به گزارش میزان، «یک کارشناس فوتبال خوب، یک مربی خوب نمی‌شود»، این فرضیه‌ای است که هومن افاضلی به خوبی آن را ثابت کرد.
افاضلی در شرایطی در نیم‌فصل دوم هدایت ز را به عهده گرفت که در پایان لیگ برتر تیمش در به لیگ یک سقوط کرد. افاضلی در ابتدای فصل هم هدایت صبای قم را در لیگ یک بر عهده داشت که این تیم هم به لیگ دو سقوط کرد!
سکان هدایت نفت تهران در شرایطی به افاضلی سپرده شد که همان زمان هم این مسئله مطرح شد که این مربی به خاطر «رفاقت» با مالکان جدید باشگاه نفت، سرمربی این تیم شده است. هرچند افاضلی کارنامه تقریبا پرباری در فوتبال ایران دارد اما همیشه این مسئله مطرح بوده که افاضلی با چاشنی «رفاقت» تیم می‌گیرد.
افاضلی که تبحر خاصی در نقد مربیان و تیم‌های بزرگ فوتبال جهان در تلویزیون دارد و خوب حرف می‌زند، نشان داده که مربی خوبی نیست، شاید افاضلی کارشناس فوتبال خوبی باشد و اطلاعات به روزی داشته باشد اما لزوما نمی‌تواند مربی خوبی باشد. این در تمام دنیا مرسوم است که خیلی از ستاره‌های فوتبال بعد از دوران حرفه‌ای سراغ کارشناسی تلویزیونی فوتبال می‌روند اما کمتر کارشناس تلویزیونی است که مربی خوبی شود.
نمونه خارجی این مسئله «گری نویل» بازیکن سابق منچستریونایتد است. نویل که کارشناس تلویزیونی خوبی بود در یکی از برنامه‌ها از تیمی که ۷ گل از بارسلونا خورده بود انتقاد شدید کرد. چند ماه بعد نویل سرمربی والنسیا شد و اتفاقا تیم تحت هدایتش از بارسلونا ۷ گل خورد! این مسئله به خوبی ثابت کرد «کارشناس خوب، مربی خوب نمی‌شود».
کارشناسی تلویزیونی و مربیگری فوتبالی ۲ کار کاملا متفاوت و مجزا است. این باید در فوتبال ما جا نهادینه شود که هر کارشناسی مربی نیست. البته متاسفانه در ایران هر کارشناسی که چند بار به تلویزیون می‌رود و فوتبال نقد می‌کند چند هفته بعد سرمربی یک تیم می‌شود!
- 17
- 2
