر از طلاییترین نسل فوتبال ایران به جام جهانی رسید. ژاپن زمانی از فوتبال ما پیش افتاد که میزبانی جام جهانی ۲۰۰۲ را عهدهدار شد و ما حتی به این رقابتها راه پیدا نکردیم. ژاپن زمانی از فوتبال ما پیش افتاد که در جام جهانی ۲۰۱۰ کامرون و دانمارک را درهم کوبید و ما از تلویزیون تماشاگر بازیهای آنها بودیم.
ژاپن زمانی از فوتبال ما پیش افتاد که فوتبال باشگاهی خود را به مربیان بزرگی همچون آرسن ونگر، کارلوس کیروش، اوسوالدو آردیلس، اسکولاری، زیکو، باکستر، هیسک و پیم فوربیک سپرد و ما همچنان درگیر مربیان بومی و سنتی و مربیان کروات بودیم. ژاپن زمانی از فوتبال ما پیش افتاد که فیلیپ تروسیه کارنامهدار در چندین تیم ملی را روی نیمکت تیم ملی خود نشاند و ما تیم ملی خودمان را برای چندین سال به دستیار مربی قبلی سپردیم. فوتبال ژاپن زمانی از ما پیش افتاد که طی سالهای اخیر که باشگاههای ما حرفی برای گفتن در آسیا نداشتند، باشگاههای ژاپنی ۴ بار جام قهرمانی لیگ قهرمانان را به خانه بردند. بله دوستان، این اختلافی که طی دو دهه اخیر بین فوتبال ایران و ژاپن به وجود آمده هیچ ربطی به کارلوس کیروش نداشته بلکه او فقط باعث شده تا طی سالهای اخیر این اختلاف زیاد در فوتبال دستکم در سطح تیم ملی به چشم نیاید و خیلیها در جهان فوتبال به اشتباه این روزها فوتبال ایران را برتر از ژاپن بدانند.

- 38
- 10